kızlar bilenler bilir vakti zamanında bir ilişkim vardı karmakarışık olan hatta ilişki bile denmez aslında bana hiç değer vermemiş aslında umrunda bile olmadığm bir erkek arkadaşım vardı insan zaman geçtikçe bunları daha iyi anlıyo daha iyi farkına varıyo kendisi ilk önce bana açıklığı bahane edip ailesinin bulduğu kapalı bir kızla sôzlendi daha sonra ondan ayrılmak suretiyle yalvar yakar bana geri dôndù tabı bende ilk ilişkim olması dolayısıyle ve çok sevdiğimden affettm ve ikinci bir şok bu defa kendi mahallesindn gayet açık bir kızla nişanlandı benımle gôrüşürken ve inanırmısıniz ruhum bile duymadı nişana bir hafta kala öğrendim o durumda bile inkar etti kendisi bu arada baya psikolojim bozuldu psikiyatriste falan gittm.neyse tam bu duruma artık kendimi alıştırmaya başlamışken geçen haftasonu onların orada oturn bir arkadaşım var oradan dönerken beni durakta görmüş mesaj attı hiç değişmemişsin hala çok güzelsin diye bende ne saçmalıyosun sen dedm oda iştet durakta beni gördüğünü otobuse bınene kadar ızlediğini ùzùlmeyelim diye yanıma gelmediğini yazmış bende kesinlikle geçmişte kalan bir insanın benım ıcin hıcbırsey ifade etmedığini bana değer vermeyen bir insan için üzülmeyeceğimi belirttm oda sevindim o zaman demiş az öncede facede düğün davetiyesini gördüm bu pazar aksamı evlenıyo üzùlmekmi nedir içimde garip bir duygu ağlasam ağlayamıyorum hayatmda kimse yok coğu zaman kendimi boşlukta hissediyorum aslında alısığım kaybetmeye hayatımdakı en önemli şeyımi kardesımı kaybettım ben bunamı dayanamıcam dıyorum bı yandan o mesajı yazdığı gündn berı daha bi takip eder oldum kendinı hatırlatmayı başardı yıne ve onun ıstediği oldu çok karışığm kızlar pazar aksamı naparım şimdi ben kara kara düşùnüyorum o bir baskasıyla mutlu mutsuz eden o mutlu olan yine o sanırım bunu hazmedemiyorum tek dileğm inşallah ilahi adalet birgün banada tecelli eder