ne yapmaliyim..

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

esmaeslem

Annem . ∞. ♥
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
25 Haziran 2013
861
20
53
İstanbul
Kendimi fazlalik gibi hissediyorum ben.. hemde her yerde.. Okullar basladigindan beri teyzemde kaliyorum babam ne ariyo nede soruyo... onu özlemiyorum özlemiycem de ama bana bakmak zorunda olan kisi babam.. teyzemin boyle bi zorunlulugu yok .. babamin yanina gitsem mutsuz olucam belki ama yinede artik babamla kalmak istiyorum..
Bana ne olursa olsun iyi kotu nasil davranirsa davransin onun bakmasini istiyorum.. Kuzenlerimin babalariyla olan iliskilerini cok ozeniyorum.. gordukce canim cokcok yaniyo.. benim hic bi zaman oyle olmiycak biliyorum .. eskiden arada gormeye gelsede onun hayatina cok sonradan girdim.. o da bana alisamiyo sanirim.. ya da eşi istemiyo diye mi istemiyodur.. ams eger oyle olsaydi eskiden annem varken beni gormeye daha sık gelirdi..esinin bunla alakasi olmazdi ..
Canimin yanmasini istemiyorum.. bu ara baba konusunda cok hassaslastim kuzenlerimi gordukce surekli biz neden boyle degiliz diyorum.. o evde durmak istemiyorum .. teyzemlerdeyken kendimi rahat hissetmiyorum ben.. sanki bi otele gitmisin de evimu ozluyomus gibiyim.. aslinda babamlaykende oyle.. benim tek evim var o da annemle yasadigim evdi ..
Babama onunla kalmak istedigimi soylemekden korkuyorum.. tepkisi ne olur ki ?? .. kabullese bile gittigimde beni orda neler bekliycek.. esiyle hic bi zaman anlasamadim.. eger o beni sevseydi bende severdim.. annem yerine asla koyamam ama canim sıkkın olunca sımsıkı sarilabilcegim bi ablam olabilirdi.. ama bu da olmadi iste o sevmedi.. Teyzeme bu duygularimi soylemekten korkuyorum.. ya ben onu kırarsam... babama nasil derim.. babama desem bile sonra teyzeme nasil derim.. yada ilk teyzememi demeliyim..ya da teyzemle kalmaya mi devam etmeliyim.. ??
 
canım kıyamam ben sana annene ne oldu diye sormak istiyorum umarım üzücü bir soru olmaz bu neden teyzende kalmak zorundasın onu anlayamadım çünkü.Bence babana tüm bu hissettiklerini anlat eğer yüzyüze anlatamıyorsan kağıda yazıya dök yada mail at okumasını iste yüzyüze bunları söylemeye cesaretim yoktu de onunda bir takım şeyleri anlamasını sağla onla kalırsın kalmazsın ama sana baba gibi davranmasını sağlar belki bunlar kafasına dank ederse.Tatlım hayat bazen ne yazıkki kimilerine karşı çok acımasız olabiliyor çok üzüldüm gerçekden bir abla, teyze nasihatı istersen bundan sonra yapabileceğin tek şey kaldığın yeri geçici bir yer olarak görmek ve okuluna derslerine dört elle sarılıp hayatta bir yerlere gelebilmek için en doğru şekilde davranmak olabilir çünkü bekarlığında ve çocukluğunda bulamadığın mutluluğu bu göstereceğin çabayla yetişkinliğinde, evliliğinde bulacaksın inşallah.Dilerim öyle güzel bir hayatın olsunki bundan sonra tüm bunları sana unuttursun
 
İnan bu duyguları yaşayan tek kişi sen değilsin ve herkesin kendisine göre anlamakta zorluk çektiği, cevabını bulamadığı bir sürü cevapsız soruları var kafasında. Sen Ben ve daha milyon tane diğer insanların hepimizin ayrı problemleri var ve kımse 4 - 4 lük yaşamıyor bu hayatta. Mutlu olmak = Hayatta Başarılı olmaktır. Yapman gereken tek şey belki evet çok zor ama elindekilerin değerini bilip kendini ileriki yaşamında kendini garantıye alacak şekilde okulda başarılı olup doğru meslek tercihini yapmak olacak. mesela belkı örneği vermem çok üzücü ama ..bir teyzen olmayabılırdı, bana aynı şekilde ilgisiz..ortada kalmıssın ve ne yapacagını bılemıyorsun .. çaresiz parasız komsularınız kapılarını acmıslar, yedıgın göze batıyor azarlıyorlar vs vs vs o kdr cogaltılabılırkı bu örnekler. Baban ilgisiz davranıyorsa kendısıne göre sebeplerı vardır de ve düşünmemeye çalıs çünkü sorguladıkca içinden çıkamazsın..üvey annenle anlaşamadıgını soyluyorsun babanın yanına gıttıgın zmn baban çalıstıgı ıcın zamanın buyuk bır kısmını üvey annenle gecıriceksın ve her sorun yaşadıgında emın ol babandan daha cok nefret edicek ve teyzenın evıni mumla arıcaksın. Üzme kendini kaderin seni hayata hazırladıgını, güçlü ve başarılı olmak için imtihanın olduğunu düşün ha bu arada teyzenle duygularını kırmadan paylaşabılırsın dıye dusunuyorum hıc degılse babanın ılgılenmedıgı ıcın cok uzuldugunu söyler ıyıkı sizler varsınız gıbıde tatlı bı cumleyle sonlandırırsan konusmayı kırılmıcaklarını dusunuyorum
 

Annem kanserden vefat etti bi ksc ay sonra 1 sene olucak..
Onceden anlatmayi denedim ve sanirim hayatimda ilk kez birbirimize sarildik ama devami gelmedi olmuyo ben ondan ayri buyudum .. yani o hic bi zaman bana baba olmadi sanirim simdide nasil baba olucagini bilmiyo .. teyzemde kalmadan once kac ay babamla kaldim .. o aralar cok sıkıydi ben teyzeme gitmek istiyodum o birakmiyodu izin vermiyodu sonra yazin bi kac kez gittim en sonunda o bana artik orda kal gibi laflar dedi ..
Derslere ne kadar yogunlassamda kafam cok dolu.. hic bisi yapamiyorum..
Cok tesekkur ederin ablacik..
 
Henüz çok küçüksün ve bu duygu karmaşalarını yaşaman çok normal. Babanla anladığım kadarıyla, hiç aynı yaşamı paylaşmamışsınız. Aranızda hep bir mesafe varmış ve sen diğer babaları gördükçe bu durumdan rahatsızlık duymaya başladın. Kafanda kuruyorsun, bahaneler, sebepler yaratıyorsun ki "sebebi budur" diyebilecek bir gerekçen olsun elinde.

Dedim ya daha çok küçüksün, baba özlemi ya da hasreti büyük-küçük yaş ayrımı yaptırmaz ama düşüncelerinde ki bu kendini suçlama hali, küçüklüğünden. Teyzenlesin ve yanında huzurlu ve mutlusun anladığım kadarıyla, sen sadece diğer arkadaşların gibi arkasına sığınabileceğin bir baba istiyorsun. Babanın da buna niyeti yok. Yapman gereken, yaşadığın bu duruma etken olan sebepler bulmaya çalışmak olmamalı. Yapman gereken, çok zeki ve çalışkan bir kız olmak ve hayatını kurtarmaya çaba sarfetmek olmalı en başta. Diğer arkadaşlarının baba-kız ilişkisine elbette özeneceksin, ama senin böyle bir bağın yok diye dert etmen çok yersiz. Bu senin tercihin değildi, özlemini çekebilirsin ama bundan ötürü kendini suçlayamazsın.

Teyzene bu duygularını, onu bırakıp gitmek isteyen kişi olarak değil. Babasının özlemini çeken bir kişi olarak anlatmak istersen, anlatabilirsin. Ama gerek var mı dersen, bence yok. Sen kendine nasıl bir hayat istiyorsan, onu yaşamakta özgürsün ama sana sahip çıkanları yıkıp geçerek bunu başaramazsın. Bir yerde tökezler kalırsın ve bugünlerini dahi arıyor olursun. 16 yaşındasın, biraz daha zaman tanı bu düşüncelerine. Olumsuz olanları bir kenara itmeye çalış pozitif düşünceyle. Bir süre sonra bakış açın değiştikçe daha doğrusu geliştikçe, düşüncelerinde değişmeye başlayacak. Elbette yine babanı özleyeceksin, ama onunla yaşamak fikri cazip gelmemeye başlayacak. Zaten yüksek ihtimalle üniversite okuyacaksın ve belki de başka bir şehirde yaşayacaksın. Bunların hepsi bir araya geldiğinde, ister istemez bu duygularında değişmeye ve bunalımdan çıkmaya başlayacaksın.

Canını sıkma, hayatını geçirebildiğin kadar mutlu geçirmeye odaklan. Çalışkan ve akıllı bir kız olarak kal ve ayaklarının üzerinde durmak için çabala.

Sevgilerimle..
 
Her zaman daha kotusunu dusunuyorum .. eger tamamrn tek olsaydim yasamazdim..
Kendine gore ne sebepleri olabilir ki babamin.. dunyaya kendim isteyerek gelmedim ki .. onlar istiyo sonucta.. ustemese istemezdi ..

Tesekur ederim ablacik ♥


Ben kucukken annemle babam bosandi o yuzden pek bisey paylasamadik .. normaldede ilgilenmedi senede en fazla 4 3 kere gormeye geldi o kadar.

Babami sevmiyorum diyorum yada sevmek istemiyorum bilmiyorum ama onu istiyorum azicik ilgisini istiyorum..

Teyzemleyken mutluyun yasitim kuzenim var iyi anlasiyoruz.. ama bazen fazlalikmisim gibi hissediyorum.. zaten iki kzi var bide basina ben..ne kadar calisirsam calisiyim ben dersleri yapamiyorum tamm olarak kafami veremiyorum.. basarili olamiyorum .. tiyatro okumaliydim ben..

Baska bi sehir asla istemem ben.. annem burda..
Tesekur ederim ablacik ♥
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…