Mutlu hamilelere imreniyorum...

melek1701

Melis'in annesi :)
Kayıtlı Üye
7 Mart 2009
888
14
118
39
Bursa
Merhaba arkadaşlar gördüğünüz gibi 20 haftalık hamileyim
Hamileliğimin başından beri yaygın anksiyete ve yoğun depresyonla öyle bir mücadele içindeyim ki
Sanırım yaşayan bilir çok zor günler geçirdim tam artık toparlanıyorum derken
Dün ayrıntılı ultrasonda bebeğimin kordonunda tek arter tek ven yani 3 damar olması gerekirken 2 damar bulunduğunu öğrendim
Kendi çok iyi testlerimiz iyi organları gelişimi de çok iyi ama doktorum öyle olumsuz konuştu ki bugün neredeyse bütün gün ağladım
İleride gelişim geriliği olabilir miş amniyosentez yaptırmam gerekebilirmiş bunun gibi daha neler neler...
Biliyorum bebeğe de kendime şuan zarar veriyorum ama ne yapacağımı nasıl bu durumu düşünmemem gerektiğini bilmiyorum
Sıkıntıdan her yerim kaşınıyor.. Engel olamıyorum kendime..
Birde benim gibi hamilelikle birlikte psikolojisi daha kötü olmuş biri bunları duyunca resmen beynim gittii...
Daha hamilelik fikrine yeni yeni alışmaya çalışırken böyle bir şey duymak beni mahvetti..
Hayat çok zor herşey şuan gözümde öyle çok zor ki öyle anlamsız ki... Nasıl toparlayacağım kendimi hiç bilmiyorum
Herşeyden çok korkuyorum hiç birşeyden zevk almıyorum...
 
Merhaba arkadaşlar gördüğünüz gibi 20 haftalık hamileyim
Hamileliğimin başından beri yaygın anksiyete ve yoğun depresyonla öyle bir mücadele içindeyim ki
Sanırım yaşayan bilir çok zor günler geçirdim tam artık toparlanıyorum derken
Dün ayrıntılı ultrasonda bebeğimin kordonunda tek arter tek ven yani 3 damar olması gerekirken 2 damar bulunduğunu öğrendim
Kendi çok iyi testlerimiz iyi organları gelişimi de çok iyi ama doktorum öyle olumsuz konuştu ki bugün neredeyse bütün gün ağladım
İleride gelişim geriliği olabilir miş amniyosentez yaptırmam gerekebilirmiş bunun gibi daha neler neler...
Biliyorum bebeğe de kendime şuan zarar veriyorum ama ne yapacağımı nasıl bu durumu düşünmemem gerektiğini bilmiyorum
Sıkıntıdan her yerim kaşınıyor.. Engel olamıyorum kendime..
Birde benim gibi hamilelikle birlikte psikolojisi daha kötü olmuş biri bunları duyunca resmen beynim gittii...
Daha hamilelik fikrine yeni yeni alışmaya çalışırken böyle bir şey duymak beni mahvetti..
Hayat çok zor herşey şuan gözümde öyle çok zor ki öyle anlamsız ki... Nasıl toparlayacağım kendimi hiç bilmiyorum
Herşeyden çok korkuyorum hiç birşeyden zevk almıyorum...

öncelikle çok geçmiş olsun, yaşadığın durumu çok iyi anlıyorum, ben de kazara hamile kaldım, hiç istemiyordum, aldırmayı bile düşündüm,
sonra tam alışırken daha 20. haftamda tansiyonum yükselmeye başladı, preeklampsi geçirdim, hastanelerde yattım, 1 ay boyunca başımda 3 doktor bekledi, sonunda 36 haftayı gördük ve doğum yaptım. sonra lohusa depresyonu v.s. v.s.
bence kendini başka şeylere odakla, sürekli alışveriş sitelerini dolaş, çocuğuna araba bak, oda bak, internette çok araştırma yapma yaşadığın durumla ilgili, çünkü karşına sürekli felaket senaryoları çıkacaktır.
doktoruna güveniyorsan onunla devam et ama kafanda en ufak bir soru işareti bile varsa bir perinatolog (riski gebelik uzmanı) bul ve kontrollerini o yapsın.
 
bakın once siz kendiniz inanın ve rahatlayın kı bebegınızde karnınızda rahat olsub.cunku sızın stresınız sızın kan basıncınızı dahı etkılıyor dolayısyla bebegınızıde.bu arada benım hamılelıgımde berbat gectı,oglum hıc hareket etmıyordu hep aynı pozısyonda duruyordu,doktoru buyuk ıhtımal sakat dogar dıye dusunuyordu ama sımdı tutamıyorum onu.sapasaglm dogu sukurler olsunkı.nasıl olavagını bılemezsınız sız Allaha emanet edın ve haıyırlısıyla saglıklı sıhhatlı,akıllı,guzel bır evlat dıleyın.tek kalmayın ve dusunmemeye calısın.vesveseler ınssı cok kotu etkıliyor cunku.guzel dusunun kı guzel olsun,negatıf seylerı cagırısanız tabıkıde geleceklerdır.
 
öncelikle çok geçmiş olsun, yaşadığın durumu çok iyi anlıyorum, ben de kazara hamile kaldım, hiç istemiyordum, aldırmayı bile düşündüm,
sonra tam alışırken daha 20. haftamda tansiyonum yükselmeye başladı, preeklampsi geçirdim, hastanelerde yattım, 1 ay boyunca başımda 3 doktor bekledi, sonunda 36 haftayı gördük ve doğum yaptım. sonra lohusa depresyonu v.s. v.s.
bence kendini başka şeylere odakla, sürekli alışveriş sitelerini dolaş, çocuğuna araba bak, oda bak, internette çok araştırma yapma yaşadığın durumla ilgili, çünkü karşına sürekli felaket senaryoları çıkacaktır.
doktoruna güveniyorsan onunla devam et ama kafanda en ufak bir soru işareti bile varsa bir perinatolog (riski gebelik uzmanı) bul ve kontrollerini o yapsın.

Beni siz anlarsınız ozaman bende açıkçası ilk zamanlar sizin gibiydim ama sonra bebeğimi çok sevdim çok istedim bu ruh halinden kurtulamıyorum..
Epey toparlamıştım ama bunu duyunca tekrar başa dönmüş gibiyim
Hani derler ya Allah ağzının tadını bozmasın diye ne önemli birşey izlediğiniz birşeyden içtiğiniz kahveden bile zevk almak..
Doktoruma güveniyorum zaten şuan başka birşey duyarım diye başka doktora gidemiyorum
Bebeğimin sağlığı iyiymiş onda bir problem zaten yokmuş ama ileride oluşabilecek şeyler hep kafamda hep aklımda..
 
canım benim ablamda 2 düşükten sonra 3 bebeğine hamile kaldı zaten hamileyken psikoljesi bozuktu temmuz ayında bebeğinin ense kalınlığının çok fazla olduğunu down sendromlu yada gelişim geriliği olabileceğini söylediler 25 aralıkta dünya güzeli sağlıklı bir kızımız oldu ama ablam artık sinir hastası her günü ağlayarak geçti şaçına beyazlar düştü o yüzden artık inanmıyorum ben bazı doktorlar abartıyor bu arada çok dua et 4 ayın dolmadan 70.000 subanallahi ve bihamdihi oku çocuğun tüm azaları yerli yerinde sağlıklı olur bol bol ihalas suresini oku elini karnına koy salavat çek rahimlerdekini yalnız ALLAH bilir hiç bir zaman aklından çıkarma biz kahrolduk ama kzımız çok sağlıklı ALLAH A yalvar bol bol dua et bak ne güzel bir bebeğin olucak bakmaya doyamıyacaksın toparlan lütfen eminim her hangi bir şey yok içimden öyle geliyor ablamada çok dedim yedi bitirdi kendini ben anneyim senin hissediklerini hissediyorum Allahtan başka kimse derdine derman değil bunu unutma..
 
Beni siz anlarsınız ozaman bende açıkçası ilk zamanlar sizin gibiydim ama sonra bebeğimi çok sevdim çok istedim bu ruh halinden kurtulamıyorum..
Epey toparlamıştım ama bunu duyunca tekrar başa dönmüş gibiyim
Hani derler ya Allah ağzının tadını bozmasın diye ne önemli birşey izlediğiniz birşeyden içtiğiniz kahveden bile zevk almak..
Doktoruma güveniyorum zaten şuan başka birşey duyarım diye başka doktora gidemiyorum
Bebeğimin sağlığı iyiymiş onda bir problem zaten yokmuş ama ileride oluşabilecek şeyler hep kafamda hep aklımda..

anlamaz mıyım, kabus gibiydi...
eve gelip preeklampsi yazıp google da aradığım ve karşıma çıkan ilk sayfada Anne ve bebek ölümlerinin en önemli nedenidir yazdığım anı hiç unutmadım, başımdan aşağı kaynar sular döküldü...
28 haftalıkken doktorum istersen doğuma alalım seni, her geçen gün hayati riskin artıyor, her an karaciğer enzimlerin bozulabilir, hayatın boyunca kalıcı hasara neden olur, hatta seni kaybedebiliriz dedi... bebeğine ciğer geliştirici iğne yapıcaz, en fazla 1 ay kuvezde kalır dedi...
O an, aylarca istemediğim için gözyaşı döktüğüm bebeğim için hayatımı feda edebileceğimi anladım, bekleyelim dedim karaciğer enzimlerim ne zaman ciddi şekilde bozulursa o zaman gireyim doğuma... saat başı tansiyonum ölçüldü bundan sonraki süreçte, grup arkadaşlarım her gün yürüyüş yaparken, bebeklerinin odasını hazırlarken ben hastane odasında internetten seçtim her şeyini, bir battaniye için bile günlerce araştırma yaptığımı bilirim, sırf kafam dağılsın diye. yata yata 30 kilo aldım, canım turşu çekerken değil turşuya bir tutam tuza hasret kaldım. doğumdan sonra herkes hiç dikkat etmemişsin 30 kilo almışsın diye yargıladı beni, 3 ay siz yatsaydınız demedim, kızım da ben de ölümlerden döndük 30 kilo ne ki demedim, evet çok yedim dedim...
çok zor günlerdi ama geçti, 3400 gr.lık sağlıklı bir bebek dünyaya getirdim, doğuma girdiğimde tansiyonum 22-14 dü, çıktığımda 12-8 her şey bitmişti, ikimiz de sağlıklıydık...
yani bunların hepsi geçiyor...
evet maalesef bazılarımız hamileliğini koşup zıplayarak, dünyaya getireceği sağlıklı bebeğin hayallerini kurarak değil sürekli korku ve kaygıyla geçiriyor... ama her koşulda her şey olacağına variyor. iyi bir doktora emanetsin, güçlü ol, kontrollerin yapılacak, tıp o kadar ilerledi ki ana rahmindeki bebeğe kalp ameliyatı bile yapılıyor, sen de bu süreci sorunsuz atlatacağına inan, güzel günlerin hayalini kur hep, olumsuz senaryoları hiç düşünememeye çalış.
 
Beren çok teşekkür ederim desteğin için.. Çok haklısın ama elimde değil.. Nasıl aşacağım bu durumu bilmiyorum..
Ablan içinde çok üzüldüm bir kere psikoloji bozulunca toparlanmak çok zor gerçekten.
O kadar çok dua ediyorum ki hamileliğimin başından beri zaten Allah'a sığınmasaydım herhalde kafayı yerdim..
Okuduğum zaman hep rahatladım..
 
Beren çok teşekkür ederim desteğin için.. Çok haklısın ama elimde değil.. Nasıl aşacağım bu durumu bilmiyorum..
Ablan içinde çok üzüldüm bir kere psikoloji bozulunca toparlanmak çok zor gerçekten.
O kadar çok dua ediyorum ki hamileliğimin başından beri zaten Allah'a sığınmasaydım herhalde kafayı yerdim..
Okuduğum zaman hep rahatladım..

destek ne demek çocuklar hepimizin ALLAH bütün müminlere sağlıklı hayırlı çocuklar versin ne olursa olsun çocuklar hepimizin ama ben sizin çocuğunuzun çok sağlıklı olucağını düşünüyorum ALLAH büyüktür ondan gönülden isteyenin duasını geri çevirmez gönülden iste ezan okunurken bol bol dua et her zaman dualarım sizinle..
 
Dogaa yazdıkların gerçekten tüylerimi diken diken yaptı gözlerim dolu dolu okudum...
Gerçekten annelik böyle birşeymiş.. Ne kadar güçlüymüşsün.. Çok şanslı bir bebeğin var senin gibi bir annesi olduğu için..
Bende güçlü durmak istiyorum bebeğim için ama stres yaptığım için çok kızıyorum kendime
Allah evladına da sanada sağlık uzun ömürler versin inşallah..
 
Benim annemde bana hamileyken çok büyük tehlikeler atlatmış. 4-5 ay sırt üstü yatmış yan bile dönememiş. Sürekli iğneler vurulmuş. Bana veya anneme bir şey olma riski çok yüksekmiş. Doktorlar olumsuz konuşmuş ama ben buradayım işte.

İnşallah Allah size bebeğinizi sağlıklı bir şekilde doğurmayı nasip eder de siz de annemin bana kızınca yaptığı gibi çocuğunuza seni doğurmak için ne sıkıntılar çektim diye söylenirsiniz. :)
 
ben afedersiniz tuvalete bile gidemeden yattım bebeğimi kaybedecektim yoksa çoğu kişi düşer dedi .8 aylık olana kadar bir çorap bile alamadım korkumdan.ilaçlarla tutundu yavrum.acıyan gözlerle bakanlar içlerinden gülüyordu belkide öyle hissediyordum .sabit yatıyodum sırtım ağrıyordu ama korkudan dönemiyordum.eşim babam gibi olmuştu bir taburenin üzerinde oturuyordum zorla eşim beni yıkıyordu.her gece gitmeyeğini biliyorum dedim dua ettim beni bırakma kızım dedim doktorlara inat babanın annesine inat gel bana .geldi .çok güzel bir bebek hemde .herşey geçti acılar bitti.kızım kucağımda.bende mutlu bir hamilelik geçirmedim ama inanmak başarmanın yarısıdır hikayem çok uzun kısaca önce kendin inan bence çok güzel bir bebeğin olacak eminim:)
 
esmaül hüsnadan Ya Musavvir esmasını bol bol okuyun
El-MUSAVVİR; Her varlığa en uygun şekli veren,farklı suretlerde yaratan,tasvir eden,şekillendirip biçimlendiren.

inşallah bebeğiniz sağlıkla güzelliklerle gelir
 
Merhaba arkadaşlar gördüğünüz gibi 20 haftalık hamileyim
Hamileliğimin başından beri yaygın anksiyete ve yoğun depresyonla öyle bir mücadele içindeyim ki
Sanırım yaşayan bilir çok zor günler geçirdim tam artık toparlanıyorum derken
Dün ayrıntılı ultrasonda bebeğimin kordonunda tek arter tek ven yani 3 damar olması gerekirken 2 damar bulunduğunu öğrendim
Kendi çok iyi testlerimiz iyi organları gelişimi de çok iyi ama doktorum öyle olumsuz konuştu ki bugün neredeyse bütün gün ağladım
İleride gelişim geriliği olabilir miş amniyosentez yaptırmam gerekebilirmiş bunun gibi daha neler neler...
Biliyorum bebeğe de kendime şuan zarar veriyorum ama ne yapacağımı nasıl bu durumu düşünmemem gerektiğini bilmiyorum
Sıkıntıdan her yerim kaşınıyor.. Engel olamıyorum kendime..
Birde benim gibi hamilelikle birlikte psikolojisi daha kötü olmuş biri bunları duyunca resmen beynim gittii...
Daha hamilelik fikrine yeni yeni alışmaya çalışırken böyle bir şey duymak beni mahvetti..
Hayat çok zor herşey şuan gözümde öyle çok zor ki öyle anlamsız ki... Nasıl toparlayacağım kendimi hiç bilmiyorum
Herşeyden çok korkuyorum hiç birşeyden zevk almıyorum...

Bence en dogrusu bu durumda perinatologa (riskli gebelik doktoru) basvurmaniz..Istanbulda yasiyorsaniz Bagdat caddesinde Mehmet bey i onerebilirim.ozel klinigi var ama sigorta bir kismini karsiliyor .siz odedikten sonra bir kismini alabiliyorsunuz.o kismini konusur arastirirsiniz iyice Mehmet beyin sekreteriyle. .Kliniğin adi Fetus dr adi Mehmet Uludogan
 
Hamilelikte zaten duygular değişir. İnsan daha çok hassaslaşır. Üzmeyin kendiniZi doktor görümceme geçtiğimiz sene çocuğunuZu almak zorundayız demişti hatta kürtaja zorlamıştı. Sonuç nemi oldu. Sağlıklı bir evladı var şuan.
 
CanIM bir arkadaşım vardı , doktor bebeğinin kalbinde sorun olabilir demişti....Ama o hiç korkmadı ALLAH büyüktür diyerek bol bol dua etti ve şimdi bebeği çook sağlıklı...
Sen de çok dua et , psikolojinin bozulmasına da izin verme....İnşllh çok sağlıklı olur bebeğin.....
 
ben de kızıma hamileyken 2li test ve 3lü testlerde dr oldukça olumsuz şeyler söylemişti. bebekte gelişme geriliği, bende yüksek tansiyon veya down sendromu demişti. bu olasılıkların olmama ihtimali var mı diye sorduğumuzda yok 3 ünden biri var demişti. 2-3 ay en mutlu olmam gereken dönemde gözyaşıyla zamanım geçti. içindeki minicik meleğe kıyamıyorsun Allah'a ne kadar çok yalvardım nasıl dua ettim. sürekli aklımda bu endişe vardı. başka dr lara gittiğimde bişey yok deselerde illa ki olumsuz konuşan dr un bunu teyit etmesini istiyorsun. ne bir eşya alabildim ne sevinebildim o dönemde.


sonrasında başka dr' a gitmeye başladım ve bebğimin sağlıklı olduğunu gereksiz yere korktuğumu söyledi. Alalh'aşükürler olsun ki evladım sağlıkla dünyaya geldi. sonrasında benim gibi korkutulan pek çok hamilenin hikayesini dinledim. lütfen moralini yüksek tut ve dr'unu değiştir. Alalh sağlıkla evladını kucağına almayı nasip etsin.
 
ay canım benim allah önce sağlıklı bebek ve doğum nasip etsin sana

ben ilk bebeğimi kan pıh.yüzünden kaybettim sonra ne güçlüklerle hamile kaldım
iğneler kullandım (bu süreçleri yazmaya sayfalar yetmez)
çokşükür bir oğlum oldu
sonra spiralle korunmama rağmen hamile kaldım şok üstüne şok yaşadık
beklemiyor istemiyorduk neyse dedik alışmaya çalıştık
sonra bir baktıkki ikizler
zaten bende kan pıh. sorunu vardı birde üstelik ikiz gebelik olunca
risk üstüne riskler geldi,3.aydan sorna sürekli erken doğum tehlikesi
ikiz bebeklerin gelişimi vs vs vs anlatacak gücüm yetmez
ama ben hep olumluydum hiiiç karamsar olmadım aklıma bile getirmedim hep güzelşeyler düşündüm beklentim hep olumluydu
ikiz kızlarım 3 kilo civarlarında 37 .haftada doğdular
doktorlarım bana şunu demişti bak olumlu baktığın için kaprislerin karamsarlıkların olmadığı için
gebeliğin çok iyi geçti ve ikiz bebek olmasına rağmen çoğu tehlikeyi yaşamadan ve çokta iyi kiloda bebekler doğdu demişti

kısaca özetlemeye çalıştım sana yaşadıklarımı
sana kesin tavsiyem
olumlu ol , neyi seviyorsan hobi gibi onla uğraş kendini sev bebeğini sev onu kucağına alacağını hayal et

şimdiden sağlıklı günler dilerim
 
Merhaba arkadaşlar gördüğünüz gibi 20 haftalık hamileyim
Hamileliğimin başından beri yaygın anksiyete ve yoğun depresyonla öyle bir mücadele içindeyim ki
Sanırım yaşayan bilir çok zor günler geçirdim tam artık toparlanıyorum derken
Dün ayrıntılı ultrasonda bebeğimin kordonunda tek arter tek ven yani 3 damar olması gerekirken 2 damar bulunduğunu öğrendim
Kendi çok iyi testlerimiz iyi organları gelişimi de çok iyi ama doktorum öyle olumsuz konuştu ki bugün neredeyse bütün gün ağladım
İleride gelişim geriliği olabilir miş amniyosentez yaptırmam gerekebilirmiş bunun gibi daha neler neler...
Biliyorum bebeğe de kendime şuan zarar veriyorum ama ne yapacağımı nasıl bu durumu düşünmemem gerektiğini bilmiyorum
Sıkıntıdan her yerim kaşınıyor.. Engel olamıyorum kendime..
Birde benim gibi hamilelikle birlikte psikolojisi daha kötü olmuş biri bunları duyunca resmen beynim gittii...
Daha hamilelik fikrine yeni yeni alışmaya çalışırken böyle bir şey duymak beni mahvetti..
Hayat çok zor herşey şuan gözümde öyle çok zor ki öyle anlamsız ki... Nasıl toparlayacağım kendimi hiç bilmiyorum
Herşeyden çok korkuyorum hiç birşeyden zevk almıyorum...

merhaba melek hanım. 3 gündür sizin yazılarınızı takip ediyorum. en son yazdığınıza bakarak çocuğunuzu sağlıklı bir şekilde dünyaya getirdiğinizi görüp çok sevindim. bana da moral oldu. ben ikiz gebeyim ve bende de tek arter tek ven sorunu var.ama çocukların birinde sadece.doktor amniyosentez önerdi ama bunu yazması bile kötü. siz amniyosentez yaptırdınız mı? ben düşünmüyorum özelliklede bunları ıokuyunca. bebeğimin herşeyi ama herşeyi norma ense kalınlığı kafa yapısı vs herşey normal. iç organları tam. elleri ayakları tam allahıma bin şükür. ama içime kurt düşürdü doktor. düşünmekten kafam patlayacak. eşim hiçbişey olmayacak deyip geçiyor ama karnımdaki can ne durumda diye düşünmek beni öldürüyor. bana tavsiyeleriniz varsa çok ihtiyacım var.
sevgiyle kalın....
 
Benimde baska sebeblerden oturu hamilelugim tam anlamiyla zehir gibi geciyor
Artik ne istiyorum bilmiyorum surekli bu konuyu dusunup kahroluyorum mutlu mutlu disardaki hamilelere degil saglikli insanlara imreniyorum muhim degil hersey akip giderken nen oylece durabilirim de bu kadar belirsixlik fazla dr bebege baglanma diyor baglanamiyoruz zaten her gun oturdugun yattigim yeri kanliyorum
Peki ne olucak boyle
Senin biseyin yok sukret haline depresyon nedirki keskr sorunum depresyon olsaydi
 
Back
X