- 13 Ekim 2025
- 24
- 15
- 3
- 18
- Konu Sahibi Zerrinyldz
- #1
Yazmak ne kadar zor olsada en yakınım olarak gördüğüm kişinin narsist olduğunu kendisini yukarıda görebilmek için beni ne kadar aşağı ittiğinin farkına vardım (biraz karışık bir konu)
9. sınıf zamanıydı onun sadece adını bildiğim ve onun çevresine arkadaş diyebileceğim kimsenin olmadığı zamanlar evet çevresinde arkadaşı olarak hatırladığım kimse yoktu asosyal biriydi sert görünüşlüydü ve pasifti benim ise o zamanlar ortamım farklıydı her ne kadar yakın arkadaş seçimim yanlış olsada
10.sınıfa geçtiğimde ve alanlarımız belirlendiğinde samimi olabileceğim sadece o ve Çiçek vardı,onun yanında otururken Çiçeklede samimi arkadaş olmuştum ve Çiçekle onu tanıştırdım kısa sürede Çiçeğin hareketlerinden dışlanan taraf olmaya başlamıştım o ne kadar söylemesede aramız açılıyordu ve bu ona izin veriyordu arkadaşlığımız bittiğinde tek suçlu olarak beni gösterdi sanki Çiçekle arkadaş olan taraf sadece benmişim gibi ve bunlarla beraber fark ettim ki sürekli beni aptal yerine koyuyordu yalanlar uydurup sonrasında konusunu açtığımda kafasında kuran kişi benmişim gibi davranıyordu bana asla müsait olmuyordu nedensizce.Olaylar gittikçe büyürken daha fazla beni aşağı çekmeye başladı fiziğim hakkında görünüşüm hakkında yaptığı yorumlar daha da kabalaştı o kilo verme problemi yaşarken ben ne kadar yesemde kilo almıyordum ama konu bu değildi insanlar benim fiziğimi beğendiklerinde beni aşırı zayıf olarak nitelendiriyordu sürekli kilo almam konusunda tavsiyeler verip alttan alttan fiziğimi gömüyordu ve beni bu konuda özgüvensiz yaptı
Mesela ben dar bir siyah elbiseyle fotoğraf çekinmiştim aynada ve belim ince olduğu için kalçam haliyle büyük görünüyordu ve arkadaşlarımıza bu fotoğrafları gösterirken bana "belini bükmüşsün","kalçanı çıkartmışsın" demişti beni insanların övmesinden rahatsız olduğunu anlamamıştım ve sadece kırılmıştım ama yine aptal gibi laf etmemiştim
Beni aşırı sahiplendiğini sanırdım bana zarar gelmesin diye sürekli üzerimde baskı kurardı çünkü ben 'saf' 'aptal' 'enayi' biriydim kendi kararlarım üzerine baskı kurar beni sürekli pasifleştirirdi beni tarif ettiği kişiye dönüştürürdü ben artık kendi fikirlerimle değil onun fikirleriyle hareket ederdim sahiplenme konusuna dönecek olursam beni o kadar sahiplenirdi ki biz sanki sevgiliymişiz ve ben başka biriyle arkadaş olursam ona ihanet etmişim gibi soğuk yapar ve asla problemini benimle konuşmaz benim onun peşinden koşmamı ve konuşan özür dileyen taraf olmamı sağlardı
11.sınıfta bir kız grubuyla samimi olduğumuzda garip davranmaya başladı (8kişiydik toplam) benimle hiç okuldan kaçmayıp derslerin önemli olduğunu söylerken onlarla (3 kişiyle) sürekli kaçmaya başladı ve aşırı eğlendiğini sürekli arkadaş grubumuzun içinde anlatıp bizimle sohbet etmeyi yok sayardı beraber grup kurduklarında beni almamıştı almaması problem değildi ama benim başkasıyla samimi olmamı ihanet gibi gören birinin benim yerime başkalarını koyması saçmaydı.Dahası kendi kafasına göre bana soğuk yapar ben anlatması için peşinden koşar çabalardım yoksa o soğukluğu sürdürür sanki ben hatalıymışım gibi davranırdı ve samimiyetimizi yok ederdi.O,o kızlarla samimi olmaya devam ederken bende 9. sınıftan beri tanıştığım bi kızla tekrar samimi olmaya başlamıştım (kızla birşey yaşamadılar ama ben samimi olduğum için düşman kesildi) ve birden yine ihanet etmiş hatalı taraf ben oldum aramıza kocaman bir duvar ördü ve diğer kızlarıda yanına çekip beni hatalıymış gibi anlattı yine ben gidip konuştum düzelttim sanarken ve diğer arkadaşımla aramıza mesafe koydum sırf onun için ve o 4lü grubuyla samimi olmaya devam etti okuldan kaçmalar ve beni asla çağırmamalar habersiz plan yapmalar dışarı çıkmalar devam etti bana asla müsait olmamaya devam ederken.
İşler biz yaz tatiline girdiğimizde daha da garipleşti o gruptaki bir kızla sürekli story atıp üzerine o kızda kalmaya gitti (o kız köyde yaşıyor) benim evime yemeğe bile gelmesine kızan babası birden onun başkalarında kalmaya izin vermişti ne hikmetse bunuda problem etmedim ve benim ailemden dolayı aşırı kötü bir dönem geçirdiğim zamanlarda kendisini WhatsApp'ta arşivde sessizde tutuyordum ve mesajına geç döndüm diye bahane edip bana yine soğuk yaptı ne kadar açıklamaya yapmaya çalışsamda istemediğini söyledi,arkadaşımızın doğum gününde oturup konuşmama yine izin vermedi ve kendi doğum gününü kutlamak istediğimde benle dışarıya bile çıkmadı başkasının evinde kalırken çünkü 'meşguldü' ardından okullar açılınca beni görmezden geldi ilişkimizi hepten kesti ve bende bir süre çabalayıp akışına bıraktım çünkü yorgunluğum artık çabalamama izin vermiyordu ama hala kendimi suçlu hissediyorum hala bir yanım onu affetmek istiyor
9. sınıf zamanıydı onun sadece adını bildiğim ve onun çevresine arkadaş diyebileceğim kimsenin olmadığı zamanlar evet çevresinde arkadaşı olarak hatırladığım kimse yoktu asosyal biriydi sert görünüşlüydü ve pasifti benim ise o zamanlar ortamım farklıydı her ne kadar yakın arkadaş seçimim yanlış olsada
10.sınıfa geçtiğimde ve alanlarımız belirlendiğinde samimi olabileceğim sadece o ve Çiçek vardı,onun yanında otururken Çiçeklede samimi arkadaş olmuştum ve Çiçekle onu tanıştırdım kısa sürede Çiçeğin hareketlerinden dışlanan taraf olmaya başlamıştım o ne kadar söylemesede aramız açılıyordu ve bu ona izin veriyordu arkadaşlığımız bittiğinde tek suçlu olarak beni gösterdi sanki Çiçekle arkadaş olan taraf sadece benmişim gibi ve bunlarla beraber fark ettim ki sürekli beni aptal yerine koyuyordu yalanlar uydurup sonrasında konusunu açtığımda kafasında kuran kişi benmişim gibi davranıyordu bana asla müsait olmuyordu nedensizce.Olaylar gittikçe büyürken daha fazla beni aşağı çekmeye başladı fiziğim hakkında görünüşüm hakkında yaptığı yorumlar daha da kabalaştı o kilo verme problemi yaşarken ben ne kadar yesemde kilo almıyordum ama konu bu değildi insanlar benim fiziğimi beğendiklerinde beni aşırı zayıf olarak nitelendiriyordu sürekli kilo almam konusunda tavsiyeler verip alttan alttan fiziğimi gömüyordu ve beni bu konuda özgüvensiz yaptı
Mesela ben dar bir siyah elbiseyle fotoğraf çekinmiştim aynada ve belim ince olduğu için kalçam haliyle büyük görünüyordu ve arkadaşlarımıza bu fotoğrafları gösterirken bana "belini bükmüşsün","kalçanı çıkartmışsın" demişti beni insanların övmesinden rahatsız olduğunu anlamamıştım ve sadece kırılmıştım ama yine aptal gibi laf etmemiştim
Beni aşırı sahiplendiğini sanırdım bana zarar gelmesin diye sürekli üzerimde baskı kurardı çünkü ben 'saf' 'aptal' 'enayi' biriydim kendi kararlarım üzerine baskı kurar beni sürekli pasifleştirirdi beni tarif ettiği kişiye dönüştürürdü ben artık kendi fikirlerimle değil onun fikirleriyle hareket ederdim sahiplenme konusuna dönecek olursam beni o kadar sahiplenirdi ki biz sanki sevgiliymişiz ve ben başka biriyle arkadaş olursam ona ihanet etmişim gibi soğuk yapar ve asla problemini benimle konuşmaz benim onun peşinden koşmamı ve konuşan özür dileyen taraf olmamı sağlardı
11.sınıfta bir kız grubuyla samimi olduğumuzda garip davranmaya başladı (8kişiydik toplam) benimle hiç okuldan kaçmayıp derslerin önemli olduğunu söylerken onlarla (3 kişiyle) sürekli kaçmaya başladı ve aşırı eğlendiğini sürekli arkadaş grubumuzun içinde anlatıp bizimle sohbet etmeyi yok sayardı beraber grup kurduklarında beni almamıştı almaması problem değildi ama benim başkasıyla samimi olmamı ihanet gibi gören birinin benim yerime başkalarını koyması saçmaydı.Dahası kendi kafasına göre bana soğuk yapar ben anlatması için peşinden koşar çabalardım yoksa o soğukluğu sürdürür sanki ben hatalıymışım gibi davranırdı ve samimiyetimizi yok ederdi.O,o kızlarla samimi olmaya devam ederken bende 9. sınıftan beri tanıştığım bi kızla tekrar samimi olmaya başlamıştım (kızla birşey yaşamadılar ama ben samimi olduğum için düşman kesildi) ve birden yine ihanet etmiş hatalı taraf ben oldum aramıza kocaman bir duvar ördü ve diğer kızlarıda yanına çekip beni hatalıymış gibi anlattı yine ben gidip konuştum düzelttim sanarken ve diğer arkadaşımla aramıza mesafe koydum sırf onun için ve o 4lü grubuyla samimi olmaya devam etti okuldan kaçmalar ve beni asla çağırmamalar habersiz plan yapmalar dışarı çıkmalar devam etti bana asla müsait olmamaya devam ederken.
İşler biz yaz tatiline girdiğimizde daha da garipleşti o gruptaki bir kızla sürekli story atıp üzerine o kızda kalmaya gitti (o kız köyde yaşıyor) benim evime yemeğe bile gelmesine kızan babası birden onun başkalarında kalmaya izin vermişti ne hikmetse bunuda problem etmedim ve benim ailemden dolayı aşırı kötü bir dönem geçirdiğim zamanlarda kendisini WhatsApp'ta arşivde sessizde tutuyordum ve mesajına geç döndüm diye bahane edip bana yine soğuk yaptı ne kadar açıklamaya yapmaya çalışsamda istemediğini söyledi,arkadaşımızın doğum gününde oturup konuşmama yine izin vermedi ve kendi doğum gününü kutlamak istediğimde benle dışarıya bile çıkmadı başkasının evinde kalırken çünkü 'meşguldü' ardından okullar açılınca beni görmezden geldi ilişkimizi hepten kesti ve bende bir süre çabalayıp akışına bıraktım çünkü yorgunluğum artık çabalamama izin vermiyordu ama hala kendimi suçlu hissediyorum hala bir yanım onu affetmek istiyor
