Nasıl geçer?

Tatammm

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
12 Mayıs 2017
2.613
1.856
133
35
Her şeyden sıkıldım. İşten insanlardan yaşadığım yerden. Kendimi mutlu hissetmiyorum. Sadece zamanı öldürmeye çalışıyorum. İnsanları çok umursamaz buluyorum. Burda hiç arkadaşım yok edindiğim arkadaşlarla da iletişimi kestim sadece eski arkadaşlarımla telefonda görüşüyorum. Onlar bana iyi geliyor. Memleketimden kilometrelerce uzağım. Tayin imkanım yok. Ailemin yanına gidince mutlu hissediyorum sadece. Yalnızlık canımı da sıkıyor. Evli değilim. Hayatım böyle nasıl geçecek diye kara kara düşünüyorum. Önceden mutluydum. İnsanlar hep gelecekte mutlu olacağını hayal eder. Benim sanki geçmişim hep daha mutlu. Hobi kursu vs. Hiçbir şey yok. Küçük sıkıcı bir şehir. Herkes akşamları evine ailesine gidiyor. Ben karanlık bomboş eve geliyorum. Annem artık evlen diyor. Ciddi düzgün bir insan karşıma çıkmadı diyorum. Sanki ömrüm böyle geçecek gibi. Yorgun hissediyorum kendimi. Depresyonda da değilim. Memleketime gidince çok iyi oluyorum. Ancak burası beni boğuyor. İşim var şükür de ediyorum ama mutlu olamıyorum.
 
Evde kendinizi oyalayacağınız şeyler bulmaya çalışsanız? Ahşap boyama, farklı kitaplar okuma-belki kişisel gelişim-, ingilizce geliştirme, puzzle yapma,farklı tarifler deneme, videolardan evde spor yapma vb. Ya da işten sonra bir spor salonuna varsa yazılıp onun derslerine katılıp çevrenizi geliştirebilirsiniz belki. Aklıma gelenler bunlar.
 
Elimizdeki imkanlarla mutlu olmayı becermek zorundayız.
Değiştirme imkanı varsa tabii ki çaba göstermeli ama sınırlar belliyse zorlamanın anlamı yok.
Akşamları eve gidince nasıl sıkılırsın ki?
Her akşam bir film,yarışma vs. izlesen zaten hemen gece oluyor,uyu,ertesi sabah işe git.
Emin ol büyük kalabalık şehirlerde yaşayan bizler de her gece partilemiyoruz.
 
Kitap film hepsini denedim sıkıldım elime kitap alasım gelmiyor. İlgimi çekmiyor hiçbir şey
 
Zaten iş bitsin diye dört gözle bekliyorum sanki çıkışta yapacağım bir şey var gibi. Sonrasında da sıkılıyorum karamsarlaşıyorum
 
Yabaci dizi izleyin. Uc bes is arkadasinizi arada kahveye davet edin, sonra siz gidersiniz. Oyle boyle gecer zaman. Ben de buradan once kucuk bir ilcede yasiyordum. O kadar kucuktu ki toplu tasima yoktu. Her yer yuruyerek bes dk. Ama isten birkac arkadasla arada cay bahcesine giderdik, arada eve oturmaya derken zaman gecerdi. Su an yasadigim yer daha buyuk ama farkli birsey yapmiyorum.
 
E insanlarla iletişimi keserseniz tabiki sıkılırsınız. Üstelik karşınıza hoşlanacağınız insanlar çıkma ihtimali de azalır. Çevrenizdeki insanlara çok bayılmasanız da iletişim halinde olmaya çalışın. Evinize yemeğe davet edin mesela müsait bir zamanda. Hazırlık yapın. Rutini kırmış olursunuz. Bir de çalışanlara uygun hobi kursu olmayabilir ama merkezdeyseniz mutlaka şehrin iyi sayılacak bir oteli vardır. Oranın yüzme havuzuna ya da spor salonuna kayıt yaptırabilirsiniz. Şehrinize en fit halinizle dönersiniz böylece. Ya da ehliyetiniz yoksa hazır sosyal aktivitelere para harcamıyorken kendinize ehliyet ve araba alma hedefi koyabilirsiniz. Küçük şehirlerde araba kullanmayı öğrenmek daha kolay oluyor. Böyle memleketinize dönene kadar yapabileceğiniz bir hedef seçin kendinize. Bu sizi motive eder. Bir de merak ettim hangi şehirdesiniz?
 
neden tayin imkanın yok tatlım
 
Haftasonu ildışına gidiyorum ancak o zaman nefes alıyorum gibi hissediyorum
 
Yeni fırın sipariş ettim yemek falan yapayım değişik zaman geçsin diye o kadar yemeği kim yiyecekse. Yemek yerken bile zevk almıyorım
 
Haftasonu ildışına gidiyorum ancak o zaman nefes alıyorum gibi hissediyorum
E ne guzel. Bes gun kendinizi oyalayacak seyler bulamiyor musunuz? Yeni insanlarla iletisime gecim bence, bir noktadan sonra buna mecburuz aslinda. Insan sosyal bir varliktir. Surekli yalniz kalmak depresyona goturebilir. Mukemmel arkadaslar bulmak zorunda degilsiniz, birkac ortak noktaniz olsun yeter. En kotu is yerindekilerin dedikodusunu yaparsiniz
 
Siz yaşadığınız yerde kaç yıl kaldınız? Önümdeki süre beni korkutuyor
 
Siz yaşadığınız yerde kaç yıl kaldınız? Önümdeki süre beni korkutuyor
Ben iki yil kaldim. Ilk yil bekardim ve dedigim ilceden de kucum bir belediyelikte kaldim. Butun ogretmenler yeni atandigimiz icin surekli birbirimize gidiyorduk. Zaman geciyordu. Ikinci yil esimle tanisip evlendim ama asker oldugu icin yogun calisiyordu. Onunla da il merkezine gidiyorduk arada ama ben genelde kendim bir sekilde zaman gecirmeye calisiyordum. Uc tane is arkadasim vardi, ayni zamanda komsuyduk (tabi avuc ici kadar yerde herkes herkesle komsu mecburen :) ). Siz kendinize ufacik da olsa bir ortam yaratabilirsiniz.
 
Hayatımız monoton oldugu icin cogu seyden sıkılıyoruz maalesef..
 
Annemde evlen evli olsan sıkılmazsın evde bir ses olur diyor bilmiyorum haklı mı haksız mı
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…