Canım benim seni çok iyi anlıyorum aynı teyzeden bendede vardı birde bekardı artık aradan 2 yıl geçince artık kıskançlığından yaptığını biliyorum. Ama maalesef başlarda hiçbirşey diyemedim senin gibi donakalıyodum sonrada niye mesafeyi koruyarak Birşey demedim ki diye kendimi yiyordum takii bana birgün sofrada herkesin içinde sizin niye hala cocuğunuz yok diyene kadar. O an hem utandım hemde çok kızdım ve bu siz dahil kimseyi ilgilendirmez herkes kendini ilgilendiren konularla uğraşsın lütfen dedim ve tabağını önünden aldım diğer yemeğe geçelim dedim mutfağa götürdüm tabağını mutfakta içimde inanılmaz bir rahatlama ve ağlama duygusu vardı kendimi tuttum ve ağlamadım tabii salonda buz gibi bir hava vardı döndüğümde o gündür bu gündür o eşimin teyzesi durduğu yeri bildi ve bana müthiş saygı gösteriyor keşke diyorum başta yapsaymışım hatta o günden beri herkesin bana olan saygısı arttı