• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Ne için yaşıyorsunuz?

Yaptıklarımızın,yapamadıklarımızın telafisi için hayata bir kez daha gelebilme ihtimalini düşünüyorum...Aslında buna inanmıyorum pek, ama inanmak istiyor gibi de bir zaafım var:)
 
Göreceğim güzel günlerin, bunca senedir kendime yaptığım yatırımların meyvesini toplayabileceğim günlerin, sevdiklerimle geçireceğim her bir güzel anın hatrına yaşıyorum. Bizi biraz da şevklendiren bu değil mi? Yolun sonu ne kadar karanlık gibi görünse de, hiçbir çıkış yolu yokmuş gibi görünse de tünelin ucundaki ışığı görebilmenin umuduyla yaşıyoruz.
özellikle son cümleye bayıldım. O ışığı görürüz hepimiz umarım...
Rabbimin rizasini kazanmak icin yaşıyorum.
ne güzel
Valla Allah yaratmış bir bildiği vardır diye yaşıyorum. Belki de can tatlı insan ha diyince intihar edemiyor.
yani gerek de yok eninde sonunda gidiş oraya zaten
Ailem. Ve kendim için eşimle olusturacagım yuvam için.
umarım olusturursunuz istediginiz gibi..
İnsan bazen böyle çökebiliyo.o bıkkınlık mutsuzluk insanın üstüne yapışıyo çıkmıyo. Yıllarca 5 karış suratla dolaştım. Kompleks yaptım güzel değilim uzun değilim falan diye. Herşey kişinin kendisinde bitiyo.once hayatımı nasıl olsa severim deyin kendinize.dinlediginiz müzikleri değiştirin. Yalnızken sakız çiğneyin.gercekten işe yarıyor.sizi üzen yıpratan herkesi çıkarın hayatınızdan. Nötr olun.ne nefret kin besleyin nede sevgi özlem.dunya o kadar kalabalık ki gidenlerin yerine mutlaka yenisi geliyo.odamı olmadı ,yeni birileri.unutmayın.siz önemlisiniz. Siz bile kendinizi üzerken başkaları ne yapmaz
tavsiyeler için teşekkür ederim:) şunu merak ediyorum o mutsuz zamanlarınızı ve şimdinizi kıyaslarsanız aradaki tek fark hayatınıza bakış açınızın değişmesinden dolayı su an daha mutlu olmanız mı, yoksa o depresif ruh halinden çıkmanız hayatınızı elle tutulur şekilde olumlu manada değiştirdi mi? Hep diyorlar ya olumlu düşün düşündüğünü çekersin diye sizde öyle bir şey oldu mu merak ettim
Evlenmeden once kendim ve ailem icin yasiyordum beni ne mutlu edecekse onu yapiyordum, evlendim esim icin onu ve kendimi mutlu etmek icin yani beraber mutlu oldugumz icin simdi de kizim icin yasiyorum hatta dusunuyorum da kizmn gelecgini dusunmesem calismazdim kendi hobilerimi yapardim, ne kadar cabam varsa hepsi kizim ve esim icin iyi ki varlar Allah yokluklarinj gostermesin
amin. Sevindim sizin adınıza aile hobilerden önce geliyor tabi
Tabi ki aşk. Karşı cinse aşk, evlada aşk, ilahi aşk, belki statü ve paraya aşk.
Zaten totalinde aşkı hissetmediğin noktada tıkanırsın, hayalin olmazlar.
Evet öyle monoton yaşama ihtimali korkutuyor o yüzden, aşksız yaşamak
 
Gerekcisi olmayan kimseden beklenti beklemeyen dusuncelerin hepsi birer aldatmaca oldugu inan ne cocuk nede ask kendim icin yasayan surekli gecmisi oldurup bugunu tekrar dogmak icin caba gosterip herseyin bir suresi oldugu bilerek daha kendi ozune donerek yasamk ve insan oldugunu farkinda oldugumda yasam anlamli olur VE IYILIK YAYMAK
 
Yaşamaktan ne anladığımıza bağlı yasamak..
Nefes alıp vermek değil,birisi yada birileri için değil,yasamak eğer herşeyden tat alıyorsanız güzeldir.Illa ki çok büyük şeyler olması gerekmiyor benim için.Cocuklarimin mutluluğu ve başarıları,eşimin verdiği huzur,sevdiklerinle birlikte olmak,sıcacık sohbetler,pırıl pırıl bir gökyüzü hatta yağmur,Firtina..bu tamamen hayata bakış açısı ile ilgili.Herkesi mutlu eden şeyler vardır önemli olan görebilmek..
 
Sükrederek anin tadini cikararak herseyi bosvererek izin gunlerimde evde yatarak dinlenerek bu sıralar..
Hele bir de çalışmasam dünyalar benim olacak.Yakinda evlenecem rahatımı bozasım yok.
 
Hayat ben icini sacma sapan acilarla doldursam da guzel. Temiz havada nefes almak, cok susayinca su icmek, butun gun yurudukten sonra ayaklarimi dikip televizyon izlemek, cok sevdigim bir yemegi kasik kasik yemek (misal patlican oturtma, pilav, cacik)...
 
Keyif aldığım için yaşıyorum yaşamdan..
Gezip görmek, okuyup öğrenmek, bildiklerimi aktarmak, bilmediklerimi keşfetmek için yaşıyorum.
Sonuçta bir hediye verilmiş onu açmamak olmaz :)
Ailem, eşim, sağlığım ve başımı sokacak sıcak huzurlu bir evim olduğu için de hayata minnettarım.
Bir de bebeğim olursa geçtiğim evreleri onda izlemek için seve seve sabırsızlıklar bekliyorum :)
 
Ailem icin yaşiyorum.
Evli olmadigimda da annem icin yaşiyordum.
Bekarken beni hayata baglayan tek sey annemdi. Kac kere ölsem de bu hayattan kurtulsam diye dusunduyum an annem geliyordu aklima. Annem cocuklarina cok duskun. Bize bir sey olsa delirir.
 
Kendim için, kendi mutluluğum için yaşıyorum. Bitse de gitsek diyebileceğim bir hayatım yok. Aksine şöyle derim ben hep, lunapark gibi bir hayatım var, çok eğlenceli. :) Amma velakin bazen ben de dibe vuruyorum, mükemmel değil hayatım, eksikler tabii var. Dibe vurduğum anlarda pek yapacak bir şey olmuyor, belki bir kitap, belki bir film, uyku,... Bir şeylerle kandırıyorum kendimi.
İnsan nasıl mutluysa öyle yaşamalı, onun için çabalamalı derim ben hep. Hayat felsefem. Beni ne mutlu eserse onu yaparım. Mutsuzluk, problem gördüğüm işte ve insanlarla yokum. Kaç yıldır bu böyle ve hayatım çok iyileşti bu şekilde.
 
Başlıkta da olduğu gibi ne için yaşıyorsunuz? Niye yaşıyoruz ölelim başlığı değil de bu üzüldüğünüzde tutunmanızı sağlayan şey ne? Keyif aldığınız şeyler ne? Yapmak istediğiniz şeyler ne? Yaşama isteğinizi sağlayan şey ne?
Hayatımın merkezine hep insanları alıyorum sanırım ve sonra böyle boşluğa düşüyorum. Güvenim eninde sonunda boşa çıkıyor. Artık birileri yerine sağlam şeylere tutunayım diyorum. O yüzden sizin tutunduğunuz şeyleri merak ediyorum. Kariyer, para gibi şeyler bana aşk ve arkadaşlık olunca güzelmiş gibi geliyor ancak son zamanlarda aşk ve arkadaşlık konusunda kazık yiye yiye hiçbir şeye hevesim kalmadı. Sanki yaşamak anlamsız geliyor.

Not: sanki ölmek istiyormuşum gibi yazmışım ama sadece bıktım öyle bir isteğim yok ve asla düşünmem.
Benim hayat amacım faydalı olmak üzerine kurulu zamanında en büyük destekçim annem babamdı sonra büyüdüm akrabalar eklendi biraz daha büyüdüm arkadaşlar eklendi biraz daha büyüdüm derken şuan evliyim en büyük destekçim eşim ve hamileyim yaşam amacım alt üst oldu tıpkı bi panter gibi hissediyorum şuan sanırım tek amacım onu korumak ve sağlıkla doğurmak . Gelelim kazık meselesine 29 yaşındayım yediğim kazılarla Türkiye'nin etrafına çit çekilir ama yaşamaya devam ediyorum kazık sayıları yaşadığım sürece artmaya devam edecek ve ben kazık atanları eleyip yoluma devam edicem üstelik panter olarak :) inanın kazık yemeyen insan evladı yok dünyada yok. 14 yaşındaki yeğenim WhatsApp durumuna yediğim kazıklar vs tarzı biseyler yazmıştı güldüm içimden ya sana kim baktı da sırtından bıçakladı diye ve dedim ki hayattasin bu bı başlangıç . Hayat böyle bişey işte birileri hep kazık atar biz onları çıkarırız hayatimizdan yeni insanlarla tanışırız yolumuza devam ederiz
 
Her anne gibi tabii ki çocuklarım için yaşıyorum ancak bir diğer önemli unsur KENDİM için yaşıyorum...

Yaşamayı seviyorum, çünkü ağladığım zamanların kahkahaları daha şen oluyor.
İçtiğim bir bardak kahveden aldığım hazzı, bana hiç birşey veremiyor.
Güneşli bir günde, yüzüme vuran güneşten aldığım enerji pahabiçilemez.
Havalar ısınmaya başlayınca özellikle hissettiğim enerji hissiyatı da ayrı bir güzel.

Diyeceğim o ki, kendiniz için yaşayın önce.
İlk sizde başlıyor herşey.
Yaptığınız şeylerden keyif alarak yaşarsanız, zaten anlamsız gelen bir çok şey anlam kazanmaya başlar.
Kendinizi sevin, kendinizle barışın... Sonrası zaten olur...

Eşim dünyanın en mükemmel adamı (benim için).
Evlatlarım bu dünyada başıma gelmiş en güzel şeyler.
Fedakarlıkta sınır tanımayan bir annem var.
Daha ne isterim ki bu hayatta.
Hamd olsun bu günümüze...
 
Bekarken ölümden korkmazdım.ama annemi düşünürdüm ölürsem dayanabilir mi diye.
Şimdi 2 evladım var.ölümden çok korkuyorum.ne yaparlar annesiz?en azından büyüsünler kendi ayakları üstünde dursunlar Allahım diye dua ediyorum.
 
güzel kızım için tabikii
birde hayat yaşamak güzel , doğan güneş güzel deniz güzel ,

yazdıklarımdan çok mutlu oldugum bir günde değilim 4 gündür kocayla küsüm bu arada ,:KK49:
 
Her şeyden önce beni yaradan Rabbim için yaşıyorum.
 
Bir sey icin mi yasamamiz gerekiyor evladim esim cok iyi bir ailem var ama onlar icin yasiyorum demek yanlis olur kendim icin yasiyorum hayati seviyorum baharin geldigini gormek kisin kar yagmasini seviyorum denize girmeyi seviyorum. Kisaca en cok kendim icin yasiyorum gorecegim yapacagim cok sey var bu yol tabiki esim ve bebegimle guzel ama ilk motivasyonum kendim
 
Ne için yaşıyorum, şu ya da bu diyemeyecek kadar çok şey için ama kısaca hayatın tadını çıkarmak için yaşıyorum. Zira o kadar büyük acılar yaşadım ki, bu acılar bana küçücük anların tadını çıkarıp, bunlardan keyif almanın paha biçilemez olduğunu, hayatı zenginleştirmenin yolunun o küçük anları çoğaltmak olduğunu öğretti. Sabah çok erken kalkarım, 6 gibi. Bir kahve yaparım kendime, elimde fincanla evi bir dolanırım, iki kızım var, biri 3 yaşında diğeri 3 aylık, onlara bakarım, eşime bakarım. Uyumalarını seyretmek mutlu eder beni. Başucu kitaplarım vardır. Alır, bir iki sayfa karıştırırım. Bir iki satır yazarım. Duvarımda sevdiğim tablolar var. Onlara bakıp, hayallere dalmak bile ruhumu hafifletir. Kızlar uyanmadan bana ait olan zamanın keyfine bakarım. Penceremden gördüğüm ağaçlar, duyduğum kuş sesleri bile mutlu eder beni. Tadını çıkarırım, kaçırmam. Bunun gibi anlık zevklerim var. Uzun vadede, dolu dolu bir hayat için yaşıyorum ama. Şu dünyada görmek, öğrenmek, yaşamak istediğim çok şey var.
 
Back
X