- 25 Mart 2012
- 18.080
- 43.182
- 798
Benim kimsem yok..Anca ölünce kurtulurum o evdende ölüm cikicak biliyorum.Isyerimdeki insanlara rezil oluyorum isime odaklanamiyorum gozlerim doluyo tutamiyorum yaslarimi.Doktora gidicem rapor vericek yine surekki izin aliyorum isyerimden isimdendr olucam isyerinin yakinda bi yere geldim oturdum agliyorum napayim ben bunaldim nefes alamiyorumm
Arkadaşım bu kadar dert ediyorsun, psikolojin bozulmuş ama elalemin ağzına laf vermemek için o evden çıkmam diyorsun. Kimdir Allah aşkına bu elalem? Sizin hakkınızda ne düşündükleri çok mu önemli gerçekten?
Ben ayrı eve çık diyen arkadaşlarıma katılmıyorum.Yalnız kalırsan çevren seni rahat bırakmaz bu sefer.En kötü aile, ailesizlikten iyidir.Erkek arkadaşınla aranı düzelt, yapıcı olmaya çalış bence. Evlilik senin için iyi olacaktır inşallah.Ama ilişkide sorunlar varken olmaz.O yüzden bunun için çabala bence.
Ne olabilir mesela? Akrabaları gelip kapısına mı dayanacak? Pencereye domates mi atacaklar? Cidden, alay etmek için değil, ama nasıl bir problem olacak anlayamadığım için soruyorum. Ben ömrümüm bir çok döneminde aralıklı olarak yalnız yaşadığım oldu. Eve geliyorsun bir kere huzurun var. Dökül, saçıl, salonuna uzan. Keyfin yerindeyse buzdolabını zevkine göre doldur. Akşam istediğin yemeğini ye, filmini aç seyret. Dırdır eden yok, kavga gürültü yok... gayet de güzel oluyor. He yanlız başıma korkuyorum, hayatla tek başıma yüzleşemem, elektrik kira yetişemem deyin anlarım. Ama bu "elelam ne der" sadece kendi korkularıyla yüzleşemeyen insalar için bir kılıf, arkasına saklanacak bir bahane bence.
Elalemin kendi derdi kendine yeter bu devirde, kimsenin başkalarının hayatını iplediği yok diye düşünüyorum.