- 8 Ağustos 2015
- 370
- 182
- 33
- 27
Merhaba herkese Kk ablalarım
18 yaşında Üni 2 geçmiş çok sıkıntılar çektiği halde kimseye anlatmamış en sonunda içinde tutmaktan psikolojik olarak çözmüş çok mutsuz bi kızım
Berki burda duyduğunuz duymadınız bazılarına oha bazılarına budamı dert dedirtecek şeyler yaşadım kendimi bildim bileli hep büyük sorunlarımı geri atıp küçük sorunlarım varmış gibi davrandım hatta bu yaşadıklarımın yanında hiç olan şeyler hakkında konular açtım evet çok kişi yazmadı ama 2-3 yorumunuz bile beni mutlu etti
Ben kendimi bildim bileli evimde kavga hiç eksik olmadı şiddette daha beynimin doğru yanlışı algılayamayacağı zamandan bu zamana kadar sözlü ve gerçek şiddet gördüm ne hayvanlığım ve ne *rospuluğum ne insanlığım aklı hayalınize gelebilecek her türlü sözlü küfürü işittim morluklarla saç yolmalarla burun kanatmasından tut kapıyı açmadığım için kafamda cam kırılmasına kadar aileme o kar kin besledim ki me istiyorlarsa her zaman zıttını yaptım biraz daha kendimi koruyabildiğim zaman onlar küfür etti bende ettim onlar vurdu bende vurdum ama psikolojik olarak artık ben ben olmaktan çıktım şimdi burda git polise şikayet et git psikolojik destek al diyecekler olacak bu ihtimal bile değil malesef okulum bitene kadar enazından en son kavgamızdan bahsedicek olursam eğer eşyalarımın kullanılmasıyla başladı küfür ve şiddetle son buldu ve ilk defa biraz cesarette bulunarak kim suçlu kim haklı değil sırf bu evden kurtulmak yada polise şikayet edip gözlerini korkutmaları için şikayet edecektim aradımda bana aile içi şiddet hattı numarısını verdi ama yine malesefki cesaret edemedim çünkü ne olacağı ve ne yapıcakları konusunda bir fikrim olmadığı için yapamadım kesinlikle aileme karşı içimde bir sevgi yok babam kalp krizi geçirdiğinde üzülmeyecekboyutta bi ruhsuzluğa ulaştım ne yapıyım ne ediyim bilmiyorum cidden ve bunalıma girmek üzereyim o kadar nefret ediyorum ki hergün görmek zorunda olmak beni öldürüyo bana bilgi tavsiye ne olursa verirseniz sevinirim kafam çok karışık
18 yaşında Üni 2 geçmiş çok sıkıntılar çektiği halde kimseye anlatmamış en sonunda içinde tutmaktan psikolojik olarak çözmüş çok mutsuz bi kızım
Berki burda duyduğunuz duymadınız bazılarına oha bazılarına budamı dert dedirtecek şeyler yaşadım kendimi bildim bileli hep büyük sorunlarımı geri atıp küçük sorunlarım varmış gibi davrandım hatta bu yaşadıklarımın yanında hiç olan şeyler hakkında konular açtım evet çok kişi yazmadı ama 2-3 yorumunuz bile beni mutlu etti
Ben kendimi bildim bileli evimde kavga hiç eksik olmadı şiddette daha beynimin doğru yanlışı algılayamayacağı zamandan bu zamana kadar sözlü ve gerçek şiddet gördüm ne hayvanlığım ve ne *rospuluğum ne insanlığım aklı hayalınize gelebilecek her türlü sözlü küfürü işittim morluklarla saç yolmalarla burun kanatmasından tut kapıyı açmadığım için kafamda cam kırılmasına kadar aileme o kar kin besledim ki me istiyorlarsa her zaman zıttını yaptım biraz daha kendimi koruyabildiğim zaman onlar küfür etti bende ettim onlar vurdu bende vurdum ama psikolojik olarak artık ben ben olmaktan çıktım şimdi burda git polise şikayet et git psikolojik destek al diyecekler olacak bu ihtimal bile değil malesef okulum bitene kadar enazından en son kavgamızdan bahsedicek olursam eğer eşyalarımın kullanılmasıyla başladı küfür ve şiddetle son buldu ve ilk defa biraz cesarette bulunarak kim suçlu kim haklı değil sırf bu evden kurtulmak yada polise şikayet edip gözlerini korkutmaları için şikayet edecektim aradımda bana aile içi şiddet hattı numarısını verdi ama yine malesefki cesaret edemedim çünkü ne olacağı ve ne yapıcakları konusunda bir fikrim olmadığı için yapamadım kesinlikle aileme karşı içimde bir sevgi yok babam kalp krizi geçirdiğinde üzülmeyecekboyutta bi ruhsuzluğa ulaştım ne yapıyım ne ediyim bilmiyorum cidden ve bunalıma girmek üzereyim o kadar nefret ediyorum ki hergün görmek zorunda olmak beni öldürüyo bana bilgi tavsiye ne olursa verirseniz sevinirim kafam çok karışık
Son düzenleme: