Ne yapacağım ben?Çalışma korkusu ve anksiyetesi..Ölüyorum sanki

Meditation

Üye
Kayıtlı Üye
26 Ocak 2013
43
6
16
Diğer
Merhabalar; Allah rızası için koskoca yaşamınızdan birkaç dakika ayırmanızı ve yardım eli uzatmanızı istiyorum. Konuşabileceğim yakınımda kimsem yok.Şimdiden vakit ayırıp yardımcı olanlara çok teşekkürler...

Yeni bir işe girdim. Daha önce öğrenciyken çalışmışlığım var, evlendim ve 4 senedir iş bulamadığımdan çalışamadım. Şimdi ise iş buldum ama halim duman.Topu topu iki gün çalışabildim.
İşe başlamanın 1 hafta öncesinde başlayan anksiyete ve sürekli huzursuzluk halindeydim.Baş dönmeleri ve kusmalar yaşadım.Doktorlara gittik, bir sebep bulunamadı.Şimdi anlıyorum ki psikolojikmiş...

Evde zaman geçmiyor,hele de eğitim aldıktan sonra evde oturmak bir yere kadar insanı oyalıyor. Kafam dağılsın, kafam meşgul olsun diye hep bir iş arıyordum. Nihayet buldum. Fakat korkuyorum...

İş yerinde de aniden sıcak basmaları, terlemeler, çarpıntı,huzursuzluk başladı ve tüm gün devam etti. Boğulacak ve bayılacak gibi oluyorum.Sanki ruhum çıkıyor gibi,ölecekmişim gibi.Sürekli panik,her an tetikte olma durumu...Evde de sabaha kadar uyuyamıyorum işe gideceğim diye; böyle bir mutsuzluk,bir iç sıkıntısı...En sonunda dün kendimi psikiyatriste attım.
Panik bozukluğu ve panik atak teşhisi koyuldu. 3 günlük rapor verdi ve sakinleştirici bir ilaç yazdı.Fakat halen evhamlıyım.Sonuçta bu tarz ilaçlarda başlarda vücut dengesini bozuyor,panik atağı nüksedebiliyor.Ne olacak halim diye endişeliyim.

Hem çalışıp para kazanmak,kendi ayağımın üstünde durmak istiyorum (evdeyken de belli bir süre sonra insan bulanım oluyor).
İsteyerek işe başlamıştım ama halimi görenler buna ne oldu böyle der.Resmen kan değerlerim oynadı.O kadar kötü hissediyorum ki kendimi,hasta gibiyim.Sürekli vesvese,evham,huzursuzluk ve çarpıntı yaşıyorum.Korkuyorum. Ya iş yerinde de birşey olursa diye korkuyorum. Durmadan ağlıyorum.

Anlamadım,4 senedir işsiz olduğum için mi bu kadar korku yaşıyorum bilmiyorum. İşi bırakmayı düşünüyorum,fakat çevrem özellikle ailem üzülecek.Kaldı ki evde dur dur nereye kadar.Resmen kısır döngü içindeyim. Daha öncede evhamlı biriydim fakat bu denli ve bu boyutta olacağını hiç düşünmemiştim.
Ne olur yardım edin;ne olur...Özellikle çalışan bayanlardan yardım istiyorum. Bu şartlarda çalışmamalı mıyım? Çalışmak,sorumluluk almak bu kadar mı zor?Hep kötü ve olumsuz düşünüyorum,içimi rahatlatmanıza;kafamdaki olumsuz kalıpları değiştirmede yardımcı olmanıza,tecrübenize ve desteğinize ihtiyacım var.
Gerçekten herşeyden önce sağlık; fiziken sağlığın yanında zihnen ve ruhen sağlıklı olmakta önemli. Allah bu tarz sıkıntıları çekenlerin yardımcısı olsun.
 
Canım, Eğer şimdi vazgeçer ve bırakırsan bundan sonra hem başaramadığın için kendini daha çok kötü hissedeceksin ,hemde daha sonra tekrar çalışmak istersen yapamayacağını düşünüp cesaret edemeyeceksin. O yüzden korkularının üzerine gidip yenmelisin. Kesinlikle zaman içerisinde üzerine gittikçe bu korkular kaybolacaktır.
sabah işe gitmeden önce yapacaklarının ,yapmak istediklerinin bir listesini yap.Bunları yaptıkçada üzerine çarpı koy ve başardığın için mutlu ol..Yapamayacağını düşündüğün en basıt şeyleri bile not et.
İşte iken herhangi bir sorun yaşamayacağnı, evde olsan nasıl herhangi bir sorun çıkmayacaksa iştete çıkmayacağını düşün hatta bunlarıda not et..
Elbetteki kendi kendinede atlatabilirsin ama başa çıkamıyorsan uzmandan yardım alabilirsin..Ama kesinlikle kendini eve kapatma ve üzerine gitmeni tavsiye ederim ben.. Geçmiş olsun
 
hmmmm :/ bak cnm ben şuan çalışmıorum nişanlıım diye istemediler . daha öncesi bir şirkette halkla ilişkiler de çalıştım güzeldi eğlenceliydi . fakat en başta senin gibi sorunlarım vardı ilk 1 ay gibi sonra düzeldim ısınmaya başaldım ama sen daha 2. günde doktora gitmişssin ilaçlar tehlikeli bence kullanmamalısın ama sen bilirisin yine de hee bu arada gerçekten zaman geçerse iş hatyatını seveceksin sadece bir anda sosyalleşmek değiştirdi seni ama düzelecek
 
canım geçmiş olsun öncelikle ama kendini fazla sıkma panik atak o kadar da büyük bi hastalık değil hatta dönemsel ve geçici de olabilir
o kadar çok panik atak hastası olupta bunu farketmeyen insan varki kalp krizi sanıp hastaneye giden bi çok insana panik atak atak teşhisi konuyo malesef çağımızın hastalıklarından biri bu
sen öncelikle ilaçlarını kullan daha sonra yapabiliyosan maddi imkanın el verirse bir yoga kursuna git sakinleşmende ve iç huzuru bulmanda büyük faydasını görürsün
büyük ihtimalle sıkıntılı süreçler geçirmişsindir ve panik atağın başlangıcı bu noktada olmuştur ani çıkan olaylar elinden bişey gelmeyen çaresiz kaldığın durumlar yaşadıysan tetiklemiş olabilir şimdi eyer sen bu durumların üstesinden geldiysen şu sıralar hayatın yolundaysa bir iş de bulmuşsun kendine
bilinçaltın sana diyoki yine herşey tepe taklak olucak işten kovulucam yada ailede sorunlar çıkıcak diyo bilinçaltın beyninne bu durumları hatırlatınca beyinde diğer organlara hazırlıklı olun talimatı veriyo ve bu yüzden kalbin hızlı çarpıyo nefesin daralıyo sanki olumsuz bişiy haşamış gibi reaksiyon gösteriyo vucut bu durumlarda lütfen kendi kendine tekrarla sakin ol hiç bişiy olmıycak bu benim çok bilmiş bilinçaltımın bir oyunu siz uymayın ona de :) inan kendini sakinleştirmen mümkün ama soyyal hayattan çekme kendini işine git ve bu sürecin geçici olduğunu bil
varsayalım kötü bişiy olucak de sen süpermen değilsin ki bu yaşına kadar olan hangi kötü duruma engen olabildin hiç biri gelecek olan ne varsa gelir geçerrr gider sen kendini sakinleştirmek için yollar ara atak gelince sevdiğin bi müziği aç yada nefes egzersizleri yap ve sakince bekle maksimum 3 yada 5 dakika içinde geçicektir tatlım
 
O heycandan yabancı ortamdan alıskın olmamaktan kaynaklanıyo bende sırf bu yuzden evde oturuyorum utangaclık mı nedir bilemedim . Lİsede staj yapmıstım ilk gunler ordada öyleydim fakat sonradan alısınca cok güzel oluyo alısırsınız azcık daha sabredin kendınızı kurmayın iş sonucta ne olacak oradaki herkes insan
 
işi çok mu gözünde büyütüyosun acaba?
ben de işe başlamadan önce karın ağrıları uykusuzluklar çektim.
ama başlayınca geçti.

başarısızlıktan mı korkuyorsun?
hata yapmaktan korkma.
ilk başta acemiliğin illaki olacak.
sonra rahatlayacaksın ne yapacağını öğrendiğinde.

bence işi bırakırsan bir daha başlayacak cesareti gösteremeyebilirsin.
 
asla vazgeçme derim ben arkadaşım çünkü bu tür psikolojik korkuların sonu yok eğer üstüne gitmessen bugün işe giderken yarın sokağa çıkarken öbürsü gün pencereden bakarken diye artar gider sakın yenilme bu iç savaşa ilerde çocuklarını da kısıtlayan bir anne olursun tabi ki bunları seni hepten korkutmak için söylemiyorum ama bu tür sonuçlar OLABİLİR... bak dualar bul kendine sığınabileceğin güzel zikirler bul la havle vela kuvvete illa billahil aliyyil azim' de bol bol korkuların üstüne git derler ya psikologlar bunu maneviyatla başarmak işi kolaylaştırıyor , ben de öğrenciliğim yeni bitti ev hanımıyım şimdi inan daha çalışmam için en az bir sene olmasına rağmen şimdiden korkuyorum bazen yapabilir miyim diye kendime bir güvensizlik geliyor ama biz bunu aşmassak hayatta kaybolur gideriz aşacağına inanıyorum pes etme arkadaşım
 
Vakit ayırıpta okuyan ve değerli vaktinizi ayırdığınız için çok teşekkür ederim.

dmlal; dediğinizde haklısınız "bunu aşmazsak hayatta kaybolur gideriz" sözü benim gibi cesaretsiz birine can alıcı bir söz oldu. Dualar ediyorum,kendi kendime telkinler veriyorum ama yinede anksiyetemi atlatamıyorum.

pembik; umarım dediğiniz gibi alışırım yoksa başlamadan doğru düzgün işten ayrılmak zorunda kalacağım.

zeytinağacı; evet aslında çok büyütüyorum. Tecrübesizim,bu anlamda korkuyorum. Yapı olarak gereğinden fazla hashas birisiyim,laf gelmesin diye eğri mi bastım doğru mu bastım diye evhamlanıp duruyorum. İşimi severmiyim,sevmezmiyim diye hayıflanıyorum. Karın ağrısı ve uykusuzluk dışında yediğimi çıkartma,mide bulantıları,halsizlik ve hissizlik çekiyorum.Nasıl siz başedebildiniz acaba? Ağlamaktan çatlayacağım artık...

aritmetik; yogaya bir zamanlar başlamıştım boyun fıtığım sebebiyle.Daha sonra yazın girmesiyle devamını getiremedim, sanırım bu tarz aktivitelerde düzen ve süreklilik şart.Yine başlayacağım,en azından bu panik sürecimi atlatana kadar evde yapmayı düşünüyorum.Sonrasında sürekli olması açısından bir yere kaydolmam daha iyi olacak sanırım. Evet, panik atak için geçici bir durum olduğunu söylüyorlar. Fakat benimkisi 24 saat süren anksiyete,ajitasyon (kendini huzursuz ve sıkıntılı hissetme) şeklinde anlamadım gitti... Önerileriniz için teşekkür ederim.

Cadım; 2.günü doktora gittim çünkü belirtilerim basit bir endişe/kaygı halinden çok daha fazlasıydı.Umarım bu süreci en kısa zamanda atlatırım,tşk.ler

Eren;önerilerinizi dikkate alacağım ayrıca tespitlerinizde çok haklısınız. Dediklerinizi deneyeceğim. Fakat ne kadar düşüncelerimi olumlu düşünceyle değiştirmeyede çalışsam bir sıkıntı ve çarpıntı geliyor. Şimdiden "nasıl tekrar işe gideceğim" endişesine düştüm.Bıraksam mı diye düşünüp duruyorum.Neler oluyor anlamıyorum Çok teşekkür ederim...


Ayrıca dün işten ayrılmak için konuşmaya gitmiştim,"bu şartlarda çalışmam sizler içinde verimli olamayacak" gibilerinden konuştum.Sağolsun çok anlayışla karşıladılar ve istifamı kabul etmediler.Onun yerine birkaç gün tedavim için müddet verdiler. Fakat ben halen daha sıkıntıdayım,korkudayım ve endişedeyim...
 
Son düzenleme:
Canım nasıl bir işte çalışıyorsun ki böyle panik yaptın.Başarısızlık duygusumu özgüven eksikliğimi acaba yaşadıkların bilemiyorum ama her neyse yenmelisin bunu.Çalışan bayanlara sormuşsun evet bende sağlıkçıyım ve bu duyguları hakikatende çok yaşardım şimdi ücretsiz izindeyim doğum sonrası.Mesela yeni bir yere tayinim çıkardı korkardım nasıl bir yer yoğunmu e tabi sağlık alanı riskli biraz alışana kadar sabahları bile gitmek şstemezdim ama ekmek parası bie onca yıl okuyosun boşa mı gitsin deyip mecbur katlanıyordum bende stresliyim sen gibi yalnız değilsin sana tavsiyem psikolojik destek alabileceğin bir profesyonel yani psikolog olur psikiyatrist olur çook geçmiş olsun canım...
 
Öncelikle yeni işiniz hayırlı olsun. Korkularınla baş etmenin en güzel yolu korkularının üzerine gitmendir. Yeni yer, yeni insanlar, kabul edilmeme korkusu hepsi birleşmiş sende ki bu tamamen tecrübesizlik. Zamanla hepsi geçecek.

Birincisi bu iş yerini istedin ve girdin, demek ki bir şeyi istediğinde başarabiliyorsun! Verilen görevleri not al bir ajandaya ve kendine günlük iş listesi oluştur ve yaptığın işleri bitirdikçe ilgililere sonuçlarını bildir. Böylece yaptım yapmadım derdin olmaz kendine bir iş arkadaşı edinmen de fayda var, sadece sohbet et, yemeğe çık, kahve molasına çık ama özelini aktarma, işyeri ile ilgili konuşun, bilgi al, kurumu ne kadar tanırsan adapte olman o kadar kolaylaşır. Her sabah dua ile başla güne sana yardımcı olacaktır, ve panik atağın geldiği anda derin derin nefes al ve kendine sürekli bu işi ben yapabilirim!i söyle.

Hayatta ne zorluklardan geçiyoruz, neleri yaşıyoruz da bir işin mi üstesinden gelemeyeceğiz.
Stres yapma kendine boş yere..
 
NurseHulya; aslında çok yoğun ve stres gerektirecek bir iş ortamında değilim fakat özgüven eksikliğim en başından beri vardı sanırım.Sürekli evhamlıyım her konuda. Psikolojik destek almaya başladım fakat hemen ilaç yazıp gönderdiler.ilaçlarıma bugün başladım.Dolayısıyla henüz semptomları atlatabilmiş değilim.Umarım en kısa zamanda fayda görürüm.
 

Canım 15 gün ile bir ay içinde faydasını görürsün ama ilaç + kendini motive et başarman için rabbim acil şifalar versin...
 

Bu cümle durumumu en iyi özetleyen cümle galiba...
Bir de benim şanssızlığım ilk başta beni tamamen yalnız olduğum bir ofise koymaları oldu. İş yoğunluğuda fazla yoktu. Tek başıma kaldıkça iyice büyüttümde büyüttüm herşeyi.İşin tuhaf yanı eve geldiğimde ateş basmaları,çarpıntı ve anksiyetem devam etti üstelik sabaha kadar.
Önerileriniz için teşekkür ederim
 
Canım benim kendi fikrim şu.

Çalışan bir insanım, mecburuz çalışmaya, deneyim kazanmaya para kazanmaya. Bundan kaçış yok.

Panik atak hastalığın daha çok yeniyse endişelenme bu ilaçlar sayesinde gitgide azalacak ve yok olacak.

Korkunun ecele faydası yok, korkularımızın üzerine gideceğiz, çünkü siz eve kapanır hiç çalışmama kararı alırsanız bu korku sizi ömür boyu bırakmadığı gibi, başka korkuları da başlatır. Misal evden çıkamama korkusu olan hastalar var. O yüzden biranönce harekete geçip işe gitmeye başlayıp, korkularını yaşayarak atlatmalısın.

İnan ilaçlar seni düzeltmeye başlayacak zaten.
 

Umarım...Tek temennim bu. Büyük bir cesaret gösterip işe devam edeceğim...Bu kararı verdim.2-3 gün izinliyim.Bu süreçte kendimi toparlamaya çalışacağım.Dediğiniz gibi, evde durmakta çözüm değil.
 
bende çalışan birisiyim ilk çalışma günüm aklıma geldi biri bişey dicek isticek yapamıcam diye ödüm kopardı ama zaten senden kimse yapamayacağın birşey istemiyor ve yapamazsanda hoşgörüyor yeni olduğun için....yeni işim daha 1 yıl oldu burayada başlayalı diken üzerinde gibi oluyorum hep tetikte bişey dicek patronum bişey isticek diye evdeki gibi rahat olunamıyor maalesef...

ama şöyle düşünün sonunda ölüm yokya yapamazsam
 
Bende de sosyal fobi vardı. İnsanların arasına girmek, kendimi kabul ettirmek, bana gülecekler benimle dalga geçecekler korkusu beni mahvediyordu. Ama ömür boyu böyle yaşayamam dedim bir cesaret işe başladım. Hem de öğretmen olarak!!! Sosyal fobiyi bilenler anlar, bir kişinin karşısında konuşmak bile çok zorken bir sınıf dolusu öğrenciye ders anlatmak kabustan da öte bir şeydi. Hem de liseye derse giriyordum. Şimdi dönüp bakınca nasıl yapmışım diyorum. Bir cesaret yaptım işte, inat ettim. Bu süreçte sana en çok yardım edecek şey insanlarla iletişim kurmak. Kendini ne kadar kapatırsan o kadar zorlanırsın. Güler yüzlü ol, insanlarla göz temasından kaçınma, herkese selam ver, günlük muhabbetler başlat, laf arasında çalışmaya ara verdiğin için biraz gerildiğini ama zamanla geçeceğine inandığını söyle. Kendine güvenmiyormuş imajı çizmemeye dikkat et yalnız. Zorlandığım yerlerde sizden yardım alabilirim değil mi diye sor çevrendekilere. Ve çok da kafana takma. Ne yani sonunda ölüm mü var? Enn kötü ihtimal çıkarsın işten, başka ne olabilir ki? Kendini sıktıkça daha kötü olur.
 
bende uzun zaman sonra bir işe başlamıştım.uzun süre ünv sonra işssiz kalmıştım.işe gitcem sabaha kadar uyku yok.nasıl acaba ya şöle olursa ya böyle olursa napcam ne etcem ertesi gün gidicem lavabodan çıkamadım mide bulantısı bi tuaf oldum.tüm gün huzursuzluk sürdü.bişeyde yanlış yaparım patronum ters davranır bir ton şeyler geçti kafamdan bi kaç güne zaten alışıyosun.inşş çalışma şartların iyi olur benim değildi çıktım daha da çalışmıyorum gözüm korktu.bu tür şeyler her zaman olabiliyo
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…