19 yaşımda bir sevgilim vardı imansızdı ben de aksine dindar bir insanım. Konuşma arasında çocuklarımı küçükten Kuran kursuna yollamak istediğimi söylediğimde 'bırakalım çocuk kendisi doğru yolu bulsun herhangi bir dini diretmeyelim' demişti. Ben de senin ailen diretmemis sen de çok güzel bulmuşsun ya demiştim. Bunu şunu demek için anlattım, aslına bakarsan ben de senin gibi saygı duyuyorum o da bana duyuyor sıkıntı olmaz diyordum ama meğerse bu "saygı" hep laftaymiş, o gün bunu hissetmiştim. En basitinden sen çocuğunu kendi inancına, düşüncene göre yetiştirmek isteyeceksin ve bu konuda düşünce ayrılığı yaşayacaksınız. Her ne kadar en basitinden desem de çocuk konusu çok önemli. Çünkü biz cocugumuzdan sorumluyuz, onun nasıl yetiştiğinden de hesaba çekileceğiz. Olay Alevi ya da Sünni degil, baktığın zaman oruç ibadeti Allah'ın emri mi, emri. Bu artık mezhebi aşar. Inanç farklılığına yol açar. Bence yol yakınken vazgec, bu iş gerçekten yürümez.