hayal kurup olaylar üzerinden düşüneceksiniz. Mesela şöle olsa nasıl davranırım kaldırabiilr miyim gibi. Ayrıca siz sevgi duysanız da ne bilim erkekler evlendikten sonra değişiyor. kadınlar sevgi de görmeyince erkeklerin her davnanışı batabiliyor.
1.aileci değilim üniversitede 5 yıl memurlukta 4 yıldır ailemden ayrıyım memlekete gittiğimde kendi evimi özlerim dönerim ama artık ailem yaşlanıyor hastalıklar çıkmaya başlıyor bana ihtiyaçları olursa uzakta olunca ne yaparım diye korkuyorum.
Yalnız direk söyledi bunu.
evet devamlı bu iki konu üzerine senaryolar yazıp duruyorum
Allah var sevgilim şimdiye kadar ne kadar sıkıntılı zaman geçirirse geçirsin benim hislerimi isteklerimi önemsedi ama evlilik sonrası ne olur tabi bilemiyorum
İşte bu yüzden diyorum ya,kendinize güvenemiyorsunuz yetersiz kalırım diye düşünüyorsunuz bu konuda.
meslektenim abla ben de generalle çalışıyorum birebir
Sevgiliyken hayaller paris,evlenince koca evi oluyor..
açıkçası yaparım hallederim bu işin üstesinden gelirim diyebilirim ama 3 5 sene sonra beni bu hayata sen zorladın diye adama işkence de edebilirim psikolojimin dayanmadığı bir noktada onu suçlarım diye çok korkuyorum. o da bir annenin evladı hakkına girerim diye korkuyorum
Daha iyi biliyorsun o zaman,ne sıkıntılar yaşadığımızı görevler ayrı kalmalar elbette kolay değil.
Diyebilirim demek bile korkularının açığa çıkması için bir neden.
farkındayım çok şey düşünüyorum ama ayrılık fikri de bu düşünceler kadar zor geliyor ben ne yapmalıyım bilmiyorum daha şimdiden ili ucu keskin bıçak gibi geliyor
Düşünmen çok normal aslında,dedim ya her kadının cidden kabu edip yaşabileceği bir durum değil diye.
işte ben onlardan olmak istemiyorum. aslanlar gibi bekledi çocuklarına hem analık hem babalık etti dedirten kadınlardan olabilir miyim psikolojim buna dayanır mı bilmiyorum. ailem hastalansa hemen gidemesem eşimi zorlar mıyım suçlar mıyım bilmiyorum. keşke olacakları olmadan bilebilsek
Anladim simdi uzaktasiniz diye aileye ozlem duyuyorsunuz. Simdi anneniz icin nasil endişeleriniz varsa kayinvalideniz icin de aynisi soz konusu ama sanki ileride onunla da yasamak zorunda kalabilirsiniz gibi geldi ya da sirf bu yüzden bile tartisma yasama ihtimaliniz var. Oglan çocukları anneye duskun oluyor baba olmayinca aralarindaki bag bagimliliga donusebiliyor bu daha önemli bir faktor bence sizin icin.
Biz 2 yıl ayrı kaldık,ameliyat oldum annem gelmişti,arkadaşlarım yanımdaydı,revirlik oldum bayıldım arkadaşarım götürdü.
Bu cekinceleri sevgilinizle konustunuz mu? Yani benim korkularim var ya aileme bir sey olursa ya gidemezsem nasil.olur nasil.yapariz sen ne dersin vs diye onunla da konuşun
Aile özlemini duymak o kadar duygusal bir durum ki,gayette normal aslında insani bir duygudur.
Evet ben de ailemden ayri tek basina hayat mücadelesi veriyorum şükür elim ayagim tutuyor çalışıyorum. Yani herseyin bir bedeli var hic bir sey altin tepside sunulmuyor. Hayatin cilvesi mi denir olmasi gereken belki de.