Ne yapmalıyım bilmiyorum:(

yesilfare

Üye
Kayıtlı Üye
29 Nisan 2013
52
1
6
İzmir
Merhaba, Ben nişanlıyım. Ben çalışıyorum, nişanlım henüz öğrenci. Seneye evlenmeyi planlıyoruz ama aklımda bir sürü soru işareti var acaba yanlış bir seçim mi benim için bilmiyorum. Nişanlım benden uzakta yaşıyor 2 haftada bir görüşüyoruz ama çoğunlukla bizim evde ya da onların evinde. Öğrenci olduğu için cebinde parası olmuyor genelde, ancak bende olduğu zaman dışarı çıkabiliyoruz çok nadir de onda olunca. Ha bu arada buraya geldiğinde arkadaşlarıyla dışarıya çıkacaksa onun için bi şekilde az da olsa para bulabiliyor. Kaldığı dersleri var ve derslerinden geçebilmek için pek bi çaba harcadığını göremiyorum. Evliliğimiz onun okuldan mezun olmasına ve iş bulmasına bağlı. Ben sürekli varımı yoğumu harcıyorum çeyiz yapmak için ama kimin umurunda… Sorumluluk sahibi değil. Zamanının çoğunu arkadaşlarıyla ya da bilgisayar başında oyun oynayarak geçiriyor sadece sınav dönemi başlayınca ders çalışıyor. Arkadaşlarının yanında çoğunlukla benimle telefonda konuşmuyor çünkü onlarla sohbet ediyor ve benim bunu düşünüp onu aramamam gerekiyormuş, zaten arkadaşları varken benimle nasıl konuşabilirmiş ki? (Böyle bir takıntısı var benim ailemin yanında telefonla konuşmuyor, mecbursa telefonu alıp içeri gidiyor) Yani başım belada olsa, kaza geçirsem, biri ölse falan diye merak edip açmıyor bile meşgule alıyor. Bunun için defalarca kavga ettim arkadaşlarınlaysan bile aç önemli bişey var mı diye sor dedim ama nafile haklısın diyor sonra yine aynı şey. Hep ben hatalıyım her konuda. Tüm bunları konuşmaya çalışıp; sorunları çözmek istesem bile, her konuda beni hatalı bulduğu için sürekli oturup yaptıklarımı düşünmem gerektiğini söylüyor ve telefonu kapatıyor. Sonra da günlerce benimle konuşmuyor aradan zaman geçince bu duruma dayanamayıp (öfkeden) yine ben arıyorum (Beni cezalandırma yöntemi bu ve bu şekilde haklı olduğunu kanıtlamaya çalışıyor, nadiren o beni arıyor artık benim aramayacağımı anlayınca). Ben bundan çok rahatsız oluyorum çünkü ortada bir sorun varsa eğer bunu o anda çözmek istiyorum küs kalmak istemiyorum. Hep aynı şeyi yaşamaktan sıkıldım ve böyle olunca araya soğukluk girdiğini düşünüyorum. Ya da evlendiğimizde daha büyük sorunların ortaya çıkacağını düşünüyorum. Ama onu çok seviyorum ve beni sevdiğini de biliyorum. Bana yardım edin, bunlar aşılabilir mi akıl verin lütfen.
 
Ondan hayır gelmez sana arkadaş. buna benzer bir sevgilide bende vardı 4 yıl önceydi iş arıyordu şuan halen iş arıyor. Allahtan 2 sene önce ayrıldımda rahata erdim. sorumluluk sahibi olmayan erkek insanı çok yoruyor. Şuan sevdiğini zannediyorsun ama çok daha iyisini bulduğunda aslında sevmediğini anlayacaksın. seni gerçekten seviyor olsa herkesin içinde bağıra bağıra konuşur valla kusura bakma genelde önemseyen erkek ailesinin arkadaşının yanında konuşmaz. hiçte kafanı yorma arkanada bakma nacizane tavsiyem..
 
ondan ayrılmayı bir türlü göze alamıyorum. çok üzgünüm dün o kadar çok ağladım ki hala gözlerim şiş migrenim tutuyor uyku uyuyamıyorum düşündükçe. neden böyle oluyor göz göre göre severek nasıl ayrılabilir insan?
 
bu şekilde de mutlu değilsin ki.. evlen evlendiğinin ilk ayından sonra eyvah diyeceksin aha da buraya yazıyorum :)
 
bu şekilde de mutlu değilsin ki.. evlen evlendiğinin ilk ayından sonra eyvah diyeceksin aha da buraya yazıyorum :)

off offf ne zor şeymiş evlenip yuva kurmak sadece mutlu olmak istiyorum böyle olmak zorunda mı? daha önce birkaç kez ayrılmaktan söz ettim ona. bana o kadar kızdı ki bu lafı ağzına nasıl alırsın diye. başka biriyle evlenebilmeyi nasıl düşünüyorsun diye kızdı bana. hep sabret diyor mutlu olucaz diyor ama icraat yok. oyuncağı gibi davranıyor bana isteyince konuşuyor gülüyor istemeyince bi sorun çıkartıyor ama arkadaşlarına gelince onlar için her zaman her şeye hazır. aradıkları anda heyecanla program yapmaya başlıyor bile beni düşünmeden.
 
işte asıl problem o zaten. neden gel dediğinde gelip git dediğinde giden sen oluyorsun neden hep onun psikolojisine göre davranmak zorunda olan sen oluyorsun sevmek bu değildir bana göre. iki tarafta birbirine saygılı olacak sorumlu olacak tek taraflı olunca olmuyor.
 
ailesiyle ilgili birçok problem yaşamış küçükken. annesi babası ayrı nerede büyüdüğü belli değil sürekli dolaşıyormuş bi anneannesine, bi babaannesine bi babasının evlendiği kadının evine bi annesinin evine (annesi de başkasıyla evli). çok sorunlu bir çocukluk yaşamış. kendine güveni yok, beni her şeyin (anne, baba, ağabey, arkadaş, sevgili) yerine koyuyor bütün nazını, kaprisini bana yapıyor. bazen sırf böyle şeyler yaşadığı için, ailesi onu sahiplenmediği için onu anlayışla karşılamaya çalışıyorum. gerçek bir ailesi olduğunu düşünmüyor o kadar çok ezilmiş ki. ben de şöyle düşünüyorum: ben de ona böyle yaparsam hiç kimsesi olmayacak, ben de onu bi kenara atmış olucam buna gönlüm el vermiyor bunlar da olayın başka bir tarafı. ben ölmüşüm de ağlayanım yok öyle hissediyorum
 
seneye okulu kesin bitecek mi ? okulunu bitirince işine gücüne bakacağina inanıyor musun ? "ben de terk edersem tutunacak hiçbi dalı olmaz" diye düşünme, bu düşünceyle benim senelerim gitti, kimseye de bişey olmadi olan gene bana oldu. biraz bencil olmak lazım. amaaa sevginiz büyükse, anlaşabiliyorsunuz, yani genel olarak iyiyseniz bu sorunlar aşılamayacak türden değil.
 

meraba burcu hiç birşey hakkında kesin hüküm veremeyiz ki evet ama öyle olacağını umuyoruz. okulu bitince de benim ailem dahil herkes elinde geleni yapacak ve ona iş bulmaya çalışacağız. daha önce hiç çalışmadı ama çalışmayı bırakıp evde oturacağını sanmam çok gururlu biridir. sen de benim durumunda mıydın?
 
dileginim58 bana söyleyecek bir şey bulamıyorsun değil mi

evet karışık bir durum ama burcu01'inde dediği gibi onu düşünürken kendinden oluyorsun. o şekilde benimde senelerim gitti sevdiğim çocuğun başına ciddi olaylar geldi onu o halde bırakamam diyerek kendimi heba ettim onun derdine ondan çok üzüldüm ama hiçte değerim olmadı gözümün içine baka bakada aldattı. Artık kimse için kendimi parçalamam heralde bi yönden iyi oldu bana körü körüne birine bağlanmamayı öğrenmiş oldum..
 


üzüldüm senin adına daha önce ben de çok aldatıldım bilirim ama nişanlım öyle gözü dışarıda olan biri değildir ha tabi erkek milletinin ne yapacağı da belli olmaz ama bizim öyle bir sorunumuz yok maşallah. bunlar daha farklı ben sadece inanmak istiyorum olumlu düşünebilmek istiyorum ama bunları yapıcam diye de polyannacılık oynayamam sadece dışarıdan bir göz nasıl bakar yaşadıklarıma öyle gömüldüm ki sorunların içine mantıklı düşünemem diye başka fikirler duymak istiyorum.
 
Ama onu çok seviyorum ve beni sevdiğini de biliyorum. Bana yardım edin, bunlar aşılabilir mi akıl verin lütfen.


Hem sormuşsunuz hem cevaplamışsınız... Olayın içindeyken durumunuzu net görememekten çekiniyorsunuz ama öyle farkındasınız ki her şeyin bize söyleyecek söz kalmamış... Sadece "Onu çok seviyorum beni sevdiğini de biliyorum" kısmına takıldım... Birini sevmekle ona değer vermek farklı şeylerdir... Karısını döven adamların çoğuna sorsanız eşlerinden ayrılmak istemezler, onları sevdiklerini söylerler ama döverler hatta öldürürler...

Üstelik kendi sevginizden emin olsanız da karşı taraf için "Beni seviyor" demek fazla iddialı, elbette seviyor olabilir ama şartlarınızı da en az sizin kadar seviyor da olabilir... Öteden beri kafasında meslek sahibi kendisi için fedakarlıkta bulunacak birini arıyor ve sizden iyisini bulamamış olabilir, bu şartlarda bunları düşünmenizi öneririm... Siz onu seviyorsunuz onun yap dediklerini yapar yapma dediklerine dikkat edersiniz değil mi şartlar makul olduğu müddetçe? Onun da sizin söylediklerinize dikkat etmesi gerekmez mi sevgisi ölçüsünde? Sizinle tartışmaktan çekinmesi hadi tartıştı bunu söylediğiniz halde arayı uzatmadan halletmek için çaba sarf etmesi sizi kaybetmekten korkması gerekmez mi?

Sevginin ölçülebilir bir değeri yok (keşke olsa o zaman ölçer yetersiz adamlara yol verirdik) sadece emareleri var... Bir tarafın daha çok sevdiğini iddia etmek zor ama hangi taraf daha fedakar daha verici ve dikkatliyse o taraf daha çok seviyordur diyebiliriz... İki taraf arasında uçurum fazlaysa da bir tarafa yazık oluyordur ve kimse kendimize yazık edecek kadar değerli olamaz, değil mi...
 
çok sorumsuz gördüm nişanlınızı tamama herşey para değil sizi dışarı çıkaramaya bilir ama size küçük jestler yapıp gönlünüzü almayı bilmeli telefonlarınızı açmamakta ne demek bunun hiç bi mantıklı sebebi olamaz bence
 

haklısınız kesinlikle ama bu kadar da hesaplayarak bir ilişki yaşadığını düşünmüyorum. böyle düşünmeniz çok normal onu görmediniz, tanımıyorsunuz. hiç bir zaman hinlik düşünmez ben de öyle bir şeyi aklımdan geçirecek olsam bana bile engel olur. bu siteye dün kayıt oldum. her zaman takip ediyordum ancak yazabileceğimi hiç düşünmemiştim ve birilerinin de benim sorunlarıma cevap yazabileceğini... bunları yazmaktaki amacım hani derler ya hep iyi ve kötü yanlarını yaz hangisi daha ağır basıyorsa ona göre hareket et. ben de dün oturup onunla ilgili sıkıntılarımı yazdım ancak, bu bana yeterli gelmedi ve ben sizlerle paylaşıp dışarıdan bir göz nasıl bakar diye merak ettim. dün gece düşündüm kendi kendime sadece kötü yönlerini yazdım diye sonra benim için yaptığı iyi şeyleri de düşündüm. ve ondan ayrılamayacağıma karar verdim. çok teşekkür ederim hepinize vaktinizi ayırıp bana yardım etmeye çalıştığınız için. belki de bana aptal, aşktan gözü kör olmuş diyorsunuzdur ama başka bir şey yapabilmeyi düşünemiyorum bile. sevgiler..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…