plan program çok önemli. ama her saatinizi, dakikanızı ayarlar ve de bir oturuşla 1 aylık plan yaparsanız motivasyonunuz iyice düşer. çünkü siz de farkındasınız ki o planlara hiçbir zaman uyulmuyor… gününüzün her anını planlamak yerine kabataslak bir yıllık planınız, bir de haftalık-günlük planınız olsun. örneğin türevi ygsden 1 ay sonra bitireceğim gibi bir kaba düşünceniz olsun. yıl boyunca ona göre ilerleyin, ygsye kadar türeve kadar olan matematik konuları bitsin mesela. ygsden sonra da türeve başlayıp 1 ayda bitirin. bunun gibi. tabi bu sadece bir örnekti, siz kendinize göre ayarlarsınız. o hafta yapacaklarınızı da bir kağıda yazın. yaptıkça üstünü çizin. bitirmeye çalışın, aksatmayın. ama asla saat saat plan yapmayın. ve yapamayacağınız kadar uçuk hedeflerle başlamayın haftalık planınıza.
çalışma süresine gelirsek, ben sabahları daha iyi çalışırdım mesela. erken kalkar çalışmayı da erkenden bitirirdim. siz de öyleyseniz erken kalkın. ama kendinizi daha iyi bilirsiniz, gece kuşuysanız saatlerinizi ona göre ayarlayın. tabi benim önerim erkenden başlamak. insan kendini gerçekten dinç hissediyor çünkü.
ygs-lys öğrencilerinin olduğu bir sürü forum var. burada aktif değil bu bölüm ama siz de biliyorsunuz, benim aklıma direkt geldi bir tane mesela. oralarda vakit geçirin. sizin gibi insanlarla konuşursunuz. yalnız olmadığınızı bilmek güzel olur hem. çünkü insan bazen evde ders çalışırken sanki geri kalan herkes geziyormuş da bir tek kendisi hayattan geri kalıyormuş gibi hisseder. ayrıca o forumlarda yapamadığınız soruları da sorarsınız, böyle de faydalı olur
benim sınav senemde okuduğum bir blog vardı. burdan yazmak sanırım yasak, ama adını özelden atacağım
size başarılar dilerim. şunu da unutmayın, o gün tembellikten ölseniz bile, hiç vaktiniz olmasa bile masanın başına oturun. 1 saat baksanız bile inanın kar. bir gün hiç çalışmamak diğer günler de çalışma isteğinizi acayip azaltıyor. "bugün dinleneyim yarın çalışırım" kafası yok bence. insan bir gün hiç bakmayınca ertesi gün de hiç bakmıyor. yapmayın. yarım saat de olsa oturun o masaya.
çalışamasanız da masada oturun. ben bunu çok duyardım. faydasını da gördüm. koltuğa uzandım mı kalkmam 3 saati bulurdu. 4-5 saatlik çalışma molası veriyodum mesela ben. ama masada oturdukça elbet bi yerden sonra çalışmaya başlıyosun
bir de mezunların düştüğü en büyük hatalardan birisi çok zamanım var yanılgısı. okulum zaten yok tüm günüm boş, bugün olmazsa yarın diyorsunuz ama öyle diye diye günler su gibi akıp geçiyor. boş vakti değerlendirmenin zor olduğuna inanırım. dar vakit olunca insan el mecbur çalışıyor çünkü. siz de vaktin bolluğundan rehavete kapılıyorsanız bunu bırakın. sabah kalkıp kütüphaneye gidin mesela
arada sırada kendinizi şımartmayı da unutmayın. ay aman çok çalışmam gerek sınava kadar hiç gezemem demeyin. gezin. sinemaya gidin. sosyal etkinliklere katılın. ama abartmayın
bu sene geçici bi sene. bunu düşünün. bir seneliğine bu strese katlanacaksınız ve bir daha üniversite sınavı gibi bi şeyle uğraşmayacaksınız. tamam hayatın ilerisi de çok rahat değil, başka başka sıkıntılar olacak evet ama şu anda yaşadığınız mezuna kalma psikolojisi, 1 sene düzenli ders çalışma gerekliliği, ya üniversite kazanamazsam düşüncesi ve aileye olan mahçupluk vs vs vs bunların hepsini yaşamak için son seneniz. azıcık dişinizi sıkın. sonrası çok güzel
tekrar başarılar