- Konu Sahibi ElaMenevis
- #1
Arkadaşlar,iyi gidiyor diyebileceğim bir ilişkim var.Uzun soluklu bir ilişki.Elbette birtakım zorluklarımız var hayata dair ama kişisel bir kavga gürültümüz yok.Yalnız beni huzursuz eden bir konu var sizinle paylaşmak,düşüncelerinizi almak istedim.Ben mi kuruntu yapıyorum,salt kıskançlığa dayalı bir his mi yoksa fazla mı safça duruma karşı sessizliğim,bunları değerlendirmek istedim.Erkek arkadaşımın twitter hesabı var,benim yok.Ben birtürlü sıcak bakmadım twitter olayına ama erkek arkadaşım bağımlısı.Bu arada erkek arkadaşım ilişkimizin neredeyse başından beri benimle ciddi düşündüğünü sürekli dile getiren,evlilik olayında hep aramızda konuşmalar yapmaktan kaçınmayan biri.Geleceğe dair planlarında olduğumu hatta evlenebilmek adına çalışıp didindiğini biliyorum.Yalnız bu sosyal ağlarda takılmak konusunda,bana karşı savunduğu kafa yapısıyla kendi tutumu çelişiyor bana göre.Nasıl anlatsam...Örneğin lafta ona göre ;tanımadığın,ne idüğü belirsiz birçok insanla sanal ortamda bir şekilde paylaşımda bulunmak saçma,gereksiz hatta zararlı.Mesela twitter ancak güncel olayları çok yakından takip etme imkanı verdiği için faydalı ve sözde bu amaçla kullanıyor.Bir bayan olarak ben facebook hesabıma gerçek hayattan tanımadığım erkekler eklersem,mesajlaşmasam bile,paylaşımlarını takip etmesem bile yanlış birşey mesela,ne gerek var böyle birşeye vs....Tamam,ben de böyle düşünüyorum ve aksi hiçbir davranışım yok zaten.Ve bu benim kendi yapım yani,aman birsürü insan olsun hesabımda,popüler olayım vs... diye bir tarzım yoktur.Çok moda olmasına rağmen bir twitter hesabım bile yok yani,düşünün.Ama erkek arkadaşımın twitter hesabında binlerce insan var.Ve birçok bayan da var.Ve açıkçası yani bir bayan olarak az çok anlar insan,pek te öyle aman canım çok zararsız,kendi halinde hanımcıklar diyebileceğimiz tarzdan değil.Bir keresinde bu konuyla ilgili nabzını ölçmek istedim,ben de bir twitter hesabı açacağım dedim."Hayatım orası sana göre bir yer değil,hertür insan var,iyi niyetlisi de kötü niyetlisi de vs..."dedi,istemedi.Birgün de denemek için;canım ben takip edemeyeceğim ama hesabında bana dair,bize dair birşey paylaşır mısın? dedim."Orada binlerce insan var görebilen,sen benim özelimsin,kırk kişi meraklı meraklı muhabbetini yapacak şimdi,sen benim sözüme itimat et" dedi.Fazla üzerine gidersem de baskı gibi algılıyor,onun üstüne düşen,kısıtlayan,kıskançlık kaprislerinde biri gibi olmak istemiyorum.Ama bir yandan da düşünüyorum yalan yok,ne gerek var onca kadına yani?
Yani öyle bir durum ki,şu an genel anlamda sorunsuz giden bir ilişki ama işte belki de ben bu konuda mesela ses çıkarmıyorum diye sorunsuz.Ciddi ciddi tavrımı koysam sorun çıkacak belki ilişkide.Ve dediğin gibi senin de,baskı olayına ya da kısıtlama olayına vuracak bunu.Şimdi ben hiç bu konuda rahatsız değilmişim gibi bir hesap açıyorum desem mesela.Bu sefer sen hani pek hoşlanmamıştın bu twitter olayından,kesin beni takip etmek için açıyorsun filan diyebilir.Daha geçen gün biraz çıtlattım konuyu,"İçin rahat olsun,ben sadece gündemi takip ediyorum,zaten iş güç yoğunum,bir vakit geçirdiğim bu var" vs... dedi durdu.
Arkadaşlar genelde hafife alma bu durumu,görmezden gelme,tepkini koy dedi.Konuştum ben de ama gayet sakin bir dille."Ben sana bu konuda daha önce açıklama yaptım,için ferah olsun,benim sözüme itimat etmen lazım" dedi."Ben seninle evlenmeyi düşünen insanım ne zamandır,nikahlı olmadığımız halde sana karım diye hitap eden insanım arada,sen bana güvenmiyorsun demekki" vs..diye kızdı biraz.Şimdi bir hesap açsam kesin onu takip etmek için açtığımı düşünecek.İnada mı bindirdi bilmiyorum.Açıkça ve sakince dile getirdim düşüncemi.İsterse on bin tane takipçi olayı olsun,tamam güncel konularda yazışsın,tamam birkaç bayan arkadaş ta olsun.Ama rahatsız olduğum kadınlar için "Tamam canım,silerim gider,senden önemli mi?" demiyor mesela.Ya da "Yeterki senin için rahat olsun,aç bir hesap,ekleyeyim seni,arada ilişkimize dair ufak paylaşımlar da yapalım." demiyor.
