ne yapacağımı bilmez haldeyim...

Herkese merhabalar. takip eden ama üye olmayan biriydim bu siteye. bu güne kısmetmiş. hep bi çare arıyorum bişeyler duymak istiyorum.
Nişanlıyım. 5 yıllık bi ilişki. uzak mesafe ilişkisi. en basından beri böyleydi. ben üniversiteye başlarken başladık farkli şehirler farkli universitelerde. birbirimizzi ttanımıyoduk bile.. o okulu bitirdiginde ben ikinci sınıfı bitiriyodum. sorunluydu hep. maddi sıkıntıları vardı ailesinde problemleri vardı kendi problemleri vardı her neyse. hep destek yanında olmaya çalıştım. ilk iki yıl ondan hiç bi beklenti içine girmedim neden ben bile bilmiyorum. daha sonra iş hayatına girdi para kazanmaya başladı. artık istese yapabilirdi diye belki de beklentiler oluşmaya başladı ben de ama inanın ufacık şeyler. sonra ailelerle tanısıldı arada kavgalar olsa da hersey iyi gidiyodu. yurt dışında calısması gerekti. gittiginde ilk 6 ayda izin vereceklerdi yani 6 ayda bir gelebilecekti ülkeye. İlk 6 ayda nişan yapma kararı aldık sonraki 6ncı ayda da düğün yapacaktık. nişan yaptık. sonra işleri bozuldu başka ülkelere gitmek zorunda kaldı tarih üzadıkca uzadı. o aralara inanılmaz kavgalar girdi hep sinirle ayrılmaya kalktı hep kırgınken bile alltan aldım.
kısacası nişanlıyız işte. ama bundan 1bucuk ay önce dünyam başıma yıkıldı. sana itiraf etmem gereken bişeyler var dedi. beni fiziksel anlamda aldatmış. seninle evlenicem yalan üzerine kurulu evlilik olmaz bunu bil tertemiz bi evlilik yapalım vicdan azabından ölüyorum hep anlatmak icin fırsat kolladım dedi. ben yıkıldım çünkü o kadar gözü kapalı güveniyodum ki. hani herkes yapar ama o yapmaz. ağladı zırladı yeminler etti pişmanlıklarını dile getirdi. affeder gibi oldum ilk başta. benim de sınavlarımın olduğu o kadar ters bi zamandaydık ki. benim ailemin yanına geldık beraber ama ben aynı evin icinde duramıyorum bile aglamaktan ölmüş haldeyim bi yandan sınavlarım. ailemin haberi yok caktırmamaya calısmalarım. gitmesini istedim. görüşmeyelim bu ara biraz anlayalım dedim. amacım beni kaybettiginin farkına varıp bişeyler yapmasıydı. gittikten sonra daha beter olmaya başladı herşey. ben her gün her gün sitem dolu mesajlar attım ona. içim cok acıyodu o zehiri dökmem gerekiyodu. bi çaba göster affedeyim dedim. uğraş istiyorum yeniden inanmak güvenmek istiyorum dedim. cok ters tepkilerle karşılaştım. ilk başta aglayan o adam beni mi yanlış anladı nedir bilmiyorum ama sen sevgine karsılık bekliyosun ben karsılıklı iş icine girmem karsılıksız beni sevdiginde olur bişeyler demeye başladı. ben ufacık bi çaba görüp affetmek istedikce o daha da berbat hale sokmaya başladı ilişkiyi.
kısaca yaklaşık 15 gündür cok nadir, 6 gündür de hiç görüşmiyoruz. her gün gelsin diye bekliyorum gelmiyo. her sabah ölüyorum. berbat haldeyim. yaşanmış özel şeyler de var aramızda. bi yandan affetmek devam etmek cok istiyorum, bi yandan affetsem de mutsuz olacagımı düşünüyorum. bi yandan onun gelmesi lazım gelmezse asla yazmam aramam diyorum, diger yandan acaba cagırsam mı diyorum.
napacagımı bilmez haldeyim. iki ucu da kötü giibi geliyo. sıkışmış gibiyim. cok mu zor cıkıp gelmek caba göstermek. suclu haldeyken beni severken bunu nasıl yapabiliyo? bunu düşününce yok arama diyorum kendime. yani ben mi cagırmalıyım bu durumda? kafam o kadar dolu ki hangi olaya hangi taraftan nasıl bakacagımı bilmiyorum bile...

hem ihanet eden o, hem de kendini naza çeken o. hem kel hem fodul derler ya aynen öyle. böyle saçmalık olabilir mi? bu ne yüzsüzlük! sana geçmişi unutturması gerekirken nerdeyse roller tersine dönmüş. evlilik için çok iyi düşün. bu adam seni üzecektir ilerde

bir de şunu eklemek istiyorum. yaşanmış özel şeyler de var aramızda demişsin. sakın o özel şeylerin kurbanı olup da kendini bu adamla evlenmek zorunda hissetme. sakın sakın. evlendikten sonra çok pişman olursun bu adam seni daha evlenmeden aldatmış düşün ya.

öncelikle teşekkür ederim yorumlarınız için. gerçekten çok zor günler geçiriyorum. bir yandan ailemi düşünüyorum yazık oldu herşeye, bir yandan kendimi düşünüyorum, geleceği düşünüyorum. gerçekten zor günler. allah hepimizin yardımcısı olsun inşaallah
Aslında bu bi savunma olamaz tabi ama beş yıldır ufak tefek sıkıntılarını görsem de ilk defa dürüstlüğünden bi zede gördüm beni en çok yaralayan o. zamanında cok sacma bi sebepten onun bana güven problemi oluştu, çok acı günler geçirdik, ben hatalıydım asla aldatmadım ama aldatmakla itham edildim bile sayılabilir, o dönemlerde ben güvenini geri kazanabilmek için çok çabaladım ve başardım. şimdi aynı çabayı ondan bekliyorum. sevdiğini biliyorum, aldatma sebebinin birinden hoşlanma ya da duygusal bi durum da olmadığını biliyorum. dün 1 hafta aradan sonra yazdı, biraz tartişmalı bir konuşma geçti aramizda. Kapı açtım aslında ben ona affedebilmek inanmak unutmak için, ama şimdi affetsem bile mutlu olur muyuz bilmiyorum. değişmesi lazım bana bu acıyı unutturup tekrar inandırıp güvenmemi sağlaması lazım. Dua ediyorum Allahım hangi yol doğru olansa onu bana göster beni o yola yönelt diye. neredeyse iki aydır acı içinde uyanıyorum. Benim de hatalarım var kusurlarım var ama oturup düzeltmesini sevgim için eğilip bükülmeyi becerebilirken böyle büyük bi hatada neden çabalama yoluna gitmediğini anlamıyorum. gerçekten kafam çok karışık...

evre0 .!.:

öncelikle teşekkür ederim yorumlarınız için. gerçekten çok zor günler geçiriyorum. bir yandan ailemi düşünüyorum yazık oldu herşeye, bir yandan kendimi düşünüyorum, geleceği düşünüyorum. gerçekten zor günler. allah hepimizin yardımcısı olsun inşaallah
Aslında bu bi savunma olamaz tabi ama beş yıldır ufak tefek sıkıntılarını görsem de ilk defa dürüstlüğünden bi zede gördüm beni en çok yaralayan o. zamanında cok sacma bi sebepten onun bana güven problemi oluştu, çok acı günler geçirdik, ben hatalıydım asla aldatmadım ama aldatmakla itham edildim bile sayılabilir, o dönemlerde ben güvenini geri kazanabilmek için çok çabaladım ve başardım. şimdi aynı çabayı ondan bekliyorum. sevdiğini biliyorum, aldatma sebebinin birinden hoşlanma ya da duygusal bi durum da olmadığını biliyorum. dün 1 hafta aradan sonra yazdı, biraz tartişmalı bir konuşma geçti aramizda. Kapı açtım aslında ben ona affedebilmek inanmak unutmak için, ama şimdi affetsem bile mutlu olur muyuz bilmiyorum. değişmesi lazım bana bu acıyı unutturup tekrar inandırıp güvenmemi sağlaması lazım. Dua ediyorum Allahım hangi yol doğru olansa onu bana göster beni o yola yönelt diye. neredeyse iki aydır acı içinde uyanıyorum. Benim de hatalarım var kusurlarım var ama oturup düzeltmesini sevgim için eğilip bükülmeyi becerebilirken böyle büyük bi hatada neden çabalama yoluna gitmediğini anlamıyorum. gerçekten kafam çok karışık...

Genişletmek için tıkla...

ne desem bilemedim gerçekten çok zor bir durum Allah yardımcın olsun.. ama benim için ihanet duygusal olsun olmasın ihanettir. bir başka kadının tenine değebildiyse benim için bitti. sen çok sevdiğin için gözden çıkaramıyorsun bir anda. bir de nişanlısınız.. ama bu adam nefsine yenilmiş. demek ki zayıf karakterli. ilerde de seni üzebilir. of ne desem bilemiyorum gerçekten.. umarım bu kötü günler bir an önce geride kalır..

inşaallah. yarın bi yüzyüze konuşucaz. napcam ne dicem affetsem affetmesem bilmiyorum hiç bi şey. cok büyük fedakarliıklarım var bu ilişki için. şimdi ondan aynı şeyi beklicem. yapabilir mi yapamaz mı bilmiyorum. bazen işte düşünmeden sırtını dönüp gitmek gerekiyo. gerçekten bilmiyorum artık nasıl bir karar verilir. onun kız kardeşiyle konuşuyorum, son bir kere şans ver bakalım olmuyosa bitirirsin diyo, kendime bakıyorum onsuz kalmak çok zor geliyo, onun da sevdiğini biliyorum ama çok gururlu çok zor bir insan. gerçekten bi gün bana biri çıkıp senin sevdigin de böyle böyle yapacak deselerdi güler geçerdim. çok güvenmiştim, yalan söylemez dürüsttür derdim hep. nefsine yenilmiş işte. tövbe edip namaza baslıcaksın dedim başladı. diyorum Allah bile affediyo ben de affedebilir miyim acaba? ama bu saygısızlık, ayıp, yazık, günah.. kafam cok karısık Allahım hayırlı yol neyse beni ona iletsin inşaallah, kendim karar veremiyorum çünkü...

bi de şu olanları ben hiç ögrenmeyebilirdim, kendisi kendi agzıyla itiraf etti sırf aramızda yalan olmasın böyle yalanla evlilik yapmayalım diye. bu da bi iyi niyet aslında diyorum, ama keşke söylemeseydi hiç keşke...

Bence sen ona bi adım daha atma ve gelmesini de bekleme. Sen adım attikca, onun sana yapmis oldugu hatalari tekrar etmesi icin taviz vermiş olursun. Acı cekiosun..ama sen kendini sinavlarina veya başka ugraslara ver derim. Sen onun karsisinda zayif dustukce o kendini bulunmaz hint kumasi sanar. Herseye ragmen hayat devam ediyor, doğrusu karsina cikana kadar kendini düşün ve hayattan keyif al.

yarın geliyo zaten yüzyüze konuşucaz ama konuşmanın sonu nereye gidecek bilmiyorum inanın. affettim desem bile içim affetmicek sanırım. bi şans versem ? bilmiyorum ya kafayı yemek üzereyim iki aydır.