Çok iyi anlıyorum. Benimde öyle muhabbet kuşum vardı. Birçok kez kuş beslememe rağmen o farklıydı. Ve dikkatsizlik yüzünden öldü. Bütün resimlerini sildim. Çünkü resimlerine bakamıyorum üzerinden 2 sene geçti hala bakamıyorum. Ses kayıtları vardı konuşurken sildim. 1 sene boyunca sürekli ağlama krizlerim oldu. Şuan yazarken inanın çok kötü oluyorum. Ama bu hayat. Keşke yaşasalardı ama nasipleri bu kadarmış. Kendinizi suçlamayın. Bilerek yapmadınız. Ağlayın ve rahatlayın.Merhabalar. Bunu birileriyle paylaşmak istiyorum, ben edemedim siz dikkat edin. 3 ay önce bir muhabbet kuşu aldik. İnanılmaz bir hayvandıgeldiğinde daha 1aylıktı ve ilk günden bize alıştı. Kafadan inse omuzda omuzdan inse elde kolda bizi hiç bırakmıyordu sanki bir bebek gibi ilgileniyordum onunla. Hergün yeni bir şey keşfediyor bizide mutlu ediyordu. Çocuğum gibiydi hep annemmmmm diye seviyordum onu. Son zamanlarda çok bunalttı bizi aksileşti hiç rahat durmuyordu. Bende dün onu salonda bıraktım kapıyı kapattım. Diğer odalardaki işlerimi halledince eşimin ayakkabılarını sildim ve balkonda kolay kurur diye balkona bıraktım. Balkona salondan çıkılıyor. Öyle bir şey ki sanki basiretim bağlandı. Salona girdim aklıma hiç kuş gelmiyor bakmadım bile ne öttü ne kanat sesi duydum. Balkona ciktim ayakkabıları bıraktım salona girdim kapıyı ittirdim kendi kendine kapanıyordu zaten arkama bile bakmadım. Kapı kapandı ve kuşum bağırmaya başladı meğer ben balkona çıkınca kapının üzerine konmuş ve sıkıştı. Hemen kapıyı açtım bir can havliyle kafesine uçtu sonra yere düştü bir baktım ağzından kanlar akıyor ve avuçlarımda can verdi. Dünde beri sürekli ağlıyorum kendime engel olamıyorum. Birçok hayvan besledim birçok kez öldü beslediğim hayvanlar ama bu çok farklı bir şeydi çok başkaydı. Çok canım yanıyor. Nasıl görmem ben onu nasıl? Böyle bir şey yaşayan var mı? Çok kötüyüm...
Resimlerini videolarını silemiyorum bakıyorum öpüyorum. Zaten normalde de pamuk gibi kabarırdı öperdim onu. Sanki onu öpüyormuşum gibi oluyor. Çok acı çekiyorum. Hâlâ aklım almıyor. Ve işin kötüsü sanki aklımı yitiriyormuş gibi hissediyorum. Deli gibi özlüyorum yavrumu... Çok özlüyorum...Çok iyi anlıyorum. Benimde öyle muhabbet kuşum vardı. Birçok kez kuş beslememe rağmen o farklıydı. Ve dikkatsizlik yüzünden öldü. Bütün resimlerini sildim. Çünkü resimlerine bakamıyorum üzerinden 2 sene geçti hala bakamıyorum. Ses kayıtları vardı konuşurken sildim. 1 sene boyunca sürekli ağlama krizlerim oldu. Şuan yazarken inanın çok kötü oluyorum. Ama bu hayat. Keşke yaşasalardı ama nasipleri bu kadarmış. Kendinizi suçlamayın. Bilerek yapmadınız. Ağlayın ve rahatlayın.
gözlerim doldu konuyu okurkenResimlerini videolarını silemiyorum bakıyorum öpüyorum. Zaten normalde de pamuk gibi kabarırdı öperdim onu. Sanki onu öpüyormuşum gibi oluyor. Çok acı çekiyorum. Hâlâ aklım almıyor. Ve işin kötüsü sanki aklımı yitiriyormuş gibi hissediyorum. Deli gibi özlüyorum yavrumu... Çok özlüyorum...
Alacağım inşallah. Hemde yavrumun kardeşini. Ama ne olursa olsun aklımdan çıkmıyor. Onu asla unutmayacağım, onun yerini hiçbir kuş doldurmayacak...gözlerim doldu konuyu okurken
benim de bitanecik bebeğim var köpek
ona benzeyen bir kuş alsanız acınız hafiflermiş diye düşünüyorum.
başka bir canın meleği olursunuz. yeni bir ev arkadaşı yeni bir evlat
Sağ olun allah razı olsun inşallah siz böyle bir acı yaşamazsınız kimse yaşamasınÇok kötü bir durum..başınız sağolsun .Benim de kuşum var.Ailemizin bir parçası oldu.Yaşadıklarınızı okurken gözlerim yaşardı çok zor bir durum.Çok üzüldüm.
bunun aynısını yaşadım maalesef işe gidecektim acele ediyordum ne bileyim kapının üstünde olduğunu kafesinde duruyordu iki saniye önce tabi fark edince dünya başıma yıkıldı hala kötü olurum hatırladıkça ...onu çok özlüyorum . üzülmeyin sizin hatanız değil diyeceğim ama üzülmemek elde değilMerhabalar. Bunu birileriyle paylaşmak istiyorum, ben edemedim siz dikkat edin. 3 ay önce bir muhabbet kuşu aldik. İnanılmaz bir hayvandıgeldiğinde daha 1aylıktı ve ilk günden bize alıştı. Kafadan inse omuzda omuzdan inse elde kolda bizi hiç bırakmıyordu sanki bir bebek gibi ilgileniyordum onunla. Hergün yeni bir şey keşfediyor bizide mutlu ediyordu. Çocuğum gibiydi hep annemmmmm diye seviyordum onu. Son zamanlarda çok bunalttı bizi aksileşti hiç rahat durmuyordu. Bende dün onu salonda bıraktım kapıyı kapattım. Diğer odalardaki işlerimi halledince eşimin ayakkabılarını sildim ve balkonda kolay kurur diye balkona bıraktım. Balkona salondan çıkılıyor. Öyle bir şey ki sanki basiretim bağlandı. Salona girdim aklıma hiç kuş gelmiyor bakmadım bile ne öttü ne kanat sesi duydum. Balkona ciktim ayakkabıları bıraktım salona girdim kapıyı ittirdim kendi kendine kapanıyordu zaten arkama bile bakmadım. Kapı kapandı ve kuşum bağırmaya başladı meğer ben balkona çıkınca kapının üzerine konmuş ve sıkıştı. Hemen kapıyı açtım bir can havliyle kafesine uçtu sonra yere düştü bir baktım ağzından kanlar akıyor ve avuçlarımda can verdi. Dünde beri sürekli ağlıyorum kendime engel olamıyorum. Birçok hayvan besledim birçok kez öldü beslediğim hayvanlar ama bu çok farklı bir şeydi çok başkaydı. Çok canım yanıyor. Nasıl görmem ben onu nasıl? Böyle bir şey yaşayan var mı? Çok kötüyüm...
Aynen öyle sağ olun sizinde basiniz olsunbunun aynısını yaşadım maalesef işe gidecektim acele ediyordum ne bileyim kapının üstünde olduğunu kafesinde duruyordu iki saniye önce tabi fark edince dünya başıma yıkıldı hala kötü olurum hatırladıkça ...onu çok özlüyorum . üzülmeyin sizin hatanız değil diyeceğim ama üzülmemek elde değilbaşınız sağolsun olacağı varmış olmuş yapacak birşey yok maalesef
sağ olunAynen öyle sağ olun sizinde basiniz olsun
Aksileşmesinin ölümüyle bir ilgisi yok bildiğin yazmaz bir çocuk gibiydi evin bir insanıydı ve asla bir odada sabit durmazdı ven diğer odalardaki işlerimi hallederken bu aksileşme durumundan dolayı onu salonda bıraktim ve salonun kapısını kapattım kapatmasam yanıma gelecekti. Bahsettigim şey buydu.üzüldüm başınız sağolsun öncelikle. Sadece konuyu yazarken dikkatimi çeken şey son zamanlarda aKsileşti yazmışsınız. Ölümüyle ne alakası var? Bağdaşmadı bende.
anladım.Aksileşmesinin ölümüyle bir ilgisi yok bildiğin yazmaz bir çocuk gibiydi evin bir insanıydı ve asla bir odada sabit durmazdı ven diğer odalardaki işlerimi hallederken bu aksileşme durumundan dolayı onu salonda bıraktim ve salonun kapısını kapattım kapatmasam yanıma gelecekti. Bahsettigim şey buydu.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?