- 24 Ocak 2012
- 1.598
- 1.087
- 333
Kızçeleer iyi geceler danışmak istediğim bi konu var sizlerle yorum yaparsanız çok mutlu oluruuum :))))
26 yaşındayım öğretmenim 1 yıllık ilişkimi yaklaşık 2.5 ay önce kendi isteğimle bitirdim çünkü anlaşamadığımızı ve ciddiye gidersek sorunlar yaşayacağımızı , hayattan beklentilerimizin farklılığını düşünüyordum ve mantık çerçevesinde bitirme kararı aldım.
Sosyal medyadan ortak arkadaşımız olan bir adam çıktı karşıma bayaaa bi zaman önce stalkladıktan sonra ilk tepkim ''Allahım yakışıklı kültürlü gezmeyi yaşamayı seviyor neden böyle bi erkek arkadaşım yok ki'' modunda hayıflandım. O çocuk aklımda kalmış olacak ki ayrıldıktan 1.5 ay sonra gittim twitterdan bir twitini favladım ve o da bana takip gönderdi ve biz konuşmaya başladık.
Ve başladık konuşmayaaa haydi bakalım dedim bismillah geliyo yeni bişeyler. Muhabbetimiz sohbetimiz gayet güzel birbirimizi tanımaya çalışıyoruz konuşması yazması muhabbeti okey. Sonra biz buluştuk ilk buluşmada baya aktı muhabbet iyiydi ben aşırı heyecanlandım o da öyleydi. E tabiki ikinci buluşmanın planı yapıldı dedim tamam bu sefer olacak bu iş. Çocuk baya baya sevgili moduna girdi ikinci buluşmadan sonra; bana şaşırtıcı ve erken gelmesine rağmen hayır diyemedim şuan bebeğim canım kuzum hayatımlar havada uçuşuyor ama cümlelerin içi boş gibi hissediyorum. Birbirimize haber veriyoruz bişeyler söylüyoruz ama akmıyor canım akmıyor kuzum diyorum kendime.
Muhabbet edemiyoruz gibi geliyor bana bi donukluk bi suskunluk oluyor, laf lafı açmıyor su gibi gitmiyo sohbet. Eee diyip kalınır ya öyle oluyor çoğu zaman. Yarın buluşucaz şimdiden ne konuşsak diye plan yapıyorum ama yanına gidince aklıma bile gelmeyecek kesin. Çok hoşlanıyorum, o da hoşlanıyor bariz belli cümlelerinden hareketlerden. Bunu nasıl aşacağız acaba ? Böyle başlayıp sonradan değişen ilişkileriniz oldu mu bi umut var mı ?
26 yaşındayım öğretmenim 1 yıllık ilişkimi yaklaşık 2.5 ay önce kendi isteğimle bitirdim çünkü anlaşamadığımızı ve ciddiye gidersek sorunlar yaşayacağımızı , hayattan beklentilerimizin farklılığını düşünüyordum ve mantık çerçevesinde bitirme kararı aldım.
Sosyal medyadan ortak arkadaşımız olan bir adam çıktı karşıma bayaaa bi zaman önce stalkladıktan sonra ilk tepkim ''Allahım yakışıklı kültürlü gezmeyi yaşamayı seviyor neden böyle bi erkek arkadaşım yok ki'' modunda hayıflandım. O çocuk aklımda kalmış olacak ki ayrıldıktan 1.5 ay sonra gittim twitterdan bir twitini favladım ve o da bana takip gönderdi ve biz konuşmaya başladık.
Ve başladık konuşmayaaa haydi bakalım dedim bismillah geliyo yeni bişeyler. Muhabbetimiz sohbetimiz gayet güzel birbirimizi tanımaya çalışıyoruz konuşması yazması muhabbeti okey. Sonra biz buluştuk ilk buluşmada baya aktı muhabbet iyiydi ben aşırı heyecanlandım o da öyleydi. E tabiki ikinci buluşmanın planı yapıldı dedim tamam bu sefer olacak bu iş. Çocuk baya baya sevgili moduna girdi ikinci buluşmadan sonra; bana şaşırtıcı ve erken gelmesine rağmen hayır diyemedim şuan bebeğim canım kuzum hayatımlar havada uçuşuyor ama cümlelerin içi boş gibi hissediyorum. Birbirimize haber veriyoruz bişeyler söylüyoruz ama akmıyor canım akmıyor kuzum diyorum kendime.
Muhabbet edemiyoruz gibi geliyor bana bi donukluk bi suskunluk oluyor, laf lafı açmıyor su gibi gitmiyo sohbet. Eee diyip kalınır ya öyle oluyor çoğu zaman. Yarın buluşucaz şimdiden ne konuşsak diye plan yapıyorum ama yanına gidince aklıma bile gelmeyecek kesin. Çok hoşlanıyorum, o da hoşlanıyor bariz belli cümlelerinden hareketlerden. Bunu nasıl aşacağız acaba ? Böyle başlayıp sonradan değişen ilişkileriniz oldu mu bi umut var mı ?