Kızlar benim kafam çok karışık..
4 yıl önce çok büyük bi aşk yaşadım.. İlk aşkıydık birbirimizin ve ikimizde çok aşıktık..
Çok güzel günlerimiz oldu çok güldük çok eğlendik çok romantiktik..
Sonra bazı şeyler oldu, benim suçum olan şeyler.. Ayrıldım ben ondan.. Affetmedi oda beni.. Aylarca yalvardım resmen ama çok kırılmıştı gururu.. Haklıydı..
Şimdi ise 10 aydır hayatımda olan biri var.. Çok seviyorum gerçekten çok mutluyum onunla.. Herşeyimi paylaşabiliyorum o kadar anlayışlı o kadar mantıklı o kadar beni mutlu ediyor ki.. İdeal bi sevgili diyebilirim..
Ama ben ne zaman ilk aşkımla konuşsam uzaklaşıyorum ondan istemiyorum..
O çok başka bişey.. Hayatımda sadece ona aşık oldum.. Ve hala konuşuyoruz..
Ve o benden sonra hiç kimseyle görüşmedi çıkmadı.. Benimse bir sürü kişi oldu..
Sanırım bi kaç ay içinde ona dönmemi isteyecek.. Affedecek beni.. Konuşmaları o yönde açık açık olmasa da belli ediyor bunu.. Özel bi günü bekliyor.. ve 2 ay kaldı..
Bense ne yapacagımı bilmiyorum.. Onu gördügümde midem bulanıyor, saati unutuyorum, kelebekler uçuşuyor içimde.. Ama digeri çok huzurlu çok sevgi dolu.. Bi liman gibi, çok mutluyum onunla..
Onu üzmek istemiyorum.. Ben de onun ilk aşkıyım ve çok bağlı bana.. Çok zor bi durum..
Umarım yardımcı olabilirsiniz..
Ama lütfen sen onu sevmiyorsun gibi yorumlar yapmayın çünkü gerçekten seviyorum..