Nasıl kurtulacağım...

diaryofthem .!.:

Yazacaklarımı yalnızca bunun gibi duyguları yaşayan insanların anlayacağını düşünüyorum .İçinde bulunduğum anksiyete beni günden güne işin işinden çıkılmaz hale getiriyor.Fizyolojik bir sağlık sıkıntım olmamasına rağmen; uyuşma yaşıyorum , kalbimdeki ritm bozukluğu , soğuk terleme...Sevdiklerime bir şey olacak korkusu , hayat arkadaşıma bir şey olacak korkusu , kanser tedirginliği ...Her zaman kafama takacak bir şeyler bulabiliyorum. Çok büyük üzüntüler yaşadığımı söyleyemem hayatımda ; yada yaşasaydı bunlar çok yakınımı kaybetme gibi bi şey olmadı; yakın zamanda babamda ciddi bir sorun yaşadık ve çok şükür tedaviyle her şey normale döndü.Bu cesaretle çok sevdiğim bir yakınımın ameliyatına vesile olup cesaret verdim .ve o çok sevdiğim kişiyi kaybettik.Sorumluluğunu her geçen gün hissediyorum.Bu olaylar sonrası ben artık eski ben gibi olamadım .Kimseyle paylaşamıyorum .Çünkü ailem uzakta olduğu için onlara bahsetmek istemiyorum .Ve eşim o da anksiyete sahibi bir insan .Çok hassas bir insan ve ben her zaman onun yanında güçlü ve mutlu gözükmek zorundayım .Biraz da ondan etkilenerek böyle oldum .Her zaman içimde olmadık şeylerin acısını yaşıyorum .bunların altından kalkamıyorum . Kendimle ilgili hiç bir tedirginlik yaşamıyorum mesela ölmek bile tatlı geliyor.O zaman bile ailem aklıma ailem geliyor onları kafama takıyorum .Aileme karşı inanılmaz bir hassasiyet gelişti.Böyle değildim önceden .kırdıpım kızdığım her şeyi sorguluyorum.Annemi ,çocukluğumu devamlı böyle şeyleri düşünüp üzülüyorum .Artık bu düşünceleri kaldıramıyorum.ilaç kullanıp bağımlısı olmak da istemiyorum .Ne yapacağımı kestiremiyorum .

Genişletmek için tıkla...