Nasıl sorabilirim düşünmekten kafayı yiyeceğim

Evet aslında böyle sorabilirim sanki. Ama bilmiyorum zamanı gelince bakarız diyebilir ya da ben de bilmiyorum falan
Bana annesinin düşüncesini kendisi de bilmediği için size net birşey söylemiyor geçiştiriyor gibi geldi. İlerde durumlar değişirse bu şekilde konuşmuştuk dememeniz için bahsetmiyor olabilir
 
Herkese merhaba,
Benim 2 senelik bir ilişkim var. Her şey yolunda gidiyor ve 1 seneye evlenmeyi düşünüyoruz. Sevgilimin annesi eşiyle ayrı. Şuan erkek arkadaşım birlikte yaşıyor annesiyle. Sorum şu: Biz evlenince annesi nerede yaşayacak veya sevgilim annem bizimle birlikte yaşayacak der mi?
Bunun konusu hiç açılmadı. Bazen başkaları üzerinden ağzını aradım ama tam anlamadım ne düşündüğünü. Bu durum canımı çok sıkıyor.
Böyle bir durum çok hayati bir olay. O yüzden çok korkuyorum. Ve açıkça sorsam çok yanlış anlayabilir aklında hiç böyle bir şey yoksa rezil olurum. Beni yanlış anlar bunları mı hesaplıyorsun der diye korkuyorum. Bunun uygun yollu bir soruşu yok direkt sormam gerek.
Sorarsam yanlış anlaşılır mı? Sormazsam da kafayı yiyeceğim yakında. Sürekli düşünüp düşünüp stres oluyorum. Sonuçta ne özel hayatımız kalır ne düzenimiz böyle bir durumda. Kesinlikle böyle bir şey istemiyorum. Nasıl bir orta yol buluncak ileride hiç bilmiyorum. Bu arada annesi yaşlı ve bakıma muhtaç değil. Kendi kendine yaşayabilecek durumda. Ayrıca şöyle bir durum da oluşabilir. Farklı bir ev tutulur fakat bize yakın veya aynı apartmanda olur. Bu durumu da asla istemiyorum çünkü sorumluluk almış olacağız çok fazla. Akşamları yemeğe çağırma, haftasonunu birlikte geçirme durumları falan oluşcak. Annem bütün gün tek zaten bari bizimle olsun boş zamanlarımızda der diye korkuyorum. Zaten ikimiz de çalışacağız. Birbirimize ayırabileceğimiz zaman çok az olacak, o zamanları da annesiyle geçirmek istemiyorum doğal olarak. Kimsenin sorumluluğunu falan almak istemiyorum açıkçası. Bu durumları nasıl aşacağım ve bu konuları onunla nasıl konuşmalıyım acaba?( bu benim annem de olsa tam olarak böyle düşünürdüm ayrıca, yanlış anlaşılmasın. Ayrıca annesi emekli kendine yetebilen bir kadın. Ve beş çocuğu var )
öyle istemiyorum böyle isteyorum. İide o adam ağaç kovuğundan mı çıktı?
 
Bekarken eşim kendi evinde annesi ve babasıyla yaşıyordu. Annesinin çok merkezi yerde olmayan küçük bir evi vardı. Evlendiğimiz dönemde iş dolayısı ile bir müddet şehir dışında kalmam gerekti. Nerde oturacağız diye düşünme fırsatım olmadı. Kadın heralde evden çıkar diye de düşünmüştüm. Çıkmadı. Oralı da olmadı. 1 sene sonra evden çıkan biz olduk. Evlenmeden önce muhakkak bu konuyu konuşup netleştirin. Biz çok sorun yaşadık. Bu ve başka sebeplerden eşimin ailesine inanılmaz soğuğum.
 
Bekarken eşim kendi evinde annesi ve babasıyla yaşıyordu. Annesinin çok merkezi yerde olmayan küçük bir evi vardı. Evlendiğimiz dönemde iş dolayısı ile bir müddet şehir dışında kalmam gerekti. Nerde oturacağız diye düşünme fırsatım olmadı. Ben de kadın heralde evden çıkar dedim. Çıkmadı. Oralı da olmadı. 1 sene sonra evden çıkan biz olduk. Evlenmeden önce muhakkak bu konuyu konuşup netleştirin. Biz çok sorun yaşadık. Bu ve başka sebeplerden eşimin ailesine inanılmaz soğuğum.
Son dakika konuşunca çok oldu bittiye gelebirim evet. O yüzden konuyu açmam gerek ama bilmiyorum nolcak
 
Bunları çok söyledim ama asla net bir cevap alamıyorum böyle ağız aramakla. Evet falan diyor ama anlamıyorumki😂
Adam ne kendisi annem yalnız kalacak diye bişeyi gündeme getiriyor, ne siz başbaşa zamandan dem çalınca renk veriyor.

Kesin beraber yaşama planları var, tartışmayı mümkün olduğu kadar erteliyor.

Tamam sizinle yaşamasın ama, ne aynı binada ne mahallede istemem asla söylemleriniz de hoş değil. Nereden biliyorsunuz kadının sizden yemek isteyeceğini, her haftasonunu sizinle geçirmeyi umacağını falan. Yarın birgün siz de yalnız kalabilirsiniz. Oğlunuzda aynısını yaparsa üzücü olmaz mı?
 
Adam ne kendisi annem yalnız kalacak diye bişeyi gündeme getiriyor, ne siz başbaşa zamandan dem çalınca renk veriyor.

Kesin beraber yaşama planları var, tartışmayı mümkün olduğu kadar erteliyor.

Tamam sizinle yaşamasın ama, ne aynı binada ne mahallede istemem asla söylemleriniz de hoş değil. Nereden biliyorsunuz kadının sizden yemek isteyeceğini, her haftasonunu sizinle geçirmeyi umacağını falan. Yarın birgün siz de yalnız kalabilirsiniz. Oğlunuzda aynısını yaparsa üzücü olmaz mı?
Birinin istemesine gerek yokki. Neticede tek tanıdığı biz olacağız o şehirde. Öyle olunca da insan rahatsız olur vicdanen. Gelmesin gitmeyelim falan diyecek halim yok o saatten sonra. Kendim de rahatsız olurum mutlaka ciddi bir zaman ayırmamız gerekecek o koşulda. Hep tek kalsa haftaiçi mutlaka haftasonunu akşamları vs beraber geçirme durumu oluşacak ve bu zamanla görevim haline gelecek. Olaylara gerçekçi bakıyorum sadece
 
Birinin istemesine gerek yokki. Neticede tek tanıdığı biz olacağız o şehirde. Öyle olunca da insan rahatsız olur vicdanen. Gelmesin gitmeyelim falan diyecek halim yok o saatten sonra. Kendim de rahatsız olurum mutlaka ciddi bir zaman ayırmamız gerekecek o koşulda. Hep tek kalsa haftaiçi mutlaka haftasonunu akşamları vs beraber geçirme durumu oluşacak ve bu zamanla görevim haline gelecek. Olaylara gerçekçi bakıyorum sadece
Bu kadar ayrıntılı düşünüp 2 senede kendi fikirlerinizi dile getirememis olmanız da bir çelişki farkında mısınız?
 
Bunları mı hesaplıyorsun derse evet hesaplıyorsunuz. Yani yoksa neden düşünesiniz.
Bence normal de düşünmek. Açık açık sorun. Asıl sormazsanız ileride söz hakkınız olmaz.
Bunları bilmek hakkınız. Yalnız karar verirken empati yapın ona göre konuşun.
 
Bu kadar ayrıntılı düşünüp 2 senede kendi fikirlerinizi dile getirememis olmanız da bir çelişki farkında mısınız?
İşler ciddileşince bu sorular aklıma gelmeye başladı. Çelişkili bir kısım yok çekiniyorum sormaya sadece. Kötü hissettirmek istemem kimseye. O yüzden kendi içimde düşünüyorum
 
Bunları mı hesaplıyorsun derse evet hesaplıyorsunuz. Yani yoksa neden düşünesiniz.
Bence normal de düşünmek. Açık açık sorun. Asıl sormazsanız ileride söz hakkınız olmaz.
Bunları bilmek hakkınız. Yalnız karar verirken empati yapın ona göre konuşun.
Sorunca bile sanki net bir cevap alamayacağım gibi geliyor
 
Birinin istemesine gerek yokki. Neticede tek tanıdığı biz olacağız o şehirde. Öyle olunca da insan rahatsız olur vicdanen. Gelmesin gitmeyelim falan diyecek halim yok o saatten sonra. Kendim de rahatsız olurum mutlaka ciddi bir zaman ayırmamız gerekecek o koşulda. Hep tek kalsa haftaiçi mutlaka haftasonunu akşamları vs beraber geçirme durumu oluşacak ve bu zamanla görevim haline gelecek. Olaylara gerçekçi bakıyorum sadece
Yani, herkes böyle değil. Ben kendimden düşünüyorum, ilerde yaş başı alınca çoluk çocukla sürekli takılmak istemem, ama eşimin yalnız annesi başı sıkıştığında 1-2 saate ulaşamayacağımız kadar uzakta olsun da istemezdim.

Siz gitmeseniz de o haftada bir yoklayabilir. Ya da ilerde çocuk sahibi olursanız, yakınınızda güvenebileceğiniz bir büyüğü de çok arayacaksınız zaten.

Ayrıca arkadaşlara katılıyorum, evlenecek kadar yakın hissettiğiniz biriyle acaba beni yanlış anlar mı diye bu kadar korkup konuşamamak da doğru değil.
 
Yani, herkes böyle değil. Ben kendimden düşünüyorum, ilerde yaş başı alınca çoluk çocukla sürekli takılmak istemem, ama eşimin yalnız annesi başı sıkıştığında 1-2 saate ulaşamayacağımız kadar uzakta olsun da istemezdim.

Siz gitmeseniz de o haftada bir yoklayabilir. Ya da ilerde çocuk sahibi olursanız, yakınınızda güvenebileceğiniz bir büyüğü de çok arayacaksınız zaten.

Ayrıca arkadaşlara katılıyorum, evlenecek kadar yakın hissettiğiniz biriyle acaba beni yanlış anlar mı diye bu kadar korkup konuşamamak da doğru değil.
Konuyu durduk yere açmaya çekiniyorum. Çünkü birkaç kez ağzını aradım konuyu açmak için ama başarısız oldu. O yüzden iyice gerildim
 
Back
X