nasıl bir apartmanda oturuyorum ben :(

komşuluktan nefret ederim değil ki çat-kapı.. her an gelebilme potansiyeli gördüğüm kişilere selam bile vermem.. az insan çok huzur.. belki üst komşunuzda benim gibidir, hatta belki de o benim
Ofisim keske benim ust komsum olsaydin kiz amma eglenirdik beraber var ya malum ben asosyalim ya bdvde de fazla geziyorum hic rahatsiz olmazdin benden
 
:)
 
sadece Allah'ın selamını verir geçerim, samimiyet dedikleri zaman enseye tokat anlayan o kadar çok insan var ki. en iyisi bulaşmamak. özellikle de evde erkek yaşamadığını bilen yurdum komşuları aklına gelen her saatte zile basabilme potansiyelinde.
 
Ofisim keske benim ust komsum olsaydin kiz amma eglenirdik beraber var ya malum ben asosyalim ya bdvde de fazla geziyorum hic rahatsiz olmazdin benden

ahaha düşünsene bilgisayarları almışız karşılıklı polemiklere akıyoruz negzel komşu olurduk dark'ım
 
Ben de komşuluk ilişkisini severim. Fakat dozunda. normal de çalışan bir bayanım.. kış döneminde yaklaşık 8 ay işten çıkarıldığım için çalışmıyor evdeydim.. İşte bulamamıştım.. Komşularla daha yakın olmaya başladık. Aaa bir baktım, sürekli bana geliyorlar.. Ama hiç beni davet etmiyorlar.. Bende yiyorlar, içiyorlar gidiyorlar. Ben tabi saf. İçimde hiç kötü niyet yok. Sonraları fark ettim. Bir gün bu komşulara dedim, yarın çayı böreği hazırlayın size geleceğim. Artık hanginiz müsaitseniz, ay hiç kimse beni evine davet etmedi. O günden sonra çalan kapıları açmadım, zili de iptal ettim.. Meğer bana yiyip içmeye geliyorlarmış da haberim yok. Devir menfaat devri olmuş. Kimselere güven olmuyor..
 

inan bana tercüman olmussun cnm soylıcek bısı kalmadı pek :)
 
Alt katta oturanlar benden iki ay sonra evlendi, gelin antalyadan gelmiş. Bende taşınmalarından bir ay sonra gittim kapıdan tanıştım, kendimi tanıttım. Müsait bir zamanında hem hayırlı olsun demek için hem de aldığım ufak hediyeyi vermek için bir kahveye gelmek istediğimi söyledim (saf saf hediye almıştım) cevap aynen şuydu '' 1 hafta sonra antalyaya gideceğim, döndüğümde müsait olurum'' dedi, peki haberleşiriz dedim. 1 hafta sonra gidecek, yarın-öbür gün-3 gün sonra müsaitim değil, döndükten sonra müsaitim dedi kadın... 1 sene geçti ses yok ailemin olduğu yerde eskisi gibi olmasada hala komşuluklar var, şimdi oturduğum yerde yok maalesef. Ki ailemle yakın oturuyoruz, burda ilişki yok, apartmandakileri tanımıyorum bile karşı apartmanda bir komşum var yetiyor artıyor bile. O da olmasa patlardım sanırım. Fazlasına gerek yok ama selamsızlıkda kötü. Nasıl yozlaştı insanlar bu kadar...
 
kesinlikle canım bizler cok iyi niyetli oldugumuzdan karsımızdakinide öyle sanıyoruz sen ne guzel tum iyi niyetınle söylemişsin cok yazık... bir tanıdıgım apartman yöneticisi yeni taşınan biri varmış zilini çalmış delikten baktığını gördüğü halde açmamış kapıyı sonra apartmanca toplanıp size gelmek istiyoruz demişler aynı kişi kusura bakmayın komşuluk yapmayı düşünmüyorum demiş çok acı gerçekten...ne ara böyle olduk dimi?
 
çalışan bir insanım açıkçası çat kapıyı kendi insanım da olsa sevmem
bizde komşuluklar fena değil ama ben kimseyle yapamıyorum vakit yok çünkü
kimse sevmez çat kapıyı şaşırdım size :)
bakalım doğum izninde evdeyim nasipse o zaman ne olacak
 
çalıştığınz için ... gerçi doğumdan sonrada çalışmasanızda bebekle oyalanıcak ve yine bir komşuya ihtiyaç duymayacaksınız:) ben kalabalık bir aileden geldim. etrafımda çok insana alışkınım ama eşiminde ailesi kalabalık değildir.sadece komşu değil genel bir yanlızlık cekıyorum. anlayamazsınız bebekte düşüğnmüyorum ki oyalanıyım:)
 
ben komşuluk ilişkileri çok güçlü küçük bir ilçeden istanbula taşındım ve hiç kimsem yoktu.20 günlükte bir bebeğim vardı.Allaha şükür çok iyi komşularım oldu.
daha sonra yeni yapılmış bir siteye taşındık.yerleştim bebeğimle canımız sıkılmaya başladı.bir gün aldım bebeğimi bahçeye çıktım apartmana baktım.bir kaç balkonda çocuk çamaşırları asılı gördüm,çok mutlu oldum.aldım bebeğimi bir kapıyı çaldım.o kişi de çok mutlu oldu.(kulakları çınlasın canımın.)
başka bir gün bir diğerinin kapısını çaldım.onunla da tanıştım.ertesi gün hazırlık yapıp tanıştığım komşularımı davet ettim.böyle böyle tüm apartmanla tanıştık ve her anımızı beraber geçirmeye başladık.
 
ne güzel sevindim bende bazen bebiş istiyorum yalnızlıgımı paylasırım diye:) valla ben böyle bişi görmedm canım yuzune bakıyorum tebessumle yuz cevıren bır ınsan var karsımda desemki merhaba alt komsunuzm bir gun caya beklerım desem kufur ettım sanack oyle bır kadın üst komsum o yuzden kırılmaktan korkuyorum
 
denesene ne kaybedeceksin.
 

Komşu çok önemli
Bunu yeni taşındığım yerde anladım
İnşaat işleri yüzünden geçici olarak, küçük bir mahallede, çok da kötü bir ev tuttum
Ne de olsa 1 yıl oturacağım dedim =))
Şimdi iki yıl bitiyor, çıkamıyorum, sırf komşularım yüzünden =))
Öyle sıcak insanlar ki bir gün görmeseler, iki de bir kapım çalıyor iyi misin diye
Taşındığım ilk gün başladı her şey =)) Çok köhne ve pis bir ev tuttum, temizleyeceğim diye debelenirken başladım ağlamaya, kapı çaldı o ara, bir baktım karşımdaki kadın, yanında kızı, bir tepsiye kahvaltılık ve çay hazırlamışlar, beni öyle ağlarken görünce alttaki komşuyu da çağırdılar, üçü bir 6 saatte cennete çevirdiler evi =)) resmen temizliğimi yaptılar ya, para verdim almadılar ( bir tanesi evlere temizliğe gidiyormuş, işi bu yani kadının) Bu sene midemle çok uğraştım, eşim mesaideyken karşı komşumla gece yarısı hastanelere taşındık, başımda bekledi kadıncağız. Karşı binamdaki yaşlı teyze, yan binamdaki komşular, üstümdeki hepsi çok sıcak insanlar. Bu sene artık taşınırız dedim yok gitmiyor ayağım, onlar olmasa bir dakika oturmam o evde ama gel gör ki çok alıştım. Geçen yıl bütün kışlık hazırlıkları beraber yaptık, alış veriş, pazar, örgüler, oyalar hepsi ev hanımı, ben çalıştığım için daha çok hafta sonu vakit geçiriyoruz. Bazen mesai oluyor, geç kalıyorum, bir bakıyorum eve girer girmez kapım çalıyor, geç geldin yemekle uğraşma diye Allah ne verdiyse taşıyorlar. Ailem gibi oldular, o köhne evi satın almayı bile düşündüm, eski oturduğum yer seninkiler gibiydi, unutmuştuk komşuluğu, ne kadar önemliymiş, ne kadar tatlıymış. Sana hak verdim bu konuda, insan arıyor gerçekten.
 
eve misafir gelse anneme surat asardım o kadar sevmezdim insanları ..10 sene bekar tek yaşadım kimse olmasa bile yalnız yaşamak zevkliydi..evlendim apartmanımı değiştirdim kapımı kimse çalmadı çaldığım kapılarda delikten bakıp açmadı o gün anladım ki yalnızlık zor herkes etrafımda pır dönsün diye bir derdim yok arada bir kapımı çalacak iki tane komşum olsa yeter ..ama yok. anlıyorum seni
 
aşık oldum taşındığın mahalleye nerdesiniz siz yahuu
 
Arkadaşınız olması için aynı apartmandaki insanlara ihtiyacınız yok ki. Bir süre sonra zaten kahve yaptım gel dediğinizde yanınızda olacak insanlar olur zaten. Komşu yok siye sevdiğiniz evden taşınmayın malesef eskidenmiş ööle komşuluklar...
 

önerim şu;evleri değişelim,adres ver evine talibim :)

bizim apartman tam tersi.anlatsam yok artık dersiniz.bazen yalnızlığı özlüyorum.apartman önnüde salça kaynatanlardan konserve yapanlara,daha da olmadı semaver yakanlara,bütün mahalleyi toplayıp tam yatak odasının altında sabahtan akşama kadar dır dır konuşan teyzelere,ne zaman dışarı çıksam çocuklarıma yavruum nereye gidiyonuz gezmeye mi anneanneye mi okula mı parka mı markete mi diye saatlerce soru soran tiplere kadar her türden sıcak kanlı insan mevcut.yorgunum kelimesinin anlamını dahi bilmiyorlar

neyse,bence bi gün düzenle komşularını evine davet et kaynaşın.
 
allah razı olsun komsularndan yaa:) hala bir yerlerde iyi insanlar insancıllar var demekki allah bizede nasip etsin inş:) çok değil bir kafa dengi bile olsa yetiyor:) bazen eşim geç gelıyor insan korkuyor şimdi bişi olsa çalacak bir kapım yok diyorum çok zor gerçekten... inanırmsn bir defasında müziğin sesini çok açtım belki rahatsz olur gelirler diye ondan da rahatsz olmadılar ne gelen var ne giden :) dedim kabul et bu apt böyle galiba
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…