4 yıldır bebek olmuyor sıkıntılarım dertlerim yetmiyormuş gibi tedaviye başlama sıkıntısını yaşadım iki kere aşılama oldumu olmadımı sıkıntısı sonra olmayınca kimseye göstermemeye çalışarak her tek kalışımda hıçkırıklarla ağlamalar ve tüp bebek macerasına girişle başlayan acaba bu sefer olacakmı endişesi bugün puregonla 7. günüm lucrinle 9. günüm dün yumurtalarıma bakıldığında masada ve sonrasında çok üzüldüm çünkü az yumurtam var hayatta neyi çok istediysem hep zor sahip oldum süründüm laf yerindeyse çocuk konusunda da sürünüyorum ama elde edecekmiyim bilmiyorum 4 tane yumurtam var belki bir tane olgunlaşmış yumurta elde edeceğim ve bu da döllenmeyecek endişesi yokmu kemirip duruyor bir yandan da diyorum ki bu tedavi olumsuz olursa dondurulmuş şansım olmayacak ve ben çok içten diyorum ki ilk ve son denemem olacak bu çünkü yıprandım artık kaldıramıyorum her dur dediğimde denemedim demeyelim dedik eşimle şimdi eşimi ikna edebildim sanırım en azından öyle gözüküyor şimdilik bu ilk tüp bebek ve son deneme olacak sonra ben kenara çekilip anne olmamanın olamamanın burukluğunu yaşayacağım ama artık her ay oldumuki diye testlere ya da olabilirmi diye doktorlara koşmayacağım kendimi ve eşimi daha fazla bu konuyla üzmeyeceğim allah çok büyük böyle olmasında da bir hayır var biliyorum... içimi dökmek istedim sadece sıktıysam özür dilerim