Aslında süreç zor değil. Üstelik bana diğer tedavilere göre daha fazla ilaç verilmesine ve iğneden korkmama atta ohss tehlikesi atlatama filan rağmen yine de öyle katlanilmicak gibi değil. Bana o kadar çok ilaç yüklenmiş ki (doktor yumurtası olana olmayana pko olana herkese aynı ilaçları uyguluyordu ne yazık ki ve ne yazık ki ben pkoya yakinmisim) kist oldu aylarca regl olmadım karnım vücudum şişti. Hatta o kadar çok ilaç verilmiş ki çalıştığım iş yerine faturaları gönderdim bir kısmını karşılıyorlar diye. Sağlık servisindeki koz geçen gün beni arayıp bu kadar ilaç kullanmanız inanılmaz önünde onlarca kişinin faturası var ben sizin kadar ilaç kullananı görmedim o yüzden ödemeyi kail edemeyiz bu ilaçların kullanılması gereksiz hatta inandırıcı değil dedi. Ben herkesin içinde ağlama krizine girdim yine...
Ki tüm bunlara rağmen o bebek tutsaydı hiç zor değil. Insan herşey e katlanıyor. Zor olan sonucu beklemek ve olumsuz sonucu öğrenmek... sonrası çok zor. Hala kendimde değilim. Tek tavsiyem doktorlar ne derse desin sakın umutlanmayın. Bana transfer günü embriyolar harika mükemmel filan dedi hatta ben burdan 1 saatlik yolum var bişey olur mu dediğimde bişeycik olmaz bunlara hopla zıpla hayırlı olsun evlatların dedi.. işte zor olan sadece bunların neticesinde olumsuz sonucu öğrenmek.
O yüzden sakın umutlanmayın ha olumsuz da olmayın ama bu tedaviyi görmüyormuş gibi davranın kendinize.. Bence o süreçte bi hobi edinin. Ne biliim müzik aleti çalmaya çalışın biseyler yapın. Ve sadece dua edip olumsuza da hazırlayın...