Ne yapacağımı bilmiyorum çok mutsuzum

Bu yaşadığınız şeylerin hiçbiri güzelliğiniz yüzünden olmamış ama.
Annenizi dinleyin ve onunla kalın. Yaşınız çok küçük, aile ile yaşarken bile iradeniz dışında neler yaşamışsınız. Başka bir ülkede çok daha fazlası yaşanır. Yönlendirilmeye müsait bir yapınız var. Özür dilerken gerçekten pişmanlık duyduysanız, önce çabanızı onların görmesini sağlayın.
Toplumdan kendini soyutlamak çözüm değildir. Sorunlar her yerde var. Ne sanıyorsunuz başka ülkede tek başına yaşamayı bilmiyorum ama, siz yapamazsınız şu psikoloji ile.
Madem size destek veren anneniz var, kardeşiniz neden başarılı da siz değilsiniz?
Çünkü o yaşının gerektirdiği gibi davranıp, hayata hazırlanıyor ama siz hovardalık peşinde koşuyorsunuz.
Yani salak değilsiniz, sadece bu bahanelere sığınıyorsunuz. Aileniz doktor ise, size terapi ayarlasınlar ilk olarak. Sonrası zaten iyileşmeye başlar.
 
Bu yaşadığınız şeylerin hiçbiri güzelliğiniz yüzünden olmamış ama.
Annenizi dinleyin ve onunla kalın. Yaşınız çok küçük, aile ile yaşarken bile iradeniz dışında neler yaşamışsınız. Başka bir ülkede çok daha fazlası yaşanır. Yönlendirilmeye müsait bir yapınız var. Özür dilerken gerçekten pişmanlık duyduysanız, önce çabanızı onların görmesini sağlayın.
Toplumdan kendini soyutlamak çözüm değildir. Sorunlar her yerde var. Ne sanıyorsunuz başka ülkede tek başına yaşamayı bilmiyorum ama, siz yapamazsınız şu psikoloji ile.
Madem size destek veren anneniz var, kardeşiniz neden başarılı da siz değilsiniz?
Çünkü o yaşının gerektirdiği gibi davranıp, hayata hazırlanıyor ama siz hovardalık peşinde koşuyorsunuz.
Yani salak değilsiniz, sadece bu bahanelere sığınıyorsunuz. Aileniz doktor ise, size terapi ayarlasınlar ilk olarak. Sonrası zaten iyileşmeye başlar.
Artık hovardalık yapmıyorum sadece bazı insanların 21 yaşında yaşadığı şeyleri 16-17 yaşlarımda erken yaşadım bu yıl olgunlaştım sınava ve ingilizce çalışıyorum dışarı bile çıkmıyorum kendimi çok düzelttim gerçekten içten özür diledim vicdan azabıda çekiyorum ama burda kalsam yine mutsuz olucam gitsem yalnız olucam. Ama ben aslında içimde hep yalnızım. Gitsem nereye kadar kalsam neye yarar
 
Artık hovardalık yapmıyorum sadece bazı insanların 21 yaşında yaşadığı şeyleri 16-17 yaşlarımda erken yaşadım bu yıl olgunlaştım sınava ve ingilizce çalışıyorum dışarı bile çıkmıyorum kendimi çok düzelttim gerçekten içten özür diledim vicdan azabıda çekiyorum ama burda kalsam yine mutsuz olucam gitsem yalnız olucam. Ama ben aslında içimde hep yalnızım. Gitsem nereye kadar kalsam neye yarar
Peki aileniz siz 16-17 yaşında o kadar hızlı yaşarken bu durum karşısında ne yaptı?
Ben halen sizin sağlıksız bir psikoloji ile başka bir ülkeye gitme fikrinizi desteklemiyorum. Önce terapi alıp ruhen iyileşin ve o dizileri izlemek yerine ders çalışın. Son cümlemizden anladığım kadarıyla bir derdim var'ı izlemişsiniz diye düşünüyorum. Tam da sizin durumunuz ile ilgili konusu var dizinin de ama gerçek hayatta işler öyle yürümüyor.
Sizin yaşınızın iki katı yaştayım, abla sözü dinleyin. Pişman olmazsınız. Sevgiler.
 
Kuzum anneni karşına alıp, düzgünce konuşmalısın. İçini ona da dökmeli, gitmeyi neden istediğini anlatmalı ve desteğini beklediğini ona söylemelisin. Keşke bizlerin elinden bir şey gelse ama malesef ki bir şey yapamıyoruz. Adına gerçekten üzüldüm ama kendinle artık barışmalısın. Doğrusu, yanlışı artık olan olmuş. Gençmişsin hatalar yapmışsın. Hepimiz yapıyoruz. Ama artık kendini geçmişinle kabullenmeli, olanı biteni bir kenara atmalı ve önüne bakmalısın. Olanları düşünüp artık üzülme. Yaşandı ve bitti. Sen artık önüne bak. Gitmeyi de istiyorsan, bunu annene düzgünce anlatıp açıkça arkanda durmasını beklediğini belirtmelisin. Anlatınca onun da anlayacağına eminim. Nitekim belkide annen de hatalarının farkında ve orada da aynı yaşamı süreceğini düşündüğü için tereddütleri vardır. Artık aynı düşüncede olmadığını gerçekten görse eminim ki o da elinden geleni yapacaktır
 
Peki aileniz siz 16-17 yaşında o kadar hızlı yaşarken bu durum karşısında ne yaptı?
Ben halen sizin sağlıksız bir psikoloji ile başka bir ülkeye gitme fikrinizi desteklemiyorum. Önce terapi alıp ruhen iyileşin ve o dizileri izlemek yerine ders çalışın. Son cümlemizden anladığım kadarıyla bir derdim var'ı izlemişsiniz diye düşünüyorum. Tam da sizin durumunuz ile ilgili konusu var dizinin de ama gerçek hayatta işler öyle yürümüyor.
Sizin yaşınızın iki katı yaştayım, abla sözü dinleyin. Pişman olmazsınız. Sevgiler.
Öncelikle tavsiyeniz için teşekkür ederim diziyi izlemedim şarkı sözü sadece o tarz şarkıları dinlemem ama Şuan tam olarak benim durumumu anlatıyor ailem çok çırpındı ama ben dinlemedim sonra farkına vardım değmediğini sadece kendimi yıprattığını fark ettim. Napıcağımı gerçekten bilmiyorum benim için doğru olanın ne olduğunu kafam çok karışık kendimi bulamıyorum
 
Kuzum anneni karşına alıp, düzgünce konuşmalısın. İçini ona da dökmeli, gitmeyi neden istediğini anlatmalı ve desteğini beklediğini ona söylemelisin. Keşke bizlerin elinden bir şey gelse ama malesef ki bir şey yapamıyoruz. Adına gerçekten üzüldüm ama kendinle artık barışmalısın. Doğrusu, yanlışı artık olan olmuş. Gençmişsin hatalar yapmışsın. Hepimiz yapıyoruz. Ama artık kendini geçmişinle kabullenmeli, olanı biteni bir kenara atmalı ve önüne bakmalısın. Olanları düşünüp artık üzülme. Yaşandı ve bitti. Sen artık önüne bak. Gitmeyi de istiyorsan, bunu annene düzgünce anlatıp açıkça arkanda durmasını beklediğini belirtmelisin. Anlatınca onun da anlayacağına eminim. Nitekim belkide annen de hatalarının farkında ve orada da aynı yaşamı süreceğini düşündüğü için tereddütleri vardır. Artık aynı düşüncede olmadığını gerçekten görse eminim ki o da elinden geleni yapacaktır
Tavsiyeniz için gerçekten çok teşekkür ederim keşke sizin gibi insanlar çıksa gerçek hayatta karşıma ama insanlar o kadar kötü ki bu yaşta bunu fark ettim maalesef. Benim değiştiğime zaten inanıyor ama sen orda tek başınasın ya sana bir şey olursa diyor. Karşıma alıp konuştuk uzun uzun. Annem bana çok düşkün. Ya inanmıyor tereddüt ediyor ya da yalnız olmamı istemiyor başıma bir şey gelir diye ama ben burda kalırsam gerçekten psikolojim kaldırmayacak. Gittiğimdede mükemmel olucak demiyorum tabi ki ama en azından hiç tanımadığım yaşamadığım bir yer. Bunları ağlayarak yazıyorum teşekkür ederim yardımınız için iyi ki varsınız
 
Öncelikle tavsiyeniz için teşekkür ederim diziyi izlemedim şarkı sözü sadece o tarz şarkıları dinlemem ama Şuan tam olarak benim durumumu anlatıyor ailem çok çırpındı ama ben dinlemedim sonra farkına vardım değmediğini sadece kendimi yıprattığını fark ettim. Napıcağımı gerçekten bilmiyorum benim için doğru olanın ne olduğunu kafam çok karışık kendimi bulamıyorum
İşte tam da bu yüzden gitmemen gerektiğini düşünüyorum. Hiçbir zaman gitme değil ama, şu anda gitmemen gerek.
Çok mutsuz ve sevgisizsin. Akıllandın, bunda sorun yok ama yaşadığın sevgisizlik ve travmalar var. Onları iyileştirmeden, nereye gidersen git, sorunların da seninle gelecek. Hele başka bir ülkede, yapayalnız olacaksın.
Ama şu an senin şefkatle sevilmeye ihtiyacın var ve annen seni koşulsuz sevecek tek kişi şu anda. Önce sevgiyle bir sarmalan, biraz terapi al, özgüvenin yerine gelsin. İyileştiğini davranışlarına da yansıt. Bak o zaman hiçkimse durmaz önünde. Annen de destekler, sen de kendini sevmeyi öğrenirsin, o içine düştüğün boşluktan çıkarsın ve daha aydınlık olur hayatın. Aydınlıkta önünü görmek daha kolaydır.
Sen kaçış peşindesin, ben çözümü yaşamanı istiyorum. Annen de muhtemelen tüm anaçlığı ile bunu istiyor. Çünkü o seni çok seviyor.
Ve gerçek sevginin iyileştiremeyeceği bir şey yoktur.
 
Tavsiyeniz için gerçekten çok teşekkür ederim keşke sizin gibi insanlar çıksa gerçek hayatta karşıma ama insanlar o kadar kötü ki bu yaşta bunu fark ettim maalesef. Benim değiştiğime zaten inanıyor ama sen orda tek başınasın ya sana bir şey olursa diyor. Karşıma alıp konuştuk uzun uzun. Annem bana çok düşkün. Ya inanmıyor tereddüt ediyor ya da yalnız olmamı istemiyor başıma bir şey gelir diye ama ben burda kalırsam gerçekten psikolojim kaldırmayacak. Gittiğimdede mükemmel olucak demiyorum tabi ki ama en azından hiç tanımadığım yaşamadığım bir yer. Bunları ağlayarak yazıyorum teşekkür ederim yardımınız için iyi ki varsınız
Kuzum insanlardan kaçma. Birilerinden kaçmak için, birilerini görmemek için kendi ülkenden gitmene değer mi sence ? Tamam eğitimin için git. Başka ülke görmek için git. Ne bileyim farklılık olsun diye git. Hepsine okeyim. Ama birilerinden kaçmak için gitme. Bırak ne olduysa oldu ya hepsinin canı cehenneme. Sen ne diye başkaları için kendi kendini yiyorsun ? Ne diye başını öne eğiyorsun ? Hayır eğmeyeceksin. Ne yaşamış olursan ol. Ne yapmış olursan ol. O o gündü ve oldu bitti. Doğrusu yanlışı neyse ne. Herkes her şeyi yapıyor. Sen zannediyor musun ki bir tek sen hatalar yaptın? Öyle insanlar var ki oturup dinlesen dersin ki bu da yapılır mı ? Ama yapılıyor. Neler neler yapılıyor bu hayatta. Düşmez kalkmaz bir Allah. Hepimiz, senden önce ya da sonra, seninkinden daha küçük belkide çok daha büyük. Ama her birimiz hatalar yaptık. Benim ne yollardan, ne durumlardan, şu anki konumuma geldiğini bir bilsen belkide inanmazsın. Ama herkese inat, bütün hatalarıma inat, sildim gözümün yaşını ve doğru bildiğimi yapmaya koyuldum. Küçük küçük adımlar attım kendimce. Ama sonunda öyle bir yerden öyle bir yere vardım ki, baktım ki öncesinde yüzüne bakamadığım insanlar utancından benim yüzüme bakamıyor. Onlar benden kaçınıyor. Baktım ki sen bir adım atınca , Allah sana yürü ya kulum diyor. Bırak o yüzden hepsini arkanda. Seni bu saatten sonra onaylasalar ne, onaylamasalar ne ? Dönüp de ne diyebilirler sana ? Kimse bir şey diyemez. Ama sen kaçtıkça daha çok boğulacaksın. Ne gerek var ? Sen de kimler kimler için neler düşünüyorsundur içinde. Ama kime ne diyebiliyorsun ne yapabiliyorsun? Sana da kimse bir şey diyemez ve yapamaz. Sen kendine güven. Kendini sev. Kendinle barış. Ve kimseden kaçma. Aksine, üstüne git. Görmeye tahammül edemediğin insanların karşısına, yeni benliğinle çık. Bırak onlar senden utansınlar
 
BENCE BAŞKA ÜLKEYE GİTMEK İÇİN KENDİ İÇİNDE BAHANE ARIYORSUN . EĞER BAŞKA ÜLKEDE YAPABİLECEĞİNİ DÜŞÜNÜYORSAN BURDA DA YAPABİLİRSİN. GEÇMİŞİNİ GERİDE BIRAKMAK ZOR GELİYORSA YURT DIŞI FARKLI KÜLTÜRE ADAPTE OLMAN SENİN İÇİN DAHA ZOR OLACAKTIR. ÖNCELİKLE GEÇMİŞİNİ ÇÖZMEN GEREKİYOR BENCE. YAZDIĞIN YORUMDA EĞİTİM HAYATINDAN DAHA ÇOK YURT DIŞINDA OKUMA SEBEPLERİNDEN BİRİNİN GEÇMİŞİNİ GERİDE BIRAKMAK OLDUĞUNU SÖYLÜYORSUN , HANGİ ÜLKEYE GİDERSEN GİT GEÇMİŞ HER ZAMAN SENİNLE OLUYOR. Bİ YURT DIŞINA GİTTİN DİYE GEÇMİŞİ YAŞAMAMIŞ OLMUYORSUN. BU YÜZDEN ÖNCE GEÇMİŞİNİ AFFET KABUL ET ONDAN SONRA NE İSTEDİĞİNE KARAR VERMELİSİN
 
Merhaba herkese, biraz uzun olmuş olabilir ama lütfen İçimi dökebliceğim veya tavsiye alabileceğim birisi yok o yüzden son çareyi burda buldum. Lütfen yanlış anlaşılmasın hayatım boyunca güzelliğiyle ilgi çekmiş bu yüzdende zorbalıklara maruz kalmış biriyim. Annem babam doktor çok başarılı bir ailem var ama ben işe yaramaz bir salağın tekiyim ayrıca kardeşimde çok başarılı. Bu yıl üniversite sınavına gireceğim. Ama psikolojik olarak çok kötüyüm. Lise hayatım çok hızlı geçti gece kulüpleri alkol erkekler kötü arkadaşlıklar bunların hepsinin kötü olduğuna vardım çok pişmanım her şeyi kafamdan silmek istiyorum bu süredeyse ailemide çok üzdüm özür diledim onlardan defalarca kendimi çok kötü hissediyorum her şeyi arkamda bırakmak için üniversitede yurtdışına gitmeyi planlıyordum fakat annem sen tek başına yapamazsın oralarda benim yanımda kal lütfen diyor benim burda kalıcak halim yok dayanamıyorum artık ama bir yandanda annemi üzmek istemiyorum çok çaresizim ne yapacağımı bilmiyorum bir şeyleri düzeltmeye çalışıyorum tüm sosyal medya hesaplarımı kapattım hiç bir arkadaşımla görüşmüyorum konuşmuyorum okuldan dershaneden eve ama içim aslında kan ağlıyor 18 ime gelince fark ettim hatalarımı her şeyi erken yaşadım geçmişimi unutmak ve yeni bir ülkede yeni temiz bir sayfa istiyorum ama annem sen yapamazsın oralarda tek gitme diyor onu da üzmek istemiyorum evet başka bi ülkede yaşamak çok zor ama ben buradayken her an boğuluyor gibi hissediyorum yaşadığım kötü şeyler burda yaşadığım için gözümde canlanıyor. Babamla annem ayrıydı hep ama babam 2 senedir başka bi kadınla beraber bizimle iletişimi tamamen kesti. Ben eskiden babamla çok yakındı artık hayatımda o da yok 2 yıldır, evlenmeyi bile düşündüm her şeyden arınmak için bu yaşta çok yalnız ve çaresizim lütfen bana yardım edin gerçekten yaşamaktan bıktım dayanamıyorum bu hayata üzerime üzerime geliyor her şey
ülke değiştirsen ne olacak kafan hep seninle onu ne yapacaksın ? psikologa gidin
 
Back
X