Mutlu evlilik var mi?

  • Konu Sahibi Konu Sahibi 9184
  • Başlangıç Tarihi Başlangıç Tarihi
Bilmiyorum uzun yıllar geçince nasıl olucak ama ben henüz 1.5 yıllık evliyim mutluyum evli olmak çok güzel bence eşimsiz uyumayı hiç sevmiyorum çok severek evlendim evet ama şuan aşktan ziyade farklı duygular hissediyorum daha huzurlu hep yanımda olsun istiyorum öyle sevgiliyken ki heyecan vs değil ama birlikte bebek beklemek hazırlığını yapmak planlar yapmak hepsi huzur veriyor bana umarım herkes hayalindekinden daha mutlu bir evlilik yaşar
 
Aşkla evliliği sürdürmenin bir yerden sonra alakası yok bence
Başta aşık olmanın verdiği o gazla evleniyoruz da adam her yönden kötü ise aramızda aşk olmuş olmamış zerre fark etmez ki. Anlaşamadığım biriyle evli kalmak istemem sonuçta.
Yani her aşık olup evlenenin evliliğinin harika olmadığına hatta boşanmaların olduğuna şahit oluyoruz.
Ama büyük bir aşk yoksa bile iyi arkadaş olan insanların evliliği daha iyi yürüyor bence
Ama arada bir tutku hissiyat gerekmez mi
 
tabiki mutlu evlilik var.
burada sadece olumsuz olanlar paylaşıldığı için herkes mutsuz sanılıyor ve bu ,insanları iyice umutsuzluğa sürüklüyor.
tutku olmadan evlilik yürümez ,ya da zoraki yürür.
o tutkuyu kaybetmedi isen çok ciddi sorunlar yoksa orta yolla çözülebilir.
ama uzmanlar diyorya evliliğin yüzde 75 i tutku ve yatak odasıdır diye.
çok ama çok doğru ..
 
Bende hep bundan korkuyorum mesela. Bende eşimden ihanet nedeni ile ayrıldım. İkinci ni kez aynı şeyi yaşarsam ya tekrar ayrılcam. Eğer ayrılmazsam bu kez ilkinden neden ayrıldım peki. O yüzden ben hiç düşünmüyorum mesela tekrar evlilik.
Cok haklisiniz. Hic biseyin garantisi yok. Ama genede omur boyunca tek yasanirmi bilemiyorum.genede 2. Evlilik yaparsaniz insallah cok mutlu iyiki diyebilceginiz bi evliliginiz olur 🍀
 
Cok haklisiniz. Hic biseyin garantisi yok. Ama genede omur boyunca tek yasanirmi bilemiyorum.genede 2. Evlilik yaparsaniz insallah cok mutlu iyiki diyebilceginiz bi evliliginiz olur 🍀
Yalnız çok mutluyum. Şu saatten sonra bana yük olacak bir insan istemem. İşim var evim arabam herşeyim var. Bu saatten sonra olursa sadece beni mutlu edebilecek bi insanla olur. Macera arayamam artık kendime. Çok yorgunum çünkü.
 
Biraz dertleşelim mi..
Evet kısmetse bi iki güne bosaniyorum.
Zamanında özen gösterilmemis bir evlilik ama şimdi bosanirken kıyamete binen..

Neyse merak ettiğim mutlu evlilik var mı şimdi bosanmadan evlilik derdine düşmüş diyenler olacak ama asil bu aşamada merak ediyorum.
Çünkü aşk istiyorum ama evlilik öldürüyor mu.. hiç evlenmiş gibi hissetmiyorum.

Avantajlı yanları var simdiki halimin ve gelecekte aradığımı bulamama korkum var yine de risk alacağım ama bu günlerimi aramaktan korkuyorum. Bu zaten zor bulunacak bir şeyse bosa risk aliyorum🙈

Var mı saygı sevgi değer ve hisler evliliklerde..... sırf biri sizi sevdiğini söylüyor diye ve ne deseniz yapacak diye hissetmesenjz de evli kalmak mı mantıklı oluyor... yoksa risk almak mı..

Ben kararımı verdim ama işte dediğim gibi pişman olursam diye aklımdan geçmiyor değil..
7 yıllık evliyim aileler ve 3. Kişi olmadığı sürece çok mutluyuz .saygı sevgi sabır anlayış olursa huzur da olur
 
Ben 8 yıllık evliyim çokta mutluyum şimdilik.
Çok aşık olarak evlendim ama kör kütük bir aşk değildi, eşim bana çok değer verirdi gözümün içine bakardı hala da öyle
Romantik değiliz canım cicim yoktur ama birbirimize herkesten hatta çocuktan daha fazla öncelik veririz cinsel hayatımız iyi gayet
Tartıştığımız zamanlar oldu tabi ama asla kırıcı söz söylemedik saygı bozulmadı aramızda
Birde eşim fedakardır bana ev işinde çocuk bakımında hep yardım etmeye çalışır ama bende aynı şekilde karşılık veririm çalışır destek olurum maddi sıkıntı çok yaşadık yemedim gezmedim gerekirse, ailesine karşı sinir olsam da tartışmam vs.
İşin sırrı bence ilk sevgililik zamanı size yeterince değer veriyor mu ten uyumunuz var mı be fedakar bi adam mı bencil biriyse asla mutlu olamazsınız bence bunlar mutlu evlilik için
 
Her dediğimi yapacak insanlar da çıktı karşıma ama ten uyumu ya da çekim yoktu. Eşimi ilk gördüğüm an ona doğru çekildim. 12 yıl oldu. Adam işteyken özlüyorum. İlk yıllar çok kavga ettik ama şu an birlikte uyumu yakaladık. Senede bir kavga ediyoruz desem yeridir. Hala çok çekici geliyor bana. Doğru insanla çok çok mutlu olursunuz inşallah.
Bende de tam tersi daha önceleri saçma sapan insanlara aşk gözüyle baktım hissettim zannettim ama değer görmedim. Ozamanlar yaşimin verdiği duygularla mı diyeyim artık değer veriliyor sanıyordum. Ama yanılmışım yanıldığımı da eşim karşıma çıkınca anladım. Ama ilk gördüğüm an gıcık kapıyordum manyak peşimi bırakmıyor derdim sonra sohbet arasında ben komik bişey söyleyince güldü bana o an içimde bişey oldu sizin dediğiniz gibi işte o an ona doğru çekildim. Şimdi 10 yıllık evliyiz ve sizin dediğiniz gibi yanımdan gitsin istemiyorum. Mesela bazen çocukları bahane edip yarın işe gitme çok yoruldum diyorum göndermiyorum.

Konu sahibi bu evliliğinde evli gibi hissetmedim diyor yanlış insanla yanlış bir evlilik yapmış belli ki. Şuan hemen yeni birini düşünerek aslında yeni bir yanlışa açık halde bekliyor. Duygusal boşluk. Biraz kendini dinlemeli şu bekarlığın tadını çıkarmalı.

Ve şu sosyal medya insanları çok etkiliyor millet sanki hergün güllük gülistanlık gibi çok mutlu gibi şeyler paylaşınca daha boşanmadan karaları bağliyorlar tek mutsuz benim moduna giriyorlar.
 
Size mutlu evliliğin sırrını söyleyeceğim; Büyümüş insanlarla evlenin! Hiçbir şeyinizi başkasına yansıtmadan kendi aranızda insanca çözecek insanları hayatınıza alın, sapık gibi ona buna bakmayan bu tür şeyleri görmüş olgun, akıllı insanları hayatınıza alın. Aileleri hiçbir şeyinize karıştırmayın, yardım dahi beklemeyin ki söz sahibi olmasınlar.
10 yıllık evliyim. Baştan kurallarım belliydi. Hala da öyle. Eşimi de iyi araştırmıştım. Süslü laflara kanmam, bana gerçekler gerekiyor diye yürüdüm bu yolda. Ve iyi ki diyorum. Yanılmadım.
Sizler en başta her şeye evet diyorsunuz. Daha annesinin göbek bağından kurtulamayan insanları kabul ediyorsunuz, kendi başına tüm nişan düğün vs işlerini halledemeyecek maddi manevi özgürlükte insanlarla evlenmeye kalkıyorsunuz. Başka bir kadınla konuştuğunda affediyorsunuz, annesiyle babasıyla 7/24 konuşup hesap veren insanları eş diye koynunuza alıyorsunuz! Üzgünüm ama böyle insanlarla evlilik kurumu yürümez. Böyle insanlar sevilmez, yanından bile geçilmez! Tekrar evlenirseniz eğer lütfen birinden bile ödün vermeyin.
 
Biraz dertleşelim mi..
Evet kısmetse bi iki güne bosaniyorum.
Zamanında özen gösterilmemis bir evlilik ama şimdi bosanirken kıyamete binen..

Neyse merak ettiğim mutlu evlilik var mı şimdi bosanmadan evlilik derdine düşmüş diyenler olacak ama asil bu aşamada merak ediyorum.
Çünkü aşk istiyorum ama evlilik öldürüyor mu.. hiç evlenmiş gibi hissetmiyorum.

Avantajlı yanları var simdiki halimin ve gelecekte aradığımı bulamama korkum var yine de risk alacağım ama bu günlerimi aramaktan korkuyorum. Bu zaten zor bulunacak bir şeyse bosa risk aliyorum🙈

Var mı saygı sevgi değer ve hisler evliliklerde..... sırf biri sizi sevdiğini söylüyor diye ve ne deseniz yapacak diye hissetmesenjz de evli kalmak mı mantıklı oluyor... yoksa risk almak mı..

Ben kararımı verdim ama işte dediğim gibi pişman olursam diye aklımdan geçmiyor değil..
es ailesinden yana sansli olanlar evliliklerinde de mutludur diye dusunuyorum ama oyle de olmayabilir tabi. her daim ailesinin onayina muhtac, onlara kendini gostermek kendini kanitlamak icin yasayan bir koca varsa mutlu olunmaz mesela.
 
Sizler en başta her şeye evet diyorsunuz. Daha annesinin göbek bağından kurtulamayan insanları kabul ediyorsunuz, kendi başına tüm nişan düğün vs işlerini halledemeyecek maddi manevi özgürlükte insanlarla evlenmeye kalkıyorsunuz. Başka bir kadınla konuştuğunda affediyorsunuz, annesiyle babasıyla 7/24 konuşup hesap veren insanları eş diye koynunuza alıyorsunuz! Üzgünüm ama böyle insanlarla evlilik kurumu yürümez. Böyle insanlar sevilmez, yanından bile geçilmez! Tekrar evlenirseniz eğer lütfen birinden bile ödün vermeyin
bazi adamlar ilk basta yani tanima doneminde nisanlilik doneminde kendini belli etmiyor. ornegin benim esim.. tanisma doneminde olsun nisanlilik doneminde olsun her seye ikimiz karar verdik. konusurken, karar verirken sanki kendi ailesi yok gibi davraniyor ve ikimiz ne dersek o diyordu. cok hayran kalmistim bu davranislarina. dugun tarihini bile ailesine sormadi ikimiz kararlastirdik. dugun salonunu benim istedigim tarihe gore tuttu. ailesi sonradan ogrendi mesela. bunun gibi bi cok sey. bir de bekarken ailesi ile ayni sehirde olmalarina ragmen kendisi ev tutmus ve tek basina kaliyordu. bu durumda cok hosuma gitmisti. "tek basina birey olabilmis" havasini oyle guzel verdi ki bana. ama daha evlendigimizin ilk ayinda babasindan nasil korktugunu,annesinden nasil cekindigini,ablalarindan hatta enistelerinden cekindigini herkesten onay bekledigini gosterdi. bekarken cok mantikli adimlar attigimi dusunup kendimle ovunurken esim bana ailesine olan sacma sapan bagliligi ile hayal kirikligi yasatti. malesef ki bazi insanlar kendini oyle perdeliyor ki.. ozguvenli, tamamen aileden ayri takilan, birey olabilmis esinin kararlarina saygili olabilecek bir hava veriyor hic te belli etmiyor ama ayni evin icine girince tamami ile taniyabiliyorsunuz ancak. yanilmadigim tek nokta ev islerinde bana yardim etmesi. onun da ev ve cocuk bakimini ustlenmesi.
 
Tabikide var karşımızdaki psikopat olmadığı sürece birazda kendi çabamızla mutlu olabiliriz. Şayet ben ilk zamanlarki evliliğimle şimdiki evllikiğim arasında dağlar kadar fark görüyorum.
 
Ben bi 20 gün kadar önce evlendim memnun kaldım ama deney süresi çok kısa olduğu için dikkate almaya değmez sanırım :KK53:

İleriki yıllarda güncelleme yapayım :KK8:

Sizin mesajlarınıza bakınca evliliğiniz zaten bitmiş ama eşinizin ısrarları kafanızı karıştırmış gibi duruyor. Bence kararlı davranın ve çıktığınız yoldan dönmeyin. Eşiniz aynı eve girdikten birkaç ay sonra eski haline dönecek yalvarmalarına kanmayın.
 
bazi adamlar ilk basta yani tanima doneminde nisanlilik doneminde kendini belli etmiyor. ornegin benim esim.. tanisma doneminde olsun nisanlilik doneminde olsun her seye ikimiz karar verdik. konusurken, karar verirken sanki kendi ailesi yok gibi davraniyor ve ikimiz ne dersek o diyordu. cok hayran kalmistim bu davranislarina. dugun tarihini bile ailesine sormadi ikimiz kararlastirdik. dugun salonunu benim istedigim tarihe gore tuttu. ailesi sonradan ogrendi mesela. bunun gibi bi cok sey. bir de bekarken ailesi ile ayni sehirde olmalarina ragmen kendisi ev tutmus ve tek basina kaliyordu. bu durumda cok hosuma gitmisti. "tek basina birey olabilmis" havasini oyle guzel verdi ki bana. ama daha evlendigimizin ilk ayinda babasindan nasil korktugunu,annesinden nasil cekindigini,ablalarindan hatta enistelerinden cekindigini herkesten onay bekledigini gosterdi. bekarken cok mantikli adimlar attigimi dusunup kendimle ovunurken esim bana ailesine olan sacma sapan bagliligi ile hayal kirikligi yasatti. malesef ki bazi insanlar kendini oyle perdeliyor ki.. ozguvenli, tamamen aileden ayri takilan, birey olabilmis esinin kararlarina saygili olabilecek bir hava veriyor hic te belli etmiyor ama ayni evin icine girince tamami ile taniyabiliyorsunuz ancak. yanilmadigim tek nokta ev islerinde bana yardim etmesi. onun da ev ve cocuk bakimini ustlenmesi.
İyi de siz ailesiyle hiç yanyana birlikte gelmemiş miydiniz? Orada hali tavrı belli olurdu. Kimse kendini yüzde yüz gizleyemez bu mümkün değil!.
 
Size mutlu evliliğin sırrını söyleyeceğim; Büyümüş insanlarla evlenin! Hiçbir şeyinizi başkasına yansıtmadan kendi aranızda insanca çözecek insanları hayatınıza alın, sapık gibi ona buna bakmayan bu tür şeyleri görmüş olgun, akıllı insanları hayatınıza alın. Aileleri hiçbir şeyinize karıştırmayın, yardım dahi beklemeyin ki söz sahibi olmasınlar.
10 yıllık evliyim. Baştan kurallarım belliydi. Hala da öyle. Eşimi de iyi araştırmıştım. Süslü laflara kanmam, bana gerçekler gerekiyor diye yürüdüm bu yolda. Ve iyi ki diyorum. Yanılmadım.
Sizler en başta her şeye evet diyorsunuz. Daha annesinin göbek bağından kurtulamayan insanları kabul ediyorsunuz, kendi başına tüm nişan düğün vs işlerini halledemeyecek maddi manevi özgürlükte insanlarla evlenmeye kalkıyorsunuz. Başka bir kadınla konuştuğunda affediyorsunuz, annesiyle babasıyla 7/24 konuşup hesap veren insanları eş diye koynunuza alıyorsunuz! Üzgünüm ama böyle insanlarla evlilik kurumu yürümez. Böyle insanlar sevilmez, yanından bile geçilmez! Tekrar evlenirseniz eğer lütfen birinden bile ödün vermeyin.
Kesinlikle çok haklısınız ben yanlış seçim.yaptim . 23 yaşlarındaydim, insanları tanımıyordum. Uni bitti Bi sene görüştük, değer veriyor sandim oysa şimdiki aklım olsa o zaman anlardım uygun olmadigimizi.. evlenince zaten tam fiyaskosu, annesi öyle bir karışıyordu ki, eş sessizdi pasifti, hep Bi bekledim cunku her şey duzelecek diyordu. Gitmekten ziyade biseylerin düzelmesini beklemiş durmuşum şimdi o hallerime hiç anlam veremiyorum. Yaşadığım o sorunlu zamanları unutmuş gibiyim öfke de besleyemiyordum sadece iyi yanlara bakmaya çalıştım bekledim vs olmadı. Şimdi belki tam istediğim gibi olurdu ama tüketmişiz. Hiç bir hissim.kalmadi, söyle yapsın böyle yapsın ısınirim diyebilcegim hiçbir şey ama israrla hata yaptığımı, eski hallerinin oldugunu yeni bir insan oldugunu soyluyor, tabi benim beynime kazindi artik, kizamiyorum bile ona, sanki o hiç yokmuş gibi. O yüzden bosanacagim kismetse. Ama şu kafaya girmem neden bu kdr uzun sürdü anlamıyorum.. Bu konuda çok.kiziyorum.kendime. daha çok sknti çekerken gitmemişim.. İlk yılımda bile gönül.rahatligiyla bosananilirdim oysa.. 8 yıl....
 
İyi de siz ailesiyle hiç yanyana birlikte gelmemiş miydiniz? Orada hali tavrı belli olurdu. Kimse kendini yüzde yüz gizleyemez bu mümkün değil!.
gelmez miyim tabiki bir araya geldim. ailesine gittigimizde ablalari sus pus hic konusmadi. meger cok sessizlermis (ayni zamanda sinsi) ben de esime o zamanlar bu ne boyle ailen senin evlenmeni istemiyor mu, neden hic konismadilar diye sordugumda ablalari ve tum ailesini ozur diletmisti benden. su tavir bile bana cok sey anlatiyordu aslinda o zaman icin. tam bir koruyucu erkek modeli diye dusunup mest olmistum ama evlenince tam tersi oldu. ablalari ne yapsa hakaret bile etseler haklilar esime gore her daim.
 
Kesinlikle çok haklısınız ben yanlış seçim.yaptim . 23 yaşlarındaydim, insanları tanımıyordum. Uni bitti Bi sene görüştük, değer veriyor sandim oysa şimdiki aklım olsa o zaman anlardım uygun olmadigimizi.. evlenince zaten tam fiyaskosu, annesi öyle bir karışıyordu ki, eş sessizdi pasifti, hep Bi bekledim cunku her şey duzelecek diyordu. Gitmekten ziyade biseylerin düzelmesini beklemiş durmuşum şimdi o hallerime hiç anlam veremiyorum. Yaşadığım o sorunlu zamanları unutmuş gibiyim öfke de besleyemiyordum sadece iyi yanlara bakmaya çalıştım bekledim vs olmadı. Şimdi belki tam istediğim gibi olurdu ama tüketmişiz. Hiç bir hissim.kalmadi, söyle yapsın böyle yapsın ısınirim diyebilcegim hiçbir şey ama israrla hata yaptığımı, eski hallerinin oldugunu yeni bir insan oldugunu soyluyor, tabi benim beynime kazindi artik, kizamiyorum bile ona, sanki o hiç yokmuş gibi. O yüzden bosanacagim kismetse. Ama şu kafaya girmem neden bu kdr uzun sürdü anlamıyorum.. Bu konuda çok.kiziyorum.kendime. daha çok sknti çekerken gitmemişim.. İlk yılımda bile gönül.rahatligiyla bosananilirdim oysa.. 8 yıl....
Ben de 23te evlendim. Fakat benim şöyle bir şansım vardı ki “13 yaşından beri ailesinden ayrı büyümüş, kendi kararlarını kendisi alıp kimseye söz hakkı vermeyen, yaşı da benden olgun bir insandı”
Ben de başka kişilerden bildiğim için çok dikkat etmiştim, insan çevreden kötü evlilik görünce ona göre eş seçimine gidiyor.
Üzülmeyin, her şeyin yaşanılacağı varmış. Daha yaşınız genç, hayat 30dan sonra başlıyor bence. En olgun en güzel yaş kadın için. Umarım daha mutlu olacağınız zamanlar yaşarsınız.
 
Boşverin başka evlilikleri,inşallah çok mutlu olursunuz,hakkınızda hayırlısı olsun.
 
Ben de şimdiye kadar gitmedim neden simdi diyorum.. hep şükretmeye çalıştım daha kötüsüyle kıyasladim. Bi de işler duzelirse dediklerini yaparsa dedim öyle aksettiriyordu.
Geçen sene de düşündüm ayrı kaldık ama etraftaki insanlar hayatın zor olduğunu erkeklerin güvenilmez olduğunu söyledikçe geri durdum. 30u mu astiktan sonra dengelerim değişti..
Misal gideceğimi sanmayıp dava oncesi atıp tutabiliyprdu ama şimdi ısrar ısrar ısrar fırsat versem çok mükemmel olacakmış, perişan olacakmışım, hata yapıyormuşum, onun kdr seven değer veren kimse olmazmış. Hastalığı yaşlılığı varmış risk aliyormusum..

Zaten bu kdr yıl sonra bu hale geldiğim için de kızıyorum kendime.. İlk yıllar baya sıkıntılydi n3den o zaman gitmedim.. bilmiyorum işte aynı değilim esim.olarak görebileceğim birini istiyorum artık ama maalesef o olamayacak bundan bu kdr kesin emin olana kdr yillarjm geçmiş..
peki dediniz mi ona anla beni sana karşı hiçbişey hissetmiyorum ne sevgi ne cinsel çekim
ona rağmen mi ısrar ediyor
çift terapisi fikri çıktı mı hiç acaba ikinizden birinden
 
Var tabikiiii 😍 benim hala umudum var . Ben onu arıyorsam o da beni arıyordur biliyorum 💓
 
Back
X