Mutluluk hakkinda bir cok yazilar okudum. Ve bir ayirim oldugunu ögrendim: Hayatindan memnun olmak ve mutlu olmak. Karnin tokmu, sagliklimisin, güvendemisin, isin varmi, senle ilgilenen insanlar varmi (aile arkadas) > memnunsun. Ama mutlu olmak icin daha farkli seyler lazim, arastirmacilara göre en büyük mutluluk cok enteres duydugun bir seyler ögrenmekle oluyormus veya kendi is dalinda kendini gelistirdikce, baska insanlara faydasi olan birseyler yaptikca, yani öyle birseyler yapacakmisinki, parasi icin degil, sirf zevk aldigin icin, zamani unutacak kadari.
Bence tabii sevgilinlede aran iyi olmadigindan kendini eksik hissedebilirsin, ama hicbir insan seni senin kadari mutlu edemez. Yeterki sen kendini mutlu et, herkes seni mutlu etmek icin siraya girecektir. Bu hep böyledir, para parayi ceker, basari basariyi, mutluluk mutlulugu.
Ben neler yapiyorum? Mutlu ve memnun olmayi ayiriyorum. Benim icin memnun olmak daha önemli. Ama her insan farklidir. Mutlu olmak icinde kendime deger veriyorum, canim ne istiyorsa aliyorum, pahalida olsa (sonucta bunun icinde calisiyorum) ve kimseye kendimden fazla deger vermemeye calisiyorum (bu iste gercekten cok zor, herkese yardim etmem gerekiyor gibi hissediyorum bazen, ama öyle degil iste!), gelecegim icin planlar yapiyorum, kitaplar okuyorum. Senin gibi canim sIkIldigi zamanlarda oluyor tabii, ama biliyorumki bunlar gelip gececi zamanlar. Icim rahat.
