Nasipsizlik

Teşekkür ederim yazdıklarınız için. Benim için de motive edici oldu. Mücadeleci bir yapınız varmış.

Çoğu kişi yazmış olumlama yapman lazım diye ama bana bu olumlama meselesi mantıksız geliyor. Mantıksız geldiği için de düşünce tarzını değiştirirsem birseylerin değişeceğine inanamıyorum bir türlü inanmadığım için de olumlama yapamıyorum. Ama bakalım en azından kötü düşünmeyi bırakmaya çalışacağım.
Aslında düz bakınca olumlama bana da mantıklı gelmiyor, daha önce katıldığım bir eğitim programındaki hocamız hastalıkları dahi olumlama ile iyileştireceğimize inanmış biriydi. O kadarı bana da mantıksız geldi. Ama düşünce gücü diye bir şey var. Yani eskiler der ya kötüyü çağırma diye, öyle diyelim biz de. Çünkü başıma çok geldi. Bir operasyon geçirecektim, öncesinde her şeyiyle araştırmıştım, olumlu olumsuz yönlerini, çok çok düşük bir olasılıkla nadir görülen bir sonuç yazılmıştı, ama öyle milyonda bir gibi bir şey. Ay benim başıma gelir şimdi deyip vazgeçmiştim. 3-4 yıl sonra yine aynı operasyon gündeme geldi ve bilin bakalım ne oldu? Evet o ufacık ihtimal beni buldu.

Zor günler geçiriyoruz, ama nefes alıyorsak bir çıkış yolu bulunur. Belki de dibe batmamak için inancımızı(olumlama de, evrene pozitif enerji de, kader de) kullanıyoruz.
 
ama benim hayalini kurduğum şeyleri insanlar hiç çabalamadan yaşıyorlar.
En çok can acıtan da o zaten, çok iyi bilirim. Minik bir anektod anlatayım, ben ilkokuldan beri hedefim olan akademik kadro için elimden gelen her şeyi yaptım, bu yönden içim rahat. Ama bazı kişiler yüzünden olmadı. İçimdeki yara sanırım ölene kadar kapanmayacak bu sebeple. Üniversiteden sınıf arkadaşım şu an doçent. Geçen konuşuyoruz, benim hayalimi yaşıyor aslında ama anladım ki ben de onun hayalini yaşıyorum(hem de kendisi de dile getirdi)Hayat böyle işte demek düşüyor sanırım bize de.
 
Ben de Anadolu lisesi mezunu yine iyi bir üniversiteden mezun olmuş biriyim. 3 sene atama bekledim. Hemen olacak iş bulucam atanıcam zannettim. Ama olmayınca olmuyor. Benden sonra üniye başlamış arkadaşlarım mezun oldu, iş buldu, evlendi. Ben de öyyyle onları izledim. Bazılarının bana iğrenç şekilde laf sokmaları da cabası. Yok bırak dediler yok vazgeç dediler, olmaz artık dediler. He ben ne yaptım. Vazgeçmedim. Psikolojik baskıya savaş açtım. Siz kimsiniz de bana hayatım hakkında konuşuyorsunuz dedim. Mücadele ettim. En sonunda da oldu. Ben bu işi yatarak kazanmadım. Gözyaşlarım emeğim tırnaklarımın izi var bu işte. Şimdi hepsi bana özenerek az birazda haset ederek bakıyor.

Ha evlenmek mi. Merak etme iş buldun mu o da çorap söküğü gibi geliyor zaten.
 
Yani biraz karamsar yapım var evet ama son yıllarda gerçekten neye elimi atsam kuruyor. Dedem bile mesela geçenlerde memlekete gittiğimde napiyosun falan diye sordu sonra gözleri doldu sen çok talihsizsin dedi. Kaldı ki dedemin bilmediği daha bir sürü sıkıntılarım var.

Valla hiç alakası yok.
Kuzenim en süper mühendislikten mezun oldu, hem de Hacettepe ama iş yok. Piyasa berbat kardeşim. Çocuğun bulabildiği tek iş Ostimde iş makinesi satışı.

Ülkede üretim yok çünkü. Genç çocuk, kendi mesleğini de yapmak istiyor ama kariyer olanağı sunan yer yok. Ben 32 yaşındayım, 11 yıl önce Ankarada çalıştım inanın bana piyasa hiç mi hiç böyle değildi
 
Ben de çok nasipsiz olduğuma inanırdım. Böyle şeylere aşırı karşı ve rasyonalist olmama rağmen, ve hiçbir düşmanım olmamasına rağmen annemgile bana büyü yapıldı, en iyi ihtimalle kem göze geldim, nazar değdi beni doktora götürün diye tutturmuştum. Durum o kadar vahimdi... Umudunuzu kaybetmeyin, geçiyor. :) Şansınız öyle bir döner ki birden, siz bile şaşırıp kalırsınız.
Ne güzel benim de şansım döner inşallah bir gün :)
 
nasipsizlik değil de bazı şeylerin vakti zamanı var bence :deli: okul bitince tam 4 yıl atanmayı bekledim, sonuç kpss de derece yaparak çok güzel yere yerleştim:KK45:hayatı izlediğimi hissettiğim öyle çok zaman oldu ki... aynı başarıyı evlilikte gösteremedim, hayatımı bir odunla birleştirdim maalesef:bicak:

her güzellik bir arada olmuyordu dimi:deli:

Allah tüm bekleyenlerin gönlüne ferahlık versin....
 
İstediğim bir şey olmayınca ardından bakar ve neyse hayırlısı buymuş derim. En azından içimi rahatlatır ve kendimi boşlukta hissetmem. Herkesin hayatta yaşadığı zorluklar birbirinden o kadar farklı ki. Öykündüğümüz kişiler kim bilir hangi sorunlarla cebellesiyor... Bu yüzden elden geleni yapıp önüne bakmak en doğrusu. Neden ben şöyleyim, bana neden nasip olmuyor diye üzülmek sadece bize zarar veriyor. Bence de olumlama diye bir şey var. İnanç boyutuna girmeyeceğim herkesin inancı farklı çünkü olumlama diye genel bir tanım yapayım. Aman ne yapayım ben elimden geleni yaptım olmazsa canımdan kıymetli değil ya diye düşünüp unutunca bir süre sonra kendiliğinden gerçekleşiyor ve evet ben de istediğim bir şey için çok zorluk yaşarım. Hatta istediğim bir şey kolaylıkla elime geçerse korkarım. Başıma kesin bir şey gelecek diye. Alışkanlık 😅
 
Hayatım boyunca çok çalıştım. Lisede fen lisesinden, üniversitede puanı yüksek bir bölümden mezunum. Öğrenciliğim çok zor geçti hem parasızlık hem de başka sıkıntılar yüzünden. Bir de hep çok şanssızdım. Yani başkası için sıradan olan bir konu benim için hep çok meşakkatli oldu.

Hep sonu iyi olacak, çalışmaya başlayınca rahatlarım diye düşünüyordum. Ama mezun olduğumda mesleğimle ilgili özel sektör patlamış durumdaydı. Piyasa çok düşmüş büyük şehirlerde çok fazla mezun olduğu için kötü sartlarda ucuza çalıştırıyorlar, devlet de önceden çok aldığı halde son zamanlarda alımı kesti, bütçe ayırmıyor bizim mesleğe bu da özel sektörde durumu daha da kötüleştiriyor.

Şimdi mesleğimle ilgili bir sınava hazırlanıyorum ama onda da kadro çok az ve çok fazla kişi çalışyor. Gençliğim hep çalışmakla geçti elimde birşey yok. Geleceğim kapkaranlık. Ders çalıştırdığım arkadaşlarım vardı çoğu atandı, nişanlandı, evlendi. İnsanların hayatı ilerliyor ben onları izliyorum hergün bir arkadaşım evleniyor. Hani evlenmek mesele değil de işleri var sevdiği insanla beraberler. Ben ikisini de beceremedim. Ne sevdiğim insanla evlenebildim ne de düzgün bir iş sahibi olabildim. Bomboş yaşıyorum. Buraya yazdım ne faydası olacak bilmiyorum ama çok bunaldım artık.
Al benden de o kadar...
 
bence aşırı negatifsiniz ve çevrede ne kdar kötü negatif şey varsa bu yüzden çekiyorsunuz. kimsenin hayatı dışarıdan görüldüğü kadar kolay olmuşyor bi çıkış yolunu insan kendi bulmalı her zaman böyle düşünerek yaşanmaz
 
Hep öneri de bulunuyorum iş bulma konusunda sıkıntı yaşayan arkadaşlara farklı meslek seçimi hala elinizde; eğer şartlarıniz tutuyorsa boy-kilo gibi polisliğe müracaat edin, adliyeler katip alımı yapıyor sonra gümrük memurluğu olabilir.Bahsettigim kurumlar içinde de sınavlar oluyor yükselir gidersiniz
 
Allah kimseye cekemeyecegi yükü vermezmis Böyle düşünüp hayatıma devam ediyorum.. En ücra köylerde sokak lambasiyla ders çalışıp en iyi üniversiteleri kazananlar var.. Yani çabalamaya birakmayin İmkansizlikta bile bir imkan vardır
 
Yani biraz karamsar yapım var evet ama son yıllarda gerçekten neye elimi atsam kuruyor. Dedem bile mesela geçenlerde memlekete gittiğimde napiyosun falan diye sordu sonra gözleri doldu sen çok talihsizsin dedi. Kaldı ki dedemin bilmediği daha bir sürü sıkıntılarım var.
Biraz da kendi enerjinizi kendiniz mi aşağı çekiyorsunuz acaba ?
Olabilir mi ?
Olumlu düşünün derim.
Çünkü düşündüğünüz şeyi istemeden de olsa çekiyorsunuz.
Ülkenin durumu kötü ne yapalım.
 
Bu kız fen lisesi mezunu zeki biri. Hakettiği emegin karşılıgını alamamış sürekli pozitifi sürekli pozitif diyemeyiz. Kpss yi çok rahat düzeyde kazanabilirsin.
 
Bu kız fen lisesi mezunu zeki biri. Hakettiği emegin karşılıgını alamamış sürekli pozitifi sürekli pozitif diyemeyiz. Kpss yi çok rahat düzeyde kazanabilirsin.
 
Uzulmeyin belki sadece zamana ihtiyaciniz vardir. Ben akilli,caliskan ve azimli olan insanlarin issiz kalacagina hic inanmam. Cevremde hic issiz yok,herkes bir sekilde bir yerlerden basliyor. Ulkedeki issizligi ,yoksullugu,donen torpilleri vsleri elbette ki reddedemeyiz,ama cogu insan bunlari asabiliyor bir sekilde.

Evlenince de,is bulunca da tirmalamaya ara veremiyoruz nasilsa. Kaldi ki o zaman o tirmalamalar insana daha zor geliyor. O sebeple bekarlik sultanlik klisesiyle mesaji kapatiyorum ;)
 
Yine susamadim :KK66: sizin kadar donanimli ve zeki birinin kpss memuriyeti ile mutlu olacagini dusunmuyorum ben nedense. Keske ozel sektoru deneseniz,yukselme imkani ve maddi olanaklar cok daha iyi
 
gençlerin %60 ının yaşadığı sıkıntılar bunlar.
özel sektöre kötü bakmanın alemi yok bir yerden başlasanız iyi olur az çok demeden.
zamanla oturur.
 
Back
X