Ne yapmali kızlar lutfen bi akıl verin..

Province .!.:

Kızlar merhaba..
Psikolojik olarak hic iyi durumda değilim..eşimden tiksinir durumdayım artik o kadar sevdiğim adamdan nasıl bu kadar nefret ettim bilemiyorum aslında biliyorum da neyse detaya girmek istemiyorum...
Eski konularımda mevcut hepsi hatta dahada iğrenç bi hal aldı ilişkimiz..
Bazen saçma sapan düşünceler kaplıyor aklımı yaşamak bile istemiyorum sonra bebeğine bakınca içim parçalanıyor bensiz ne yapar diye..antidepresan kullanmak istiyorum ama süt veriyorum onuda yapamıyorum..mutsuzluktan ölmek uzereyim eşimden midem bulanıyor aynı evde farklı odalarda bile durmak istemiyorum..fiziksel şiddet gördüm psikolojik şiddetin boyutundan bahsetmiyorum bile...fiziksel şiddet bile psikolojik şiddetin yanında benim için önemsiz kaldı artik..arkama bile bakmadan kaçmak istiyorum hafızamdan silmek istiyorum herşeyi..Küçük bebeğim olduğu için uykusuz kalıyordum kalkıp kahvaltı hazırlamam bile tonla hakaret konusu...iki arada bir derede yaptığım yemek bile sorun...hep aynı şeyleri yapıyormuşum..eski halime bakıyorumda neşeli sem sakrak olan benden eser yok...
Kendime bunu layık gördüğüm için kendimden de nefret ediyorum en cokta kendimden nefret ediyorum aslında...boşanmak....her seferinde küfür kıyamet tehdit dolu kavgalarla bebekten sonra bebeğimi benden almakla edilen tehditlerle bitti hep...
Insanın kendine acıması ne kötü şey..insanın en büyük düşmanı kendisiymiş onu anladım...
Icimi dökmek istedim hepinize teşekkürler...

Genişletmek için tıkla...

captain price .!.:

ya eski konunuza baktım. hamileliğe kadar çok iyiymiş aranız. acaba aldatıyor olabilir mi fikri geldi aklıma. umarım yoktur öyle bişey.

Genişletmek için tıkla...

Limonsuzzcay .!.:

Çok üzüldüm Allah yardımcınız olsun. Diğer konularınızı bilmiyorum ama hiç yardım aldınız mı?
Boşanmaya karar verirseniz delil toplayın darp raporu alın. Bebeği de sizden alamaz anneye verilir.

Genişletmek için tıkla...

Province .!.:

Asla alamaz mahkeme bana verir de ettiği tehditler bile beni sindirmeye yetiyor..yapabilceklerinden korkuyorum açıkçası iş yerimde rezil olmaktan insanlara rezil olmaktan...gözü kara biri..ayrıca rezil olmak benim için en iyi ihtimal

Genişletmek için tıkla...

Province .!.:

Bilmem olabilir..bi sac teli bulmuştum evde gece gezmeleri de var zaten cinsel olarak uzağız ki zaten içim almıyor onu artik..evet olası bir durum inanın onu bile istiyorum artik ki yakamdan dussun diye

Genişletmek için tıkla...

Province .!.:

Darp raporu alcaktım ama alirsam şikayetçi olmak zorunda kalıcaktim iş büyüyecekti geri durmak zorunda kaldım.. inanın beni aldatsa da kurtulsam diye düşünmeye başladım sizce sağlıklı bir insanın düşüreceği bir durum mu

Genişletmek için tıkla...

berlin8982 .!.:

Allah böyle erkekleri nasıl biliyorsa öyle yapsın .
Kadınlara yapmadıklarını bırakmazlar , kadın ayrılmak istediğinde de kavga kıyamet tehdit .
Korkma, sinme diyeceğim ama artık korkar olduk sinek öldürür gibi kadın öldürüyorlar memlekette ...

Allah yardımcın olsun kardeşim ❤

Genişletmek için tıkla...

captain price .!.:

şiddet olayı ne zaman oldu? hamileliğe kadar çok iyiymiş ya, hamileyken mi oldu?

Genişletmek için tıkla...

Province .!.:

Hayır doğumdan sonra..oncedende sorunlar oluyordu bi şekilde orta yolu buluyorduk ama artik içinden çıkılmaz bir hal aldı durum

Genişletmek için tıkla...

Province .!.:

Kızlar merhaba..
Psikolojik olarak hic iyi durumda değilim..eşimden tiksinir durumdayım artik o kadar sevdiğim adamdan nasıl bu kadar nefret ettim bilemiyorum aslında biliyorum da neyse detaya girmek istemiyorum...
Eski konularımda mevcut hepsi hatta dahada iğrenç bi hal aldı ilişkimiz..
Bazen saçma sapan düşünceler kaplıyor aklımı yaşamak bile istemiyorum sonra bebeğine bakınca içim parçalanıyor bensiz ne yapar diye..antidepresan kullanmak istiyorum ama süt veriyorum onuda yapamıyorum..mutsuzluktan ölmek uzereyim eşimden midem bulanıyor aynı evde farklı odalarda bile durmak istemiyorum..fiziksel şiddet gördüm psikolojik şiddetin boyutundan bahsetmiyorum bile...fiziksel şiddet bile psikolojik şiddetin yanında benim için önemsiz kaldı artik..arkama bile bakmadan kaçmak istiyorum hafızamdan silmek istiyorum herşeyi..Küçük bebeğim olduğu için uykusuz kalıyordum kalkıp kahvaltı hazırlamam bile tonla hakaret konusu...iki arada bir derede yaptığım yemek bile sorun...hep aynı şeyleri yapıyormuşum..eski halime bakıyorumda neşeli sem sakrak olan benden eser yok...
Kendime bunu layık gördüğüm için kendimden de nefret ediyorum en cokta kendimden nefret ediyorum aslında...boşanmak....her seferinde küfür kıyamet tehdit dolu kavgalarla bebekten sonra bebeğimi benden almakla edilen tehditlerle bitti hep...
Insanın kendine acıması ne kötü şey..insanın en büyük düşmanı kendisiymiş onu anladım...
Icimi dökmek istedim hepinize teşekkürler...

Genişletmek için tıkla...