- 11 Kasım 2009
- 1.732
- 34
- 118
sevgili Shaire,
mükemmelliyetçisin ve eşin on yıldır ünv. yi bitirememiş biri. sense bi sene ertelenecek diye kaygılanıyorsun. bence şimdiye dek eşine okulunu bitiremediği için bi şekilde yüklendin, ve şimdi onun karşısında mahcubiyet yaşıyorsun. çünkü bu durum mükememl bi insana yakışmaz. :))
eşin çok mu vurdumduymaz? özellikleriniz ters ise işler zorlaşır ve kaygı düzeyin artar. ya da senin özelliklerini yüzüne sürekli vuruyorsa bu kaygıyı abartman doğal olur. eşinin değişmesi gerektiği veya ilişkiniz üzerine değil demek istediğim, abartının nedenlerinden biri bu olabilir.
insanlar ayrıntılarla çok ilgili değiller maalsef toplumumuzda, biraz düzenliysen titiz diyolar mesela. halbuki kendileri pasaklı. :)) olumlu özellikler çok desteklenmiyor maalesef. senin bahsettiğin durumun, bu özelliklerinin değerini gerçekten anlayacak birilerine rastlamamış olmandan kaynaklandığını düşündüm. onlar seni anlamadıkça sanki daha da mükemmeli arıyorsun, yalnızlığının ifadesi gibi geldi bu davranışların bana.
bilmiyorum ne düşünürsün ama sana önerim şu, çok zorlayıcı yazarlardan zor kitaplar oku. kendine çok baskı yapacak kadar hatta. örneğin 10-15 eser okuduktan sonra, zihnini bambaşka hissedeceksin.
yani balonu her seferinde daha da genişlet ki bir dahaki üflemende zorlanma.
Esim aksine cok destek oluyor, hatta abarttigimi cok soyler.
Onunla kendimi asla kiyas etmem zaten, bu cok sacma. Ondan utanacagim bisey de yok.. Onun baska sorunlari var okul konusunda, yani benimkiyle cok baska.. Ben planima takmisim bi kere..

Annem babam, hatta kaynanam kayinbabam okumami her zaman desteklerler.
Olumlu yonlerim soylenir bana, desteklenir.. Fakat ben hep daha iyi olmali diyorum.
Ogretmenler bu odev cok iyi olmus, profesyonel olmus deseler bile, bi oh diyemiyorum bazen. Daha iyi olabilirdi diyorum. Ogretmenimin teki; daha iyi olsaydi zaten bu okulu okumazdin dedi, almistim cevabi -tatlicadiarzu-