Hayat boyu anneme yük oldum gibi hissettim sakat değilim ama salak olduğumu söylerdi şimdi ise kardeşim var ilk okulda ve o ne dese o oluyor örneğin ben koltukda uzanıyorum yorgunum kaldırcak beni zorla o ne dese o oluyor beni de bir yere sığdıramıyo Odam var sürekli kovuyor beni gitsene odana kuşum var el kadar kuşu bile koskoca eve sığdıramadı şimdi ise kimsem yok benim baba denilen adam hiç babalık yapmadı elinde fırsat olsa kapı önüne koyucaktı çok eziyet etti işin kötü tarafı başarılı bir öğrenci değildim okula gitmiyorum bütün sene evde odamda oturmak zorundayım piskolojim bozuluyor mutlu insanları görünce ağlamaya başlıyorum kıskandığimdan değil ama insan istiyor mutlu olmak sizlere içimi dökmek istedim şimdi ise ben de onlardan nefret ediyorum sofraya bile oturmuyorum odamdayım hep