Merhaba; Hemen konuya girmek istiyorum. Şuan nişanlıyım, düğünüme 2 ay var ama bundan önceki 8 yıllık ilişkimi kafamdan bir türlü söküp atamıyorum. O kadar çaresiz kaldım ki, sonunda sizlere yazmaya, sizlerden yardım istemeye karar verdim.
Eskiye dair her şey bitti sanıp nişanlandım, nişanlımı çok seviyorum, inanılmaz bir adam. Çok sevecen, çok saygılı, çok iyi biri fakat yalnız kaldığımda, özellikle geceleri 8 yıllık ilişkim ve anılarım geliyor aklıma. Birçok şey bana hala onu hatırlatıyor. O ilişkimin sonu yoktu bunu özellikle belirtmem lazım. Bu yüzden yeni bir sayfa açtım, mutlu olmayı, mutlu etmeyi çok istiyorum ama beynim belki de ruhum geçmişte olduğu için hem kendime, hem de nişanlıma duygusal anlamda zarar veriyorum. Kimseye anlatamadığım bu gerçek beni öfkelendiriyor ve ister istemez nişanlıma patlıyorum.
Nişanlımla az önce konuştuk ve hiç sebep yokken onu yine tersledim. ‘’Senin mutlu etmek için ne yapayım’’ diyor. Son zamanlarda bu cümleyi sık sık tekrarlar oldu. Sizden eski ilişkimi unutmak ve yeni hayatıma adapte olmak için yardım istiyorum. Gerçekten kötüyüm. Az önce kahrolası bir şarkı beni yine eskilere götürdü ve ağladım. Düğünüme iki ay var, evim boyanıyor ama ben ölü gibiyim. Bu durumdan nasıl kurtulacağım, bir yolu var mı?
