Kayınpederinizin davranışı sizi de üzmüş belli.
Muhtemelen torunu öyle yapınca belki biraz şakayla karşılık vermiş, belki de kocaman bir adam olmasına rağmen, torunu en azından boynuna falan sarılsın diye beklerken öyle bir olumsuzluktan dolayı kendi içinde O da incinmiş ve üzülmüş de olabilir.
Ancak dikkatimi çeken başka birşey daha oldu ki, eğer siz bu konuyu eşinizle sadece paylaşmak amacıyla bile olsa konuşacak kadar önemsemişseniz, sanırım kayınpederiniz genel olarak daha önce ne sizi, ne eşinizi ne de çocuğunuzu incitecek veya kıracak veya üzecek şeyleri yapan bir insan değilmiş, diye bir çıkarıma götürdü beni.
Eğer öyleyse, (tabi ki bu tamamen sizin özeliniz ancak burada konu açtığınız için görüşümü beyan ediyorum doğal olarak) bence eşinizle bunun bahsini bile yapmamak daha doğru olurmuş diye düşünüyorum.
Hepimizin normalden çok daha hassas anları olabilir. Lakin çocukların ruhları bizden kat kat daha hassastır ve genellikle bu böyledir.
Zaten çocuk unutmuş da olabilir. Fakat, bu olayın ardından çocuğunuza (ki 5 yaş bunu farkedebilecek veya bu tür şeyleri öğrenmek için ideal ve yeterli bir yaştır) Neden dedesine böyle davranmış olduğunu sordunuz mu? Belki kendince bir sebebi vardır hem bunu öğrenmiş olurdunuz, hem de akabinde çocuğunuza bu şekilde bir davranışın, hele ki büyüklerine sevdiklerine ve dedesine karşı yapmasının hoş ve doğru olmadığını da söylemiş olurdunuz. Çocuklarımız doğru şeyleri söylemekten veya anlatmaktan ziyade, böyle yaşandığı anda verilen reaksiyonlar ve uyarılarla daha iyi öğrenirler.
Bilemiyorum tabi ki belki siz de aynını yapmış olabilirsiniz. Sadece burada değinmediğiniz için, bu görüşümü yazmak istedim.
Veya böyle bir durumda, hem dedesinin hareketinden dolayı olumsuz etkilenmesinin önüne geçmek adına, hem çocuğun olası üzülmesini engellemek adına, hem de böyle bir davranışın yanlışlığını anlatmak ve öğrenmesini sağlamak adına asıl üzerinde durulması gereken öncelikli şey, çocuğunuzla ilgili boyutu olmalıydı diye düşünüyorum ve kayınpederinizin böyle birşey yapmasından dolayı bence kendinizi üzmenize gerek yok kanaatimce, ben olsam, kendim aynı şeyi yaşasam ne yapardım veya nasıl hissederdim, kendi adıma doğrusu ne olurdu? sorularını sorarak ve karşılıklarını düşünerek cevaplamaya ve yorum yazmaya çalıştım.
Ve eşinizin ve artık tabi ki aynı zamanda sizin de aileniz olmuş aile büyüklerinizle ilgili bahsettiğiniz (ve anladığım kadarıyla hoş ve güzel insanlarmış) güzellikler hiç bitmesin ve her zaman gerekli olan sevgi ve saygıyla bir ömür aynı şekilde sürsün inşallah dileklerimle.