Merhaba.. Size her şeyi en baştan anlatacağım. Bundan iki sene önce bir sevgilim olmuştu. Ve beni öpmeye kalktığında aklıma bir anda çocukken yaşadığım bir tramva geldi, ittim onu geriye doğru izin vermedim öpmesine.. Beynimin en dibine itelemişim bunu meğersem.. Hatırlamak istememişim ama öpmeye kalkınca, hafızam beni rahat bırakmadı.. Ben 6 yaşımdayken amcam olacak şerefsiz bana taciz etti.. Parka götürcem deyip tenha yerlere götürürdü.. Oyuncak alırdı kucağıma gel derdi.. Sözlü tacizi de oldu pisliģin..Yazarken bile kendime göz yaşlarıma hakim olamıyorum allahim sabir ver.. O güne kadar bunu anımsamamıştım.. 2 senedir gecelerce ağladım.. Erkeklerden uzak durdum hep.. Korktum dua ettim.. O iti görmiyim diye.. Kimseye anlatamadım beni yaftalarlar diye utancımdan.. Kendi rızanla olmuş derler diye.. Ses etmemişsin derler diye..Her neyse şimdiyse bir sevgilim var.. Yaklaşık iki haftadır sevgiliyiz. Ve bilmiyorum bir anda öptü beni ben de karşılık verdim.. Eskisindeki gibi itmedim..O an da ben de istedim bunu, yalan söyliyemem. Mutlu olayım istedim unutayım istedim. Ama bu öpmenin dört gün geçti üzerinden.. Ne uyuyabiliyorum ne yemek yiyorum bilmiyorum. İçimde bir şey var beni rahat bırakmıyor çocukluğum rüyalarıma giriyor.. Sizce bu olayı sevgilime anlatmalı mıyım? Yani yakınlaşmaktan korkuyorum artık.. Bunu ona söylemem lazım.. Yakınlaşmak istemediğimi başka türlü anlatamam ki..Tepkisi ne olur? Beni suçlar mı sizce? Bu arada Allahım hepimizin derdine bir çare versin.. Herkese hayırlı ramazanlar diliyorum.