herkse yorumlrı için teşekkür ediyorum,,aklın yolu bir derler ya,aynen bende sizler gibi düşünüyorum,dün gitti evden,bugün bi tuhf uyandım güne..içimde bir korku,belirsizlik,endişe,sanki hiçbişey yapamayacakmışım,hayatım durmuş gibiydi,sonra gün içerisinde yine tuhaf bir rahatlık kapladı içimi,eve gelince,ne biliym birini gölemlemek yok şu anda,acaba yine iddia mı oynuyor,acaba oğlanı başından stmsk için bsğrışck mı...falan filan..oğlumla yedik yemeğimizi,,o da hiç sormadı babasını,,sadece sabah her istedğimde babamı görecekmiyim dedi...beni asıl endişelendiren burdan tayin yoluyla gidememek,,ona da nasip diyorum,,bebekten dolyı ücretsiz izin alıp ailemin yanına taşınırım diye düşünüyorum,bu arada tayin filan isterim,,analıyacağınız kızlar 9 yıllık uğruna nice geceler gözyaşları döktüğüm,,bir bakışıyla içimde fırtınalar kopran adamla yaptığım evliliğim bende resmi olarak bitmese de fiili olarak bitmiştir..ne yapayım..Allah beni başka acılarla sınamasın,kimseyi sınamasın....ara ara buraya içimi döküyorum,,destekleriniz için sağolun
9 yıl evet söylemesi kolay ama yaşananlar çekilen acılar dökülen gözyaşlarını bilmez kimseler...
sen çocukların için ayakta durmak zorundasın artık inş. eşin hatasını anlar, inş bu evliliği bu güzel yuvayı bu güzel bebişleri elinin tersiyle itip gitmez.
Allahım o kadar büyük ki inan ne zaman neyin karşına çıkacagını bilemiyorsun inş. tayin işinde olur ama temennim eşinin biran evvel toparlanıp yanınıza dönmesi affettirmesi kendini sana...
Allahım hakkımızda hayırlısını versin güç kuvvet versin biz annelere sağlık versin yavrularımıza inan herşeyin üstesinden öyle bir geliyosun ki karşında kimseler duramıyor işin aslı biz bayanlar çok güçlüyüz dibe inmeden anlayamıyoruz bazen gücümüzü ama birde bize bağlı evlatlarımız varsaaa iki kat daha artıyor gücümüz...
öncelikle herkese merhaba,çok uzatmadan durumumdan bahsedeyim,9 yıllık evliyim,bir oğlum var 7 yaşında ve ikinci bebeğğe hamileyim,eşimin iddi tutkusu sonumuz oluyor,zaten başından beri hep vardı..geçen sen bu zamanlar bir arkdaşına kefil olarak 30 bin lira bankaya borcu olduğunu öğrenmiştim,yıkıldım,evliliğimiz sarsıldı,neyse en sonunda kredisi devam eden evimizi satıp ödedik,kiraya çıktık...bugünde ne öğreneyim..meğerse o geçen sene borcun hepsi 30bin değilmiş biraz dha fazlaymış,,bunuda kurtarmak için eşim son 5-6 aydır iddiaya yüklenerek tam 50 bin lira kaybetmiş ve kredi çekerek kapatmış ve ödüyormuş ay be ay.ben bunlrı bugün maiillerinden öğrendim,zengin işadamlrına durumunu arzederek yardım istemiiş,,beynimden vuruldum,,kendi aileme 15 saat uzakta yaşıyorum,çok ylnızım,kimseye söyleyemiyorum iş arkadaşlarıma falan,,benim güvenim bitti..bu akşam detaylyı oturup konuşunca diyoki bana bizim evlilik geçen sene bitmwliymiş,,hatta benle evlenmesi htaymış,,aten bu son çocuğu o istememiş hiçç,,yıkıldım ben keşeke borcu 100 bin olsaydı da bunları duymsaydım,2001 yılından beri süregelen bir ilişki meğre tamamıyla yalanmışş,,ben bu cocuğu napayım şimdi 15 haftalık bebek,alırlarmı bilmem ama sonraki vicdan azabı beni mahveder zaten,,oğlum için bu bebeği çok istiyorum,dünyda yalnız kalmaz,ama ben 2 çocukla nasıl ne ederim...ya da şöyle sorayaım,benim yerimde olsaydınız napardınız kızlar
günleri saymak istemiyorum ama çok zor geçiyor bu günler,hala evde onun izleri var,ama yanlış anlamayın,bu söylemler ona duyduğum acıma hissinden kaynaklı...tabi alışkanlıklarda var,,,tahmnim siz de benim le aynı şeyleri yaşamışsınız,,peki ortalama toparlanıp kendine gelme süreniz ne kadar sürdü...tabi tam olarak bir toparlanma belki yılllar içinde mümkün ama en azından ilk ayrılık şokunu,artık onsuz,çocukların babasız yaşayacağı düşüncesini kendinize kabul ettirmek ne kadar sürdü,,bunlar tabiki kişiden kişiye göre değişir ama yine de bilmeye ihtiyacım var şua anda çok..
Allah yardımcın olsun çok üzücü bi durum ama buda senin sınavın bence .. kesinliklee çocunuu aldırma lütfenonun ne günahı var Allahım rızkıyla verir zaten onu sana... hem günah hem yazıK. ama o kocan Allah ından buLsun. hiçç bir şeklde ne yaparım ne ederim diye düşünme 4 5 çocukla bile geçinen kadınlar var. ki sen çalışıyorsun tayin felan dediğine göre. aileninde yanına gidersn umarm tynin çıkarda. birlikte büyütrsünüz çocklrıda Allahn iznyle. Ama boşnmayı hemen hızlandır çekme o adamı. nafakanıda iste. düğünde takılanlarıda iste enazından bir süre idare eder seni. peki eşinin ailesi ne diyor bu olaya onlrın ve senin ailenin durumu nasıl ?
benim yaşadığım evliliğimde tek düşündüğüm bebeklerimin mama parasını onun kumar borcuna veremem bebeklerime varlık içinde yokluk çektiremem büyüdüklerinde benden birşey istediklerinde alamayız yavrum babanın kumar borçlarını ödüyoruz diyemeyecegimi bildiğim için ve evlatlarımı ilerde babası kumarbaz diye arkadaşları tarafından çevrwe tarafından hor görülmesini istemediğim için ve artık bende tamamen bu evlilik bittiği için hiç zorluk çekmedim ben...
Ben istedim ayrılmayı çünki bu düşündüklerimi ne çocuklarıma yaşatmaya hakkım vardı nede kendim yaşamaya..
çocuklarımız babasız değiller ki onların çok şükür babaları var hakim hangi gün derse o gün gelip çocuklarını görür çocuklarda babalarını yok saymıyoruz ki babalarını varsay ki yurt dışında yaşıyor yılda 1 sefer gelip çocuklarını görüyor ben eşimden ayrılıyorum onu çocuklarından yada çocukları babalarından koparmıyorum ki..
Keşke iyi birer baba olabilseler keşke yavrularımız babalarını sevsinler bize yaptıkları yanlışları evlatlarına yapmasalar başka ne isteriz ki bizler..
Inan çocuklar babalarıyla neden ayrıldığımızı öğrendiklerinde iyikide ayrılmışınz diyeceklerdir emin oll öyle adamlarla hayat çekilmezz çocuklar bile katlanamaz bu yokluğaa vurdum duymazlığa sorumsuzluğa..
çocuklarımızın arkalarında babaları yok ama dağ gibi anneleri varr sen dua et bizlere birşey olmasın babaları zaten bebeklerini düşünselerdi bu duruma getirmezlerdi bizleride çocuklarıda...
Hiç üzülme arkadaşım inan herşey daha güzel oluyor allahım sağlığımızı bozmasın evlatlarımızın acısını göstermesin herşeyin üstesinden geliyoruz...
iyiki varsın uhde....tabi tüm arkadaşlarıma teşekkürler,ama en çok senin düşüncelerin beni kendime getiriyor,aynı şeyleri yaşamış bir insanla karşılaşmayı tabiki istemezdim karşı taraf açısından ama yine de senin fikirlerin bei belki de kilometrelerce ötede ayakta tutuyor,çok sağol,özelden atamadım mesaj...allah seninde o güzel kalbine göre versin..çocuklarının gününü gör inşallah..
ne garip yaşadığım şeyleri sanki başkasının ağzından dinler gibi oldum.hikayelerimz birebir aynı değil ama sorunlar birebir aynı.ben de büyük aşkla evlenme kararı alan biri olarak yıllar sonra o adamla nasıl bu durumlara geldik,kabus olmalı ama bir rüya bu kadar uzun sürer mi neden uyanamıyorum modunda çok dolandım,yıllarımız gitti,nişanlılık dahil olmak üzere mutlu olmamız gereken hiçbir zamanda gerçekten mutlu olamadık,anlam da veremedim..nedir ki yani bir oyun,yaşamındaki herşeyden nasıl daha cazip olabiliyor,üstelik bütün olumsuz sonuçlarına kendisi de katlanırken.yazabileceğim o kadar çok şey var ki ama uzatmayayım,ben ayrıldım,öyle hemen değil yedi yıllık evliliğimi bitirdim,bu süre içinde nelere katlandım sanki onu kendim doğurmuşum gibi,ama olmuyor düzelmiyor,çünkü düzeltmeye çalıştığın süreçte öyle yıpranıyorki bütün duygular ve değerler,hani bir gün düzelse de ortada kurtarılacak birşey kalmıyor.sen de artık istenmeyen kadın pozisyonuna düşmeye başlamışsın anlaşılan ama kendinde kusur arama bu nedenle çünkü onun yaşamı ve psikolojisi öyle bir durumdaki bu nedenle onları söylüyor.çocuklarının babası elbette elinden geldiğince manevi anlamda destek olamaya çalış iyi olsun ama bence kesinlikle ayrıl.uzadıkça içinden çıkılmaz hal alır,ayrılırsanız daha iyi anlaşırsınız çocuklarınız var.karnındaki bebeğini Allah sağ salim kucağına almayı nasip etsin,pişmanlığın olmasın bence.tayin için ise özel durumun işe yaramaz mı diye düşündüm açıkçası.huzuru yaşamaya başlamışsın ne güzel..insan o tedirginliği üzerinden hemen atamıyor:))acaba şu anda ne haltlar yiyordur diye düşünürken diye buluyorsun kendini,sonra neden düşünüyorum ki dediğin andaki huzura paha biçilemez:))
biz bayanlar neden uzun bir süre sabrediyoruzki bu erkeklere düzelir diye düzelmeyecekleri aşikar aslında dediğiniz gibi hergün insandan bireşyler alıp götürüyor geriye bakmışınızki hiçbirşey kalmamış evliliğinize dair..
9 yıl bende çektim bebeklerim olunca bitti dedim mahkeme gününü bekliyorum, ayrı yaşadığımız bu dönemlerde adam o kadar iyiki aman Allahım bilmeyen derki bu adamdan niçin boşanıyosun ama artık ben kanmayacagım düzelmeyecegi aşikar...
Allahım bizim gibi çeken herkesi biran evvel huzura kavuştursun inş. ben eşimin yokluğunda buldum huzuru gerçektende paha biçilemez :))
çekiyoruz çünkü genelde büyük duygularla ve hayallerle evlenme kararı alıyoruz ve gerçeklerle yüzleşmek çok güç oluyor.ha bir de eşinin eş olarak iyi olduğu yönleri de varsa daha da güçleşiyor karar vermek,hatta bence çoğu kez erkek buna karar veriyor bence ve bize de yapacak bişey kalmıyor artık aslında.velhasılı kelam zor şeyler bunlar,evlilik zor..şimdi evli değiliz ve daha iyi anlaşıyoruz sanırım:)biz de bebeğim 3 aylıkken ayrılık kararı aldık,hayırlısı dedim kısmet dedim yine de halimize çok şükür dedim,hala da derim,şer gibi görünenlerde hayır görebilenlerdenim,bir de çocuk olayı farklı tabi,ben 7 yıllık evliliğmde yaşadıklarıma çocuğumun tanık olmuş olmasını asla istemezdim,böyle iyi..kadın olarak uzun zamandır alamadığımız o kararı alma yoluna girdiysek veya girdirildiysek(hiç farketmez)bence geri dönmemeliyiz.eşim evliliğimizi devam ettirmek istemişti ayrılığa karar verdikten bir iki ay sonra sanırım,herşeye rağmen yine bu düşünce kurcalamaya başladı tabi beyni mi,ama yok oturmadı kafamda ya,tamam bi yandan diyorsun gelecek ne getirecek hiç düzgün bir aile bile olamadık,içinde yaşayamadığın şeylerin acısı,bebeğimiz..ama bütün bunları bu noktaya getiren gerçekler,yaşanılanların izleri yok olmuyor.eşime dedim biz bir boşanalım,sadece bunu düşünebildim..şimdi resmen de ayrıyız..böyle daha iyi diyebiliyorum sadece,çünkü henüz çok yeni ve taze,zamanla kendime çocuğumla beraber başka bir yaşam kurucam Allah ömür verirse ,bu beni heyecanlandırıyor:)
çok haklısın yazdıklarında önemli olan karar verebilmek zaten,onu yapabildiysek inan gerisi için ister istemez hazırlıklı oluyoruz..
eşim evi terkedip gittikten sonra bebeklerimle yeni bir hayatın başlangıcı oldugunu anladım ve ona göre yaşamaya başladım, çok güzel tabiiki zor yanlarıda ben küçük bir ilçede yaşıyorum şimdiden söylenenler, konuşulanlar arkamdan çok fazla ama kulağımı tıkayıp bebeklerim için duymuyorum hiçbir şeyi sonuçta herkes kendinden sorumludur..
akşam işten eve geldiğimde bebeklerimin beni karşılayıp sarılmalarını hiç bir şeye değişemem..
Allahım bebeklerimize uzun ömür sağlık sıhhat versin bizlerede bol sabır sağlık versin inanki gerisi olup gidiyor zaten...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?