Kızlar yine ben
aslında çokta gülünecek halde değilim sanırım. Kızım 18 aylık olmak üzere şu 3 4 gündür çooookk ama çok değişti. Sürekli bir ağlama sürekli. Beraber yemek yapıyoruz beraber oyun oynuyoruz beraber temizlik yapıyoruz derken yorucu da olsa her şey güzeldi fakat şuan kızım bir huy değiştirdi anlatamam ağzını yukarı dikip ağlıyor. Mesela ne zamanlar oluyor onu yazayım bizim normalde düzenimiz şuydu: sabah kalk beraber kahvaltı hazırla, yap, sonra o biraz oyalanır ben tezgah toplarım sonra oyun oynarız veya beraber evi süpürürüz sonra o uyur kalkar tekrar oyun park gezme beraber yemek yap derken gün geçer ama şuanda durum şu ben kapıdan çıkıyorum vıraaaaannnn alla allaa kahvaltı yap tam tezgah toplanacak bıraaaann beni al kucağına al. Daha önce iki elim dolu olduğu için seni alamam dediğinde anlayan ve sorun etmeyen kzıım kendisini yere atıp ağlıyor hemde ne ağlamak aman yarabbim. Evi pislik götürüyor 3 4 gündür çünkü hiçbir şey yapamıyoruz daha önce oyun olarak yaptığımız temizlik hadi sil sende al bu su senin sende şunu yap dediğimde mutlu olan çocuk yok. Ne oldu ii Di kızıma. Bir yerde hata mı yaptım. Birde böyle bebeği alçğlayam kişiler nasıl temizlik yapıyor zira evi 1 gün daha temizlemezsem pislik götürecek. Tamam ben çok temizlk yapan birisi değilim zaten ama bu kadar çok gitti. Neden değişmiş olabilir kızım? Ne yapayım? Nasıl düzelir? Yine deli sorular
Benim oğlan 32 ayı bitirdi..
bu dediğiniz huy aralarda azalmakla birlikte sürekli var.
Evdeysek ortalama 1 satte iki kere böyle kriz geciriyor, bizim ev 3 katlı ve her katta bi olay, illa kat değiştirmem gerekiyor. Beni taşı diye oturup bi kata ağlıyor. 13 kilodan fazla ve bu tamamen saçmalık mesela.
Bazen gidip kendi bi kata çıkıp beni burdan al diye ağladığını bile biliyorum..
bazen azalıyor, azaldığında ağlamarı ben de çoğu şeyle baş edebiliyorum. Ben tam zamanlı çalışoyorum, oğlum da o sürelerde yuvada.. kimim kimsem yok burda.
Son dönemler aynen bu tavrı iyice abarttı bu sabah 32 tur böyle kriz yaşadı yine.
Ben bulduğum çözümleri yazıyorum şuan..
—-Haftada 1 3 saat gelen bi temizlikçi, almanyada çok oahalı oldugundan sdce wc ve mutfak temizliği yapıp az bi evi toplayıp gidyor ama olsun onları asla yapamam oğlumla.
— paraya kıydık robot süpüren silen süpürge aldık. Onu koyuyorum birlikte izliyoruz.
—- bazen maalesef aç kalıyoruz, hem yemek yaptırmıyor hem de sonra açlıktan krize giriyor. Buzlukta hep piza bulunduruyorum, ya da çok çok kolay yapılan yemekler seçiyorum. Eşim işten geldiğinde aç kalmasın diye çabalıyorum, akşam babası gelene kadar ağlıyor, son 2-3 aydır yine uç noktalara çıktı bu durumu.
Eşim akşam evdeyse oğlumu o yatırıyor ben jet hızıyla ev topluyorum.
Eşim de sağolsun ev dağınıkmış yok yemek tuzsuzmuş diye söylenmiyor. Hakkını yemiyim.
Yani benim oğlum ilk 14 ay hep ama hep böyleydi, kanguruda sıetıma takıp yemek yapmaya çalışırdım ordan bile müdahale eder yaptırmazdı, bizim evi aylarca b.k götürdü maalesef
Zaten gündüz de 45 dakka uyutmak için 2 saat kadar odasında ağlayan çocukla cebelleşirdim.
O sebeple şusn halime şükrediyorum.
Ama bazen de hiiç herseyi unutup uslu uslu oynuyo diyelim, çaktırmadan o an aklımda yoksa bile biryıgın işi yapıveriyorum o anları değerlendiriyorum.
Siz hiç bişeyi yanlış yapmıyorsunuz, emin olun.
Benimki de böyle, ve hep aynı davranışım ona, çocuga bişiler oluyor. Sanırım büyüme hormonları çok hızlı yayılıyor ve sinir yapıveriyor çocukta.. son 3 gündür 15 kriz falan geçirdi, yani sebepleri yazsam inanamazsınız.
Bir de bunu yapan çocuk bezi falan kendi isteğiyle bırakmış, oturup sizinle felsefe bile yapabilecek kadar düzgün konuşan , duygusal olarak da dil olarak da gelişmiş bir çocuk.
Mesleğini bile belirlemiş bir çocuk.
Soruyorum biyerin mi ağrıyo
Hayır diyor
Ac mısın
Susadın mı?
Neyin var
Hayırr diye bağırıyor mal gibi.
Kucağına da aldırmıyor böyle atıp yere kendini kıvrana kıvrana çıplıklar gözyaşı ağlıyor