benim hikayemde çok uzun ama kısa bir şekilde yazmaya çalışacağım çünkü yazmaya kalksam 7 yılda anca yazarım ben aşkımla tanıştığımda daha15 yaşındaydım oda 18 malum yaşım küçük annem sürekli karşı çıkıyo ama beni sevdiğine okadar emindimki herşeye karşı geldim aileme bile hiç yüzyüze görüşmeden 4yıl bekledik sadece tlf.fırsat buldukça konuşuyoduk araya askerliğide girdi birgün hiç unutmam benimle görüşmek için askerden izine geldi hava kış istanbulda askerlik yapıyodu 8 saatlik yoldan 30 saatte geldi yollar kapalı ama ben onu yine reddettim en son dayanamadı balkonun altına geldi elinde bitane gül ama onuda alamadım sonra arkasına baka baka gitti daha sonra askerlik bitti birgün nasıl olduysa görüşmek istedim oda inanamadı ve biz buluştuk ogün onunla buluştuğumuzda elimi tuttu ve ben o sıcaklığı hiç bir zaman unutamadım onunla buluşcağım günler heyecandan hiçuyuyamazdım akşamları yemek bile yiyemezdim ama annem 7 yıl boyunca bana çok çektirdi evet haklı bir anne olarak şimdi onu daha iyi anlıyorum ben olsam bende aynı şekilde davranırım.Ama sonuna kadar direndim ve aşkımla evlendim 1.5 yıldır evliyiz ve çok mutluyuz iyiki sabretmişim ve sevgimin arkasında durmuşum aşkımı ç ok ama çok seviyorum bu yazıyı okuyan herkes sevgisinin arkasında dursun çünkü birgün mutlaka karşılığını geçte olsa alır ve mutlu sona kavuşur:1hug: