Herkes bir mi? Rahatsızlanabilir, başına bir iş gelebilir ya da başka bir yardım gerektirecek durum olabilir. Önceden de şehir dışına tek başına gitmediyse yalnız gitmekten çekiniyor olabilir.
Evrak işleri için öğretmenevinde kalabilirsiniz. Gitmeden ilçeden köye ulaşımı araştırır öğrenirsiniz. İlla ki minibüs falan kalkıyordur.atandiginiz okulu arayıp lojman hakkında bilgi alırsınız.
İlçede mutlaka öğretmenevi vardır. Önceden yer ayırtın. Ayrıca çoktan kurulmuştur gruplar ama telegramda bir sürü grup açılıyor ilçeler için de. Sonradan whatsappa da geçiliyor hatta. En önemlisi kiralık ev ve eşya bulmaktı sanırım ki lojman olduğu için işiniz de kolay. Şu an ilçe mem grup açmış olabilir yeni atanan öğretmenlere. Mutlaka arayıp bilgi alın öncelikle.
Artık konu açmaya korkar olduk,insan anlaşılmak istiyor.Böyle yazdıklarında da insan iyice kendini yalnız hissediyor.Anlamak yerine iyice yaralamak neden bilmiyorum.Sanırım öfkemizi bu şekilde eleştiri yaparak başkalarından çıkartmak istiyoruz.
Üniversiteyi de ailemin yanında okudum,daha önce il dışına hiç çıkmadım.O yüzden tecrübesizim.Herkes bir mi? Rahatsızlanabilir, başına bir iş gelebilir ya da başka bir yardım gerektirecek durum olabilir. Önceden de şehir dışına tek başına gitmediyse yalnız gitmekten çekiniyor olabilir.
Siz alnınızdan kendinizi öpmeye devam edin
Ailemin desteğini beklemem suç mu?Neyi yapıp yapamayacağımı belirleyecek olan siz değilsiniz.Keşke biraz anlayışla yaklaşması öğrenebilseniz.
Sizin şartlarınız ile benim şartlarım aynı değil.Aynı şartlara sahip değilken aynı mücadelenin içinden gelmeden kıyaslama içine girmeniz saçma.Evet,siz muazzam özgüvenlisiniz 18 yaşında oralara gidebildiğiniz için.Ben görev yerime gidebilecek otobüs biletini düşündüğüm için,annemi azda olsa oraya alışana kadar yanımda istediğim için özgüvensiz biriyim.
Çok çok teşekkür ederim,ehliyetim yok ama öğretmenlere ulaşıp mesaj atma fikri çok iyi.
Sizin beni anlamanızı beklemiyorum,görüyorum ki empati yapamıyorsunuz.Yargılamaya devam edin yargılanma sırası size gelene kadar.
Keşke biraz empati yapabilseniz.Ailemden ilk kez ayrılıyorum,ilk kez il dışına çıkıyorum.Yanımda anneme ihtiyaç duymam normal.Neden bu kadar öfke dolu,empatiden uzak birisiniz anlamak zor
Hanımefendi yazılanlarda ne gibi bir çelişki var anlayamadım.Nasil bu kadar vicdansız olabiliyorsunuz ya?Gerçekten ne aklım ne vicdanım almıyor.Diğer konumda zaten görev yerime gidebilmek için bile otobüs parasına ihtiyacim olduğunu yazmışım,siz kalkmış pansiyonda kalır otelde kalırsınız diyorsunuz.Ben de biliyorum buralarda kalmayı.Diğer konumu bilenler belki ücretsiz kalabilecegim bir yer biliyordur diye yazıyorum.Size cabbarlık o kadar çok verilmiş ki bana kalmamış.Siz doya doya kullanın cabbarlığınızı.
Ya öncelikle önceki yorumumda elimden geldiğince destek olmaya çalıştım ama yanlış anlaşıldıysam ya da seni kırdıysam özür dilerim kendi adıma. Önceden hiç şehir dışına gitmediğin için çekinmen çok normal tabiki. Ki ben şehir dışında okudum hep ama ben de çekiniyorum şu an.
Çok iyi öğretmen olacağına inanıyorum ben senin. Öğretmenlikle alakası yok yani bu tarz şeylerin. O şekilde öğretmen olamazsın yaklaşımını zaten aşırı aşırı gereksiz buldum. Ne alaka?
Bu sizin elinizde ?
Bu devirde ücretsiz nerede kalabilşrsiniz acaba ? Burada kimse buna yardımcı olamaz madem paranız yok birinden borç alın yani yapcak birşey yok zaten çalışıp 1ay sonra geri verirsiniz. Kaç yaşınıza gelmişsiniz artık internetten herşey halledilebiliyor bunuda yapabilirsiniz diye düşünüyorum.
Kimse dört dörtlük değil farkındayım,sadece manevi olarak ailemi yanımda görmek istiyorum.Annem gelmesin atandığım yere ama ben senin arkandayım diyebilsin.Babam para vermesin ama senin arkandayım diyebilsin.Başım sıkıştığında,bir şeye üzüldüğümde ailemin olduğunu bilmek istiyorum.Telefon rehberine boş boş bakıp hickimsem yok demek, düşünmek istemiyorum.Aileniz varken onların varlığını hissedememenin insanın içini nasıl acittigini bilmiyorsunuz.
İlla bir yer bulunur. Belki bir öğretmen arkadaş sizi bir iki günlüğüne ağırlar.
