ne yapsam bilemedim .

ananotherlife

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
31 Aralık 2014
876
553
Merhaba. Bana tavsiye verecek birilerine ihtiyacım var . Konuma hemen başlamak istiyorum.
Hem anne tarafımda hem de baba tarafımda küçüklere örnek gösterilen birisiyim. Bu durum hiç hoşuma gitmiyor. Tüm eğitim hayatım boyunca sınıftaki sessiz sakin örnek öğrenciydim . Bu yüzden Çevrem hep bir beklenti içinde. Başarısız olabileceğim benim de hata yapabileceğim akıllarına gelmiyor. Bende insanım sonuçta.

Erkek kardeşim ergenlik döneminde ve ağır atlatıyor. Annemi babamı canından bezdirdi .Böyle olunca annemde sürekli erkek kardeşin bizi yeterince üzdü sen de bizi üzecek bir şey yapma bizi başkalarına karşı utandırma diyerek beni uyarıyo. Bende insanım sonuçta. Neyse benim asıl derdim bu değil .

Benim çok güzel giden bir ilişkim var . Memleketlerimiz aynı. Tanıdığım kadarıyla kendisi de ailesi de iyi insanlar. Ve biz ciddi düşünüyoruz. Ama sorun şu ki ailem ve çevrem benden böyle bir şey beklemiyo. Sanırım mezun olduktan sonra görücü usulüyle evlenmemi istiyorlar!

Annem her lafında erkek arkadaş meselesine laf dokundurarak biz sana güveniyoruz başkalarına karşı bizi utandırma sen derslerinle ilgilen diyo. Ben kendime ve aileme yakışmayacak bir şey yapmıyorum zaten. Erkek arkadaşımı söylesem bi dert söylemesem içim rahat değil.

Sizce aileme erkek arkadaşımdan ne zaman bahsetmeliyim ? Beklemeliyim üniversite bitene kadar ? Siz ne tavsiye edersiniz ? İlişkinizi ne zaman söylediniz ?Ailenizin tepkisi ne oldu mesela
 
Aileleri tanistirmaya karar verene kadar soylememeni tavsiye ederim.
soyle, birkac hafta sonra tanismaya gelsinler.
yoksa anlattigina gore sana huzur vermeyecekler.
benzeri durumdaydim, okul bitti iki yildir calisiyordum.
dedigin gibi kimse benden beklemiyordu.
hatta yakin cevrem surekli birileriyle tanistirmaya calisiyordu.
oyle bir zamanda soyledim ve bir ay icinde de aileler görüştü.
Daha evvel soyleseydim surekli kisitlamaya çalışacaklardi.
boyle olunca onlarin cok fazla dusunmeye firsatlari kalmadan evlenmis olduk :)
 
Aileleri tanistirmaya karar verene kadar soylememeni tavsiye ederim.
soyle, birkac hafta sonra tanismaya gelsinler.
yoksa anlattigina gore sana huzur vermeyecekler.
benzeri durumdaydim, okul bitti iki yildir calisiyordum.
dedigin gibi kimse benden beklemiyordu.
hatta yakin cevrem surekli birileriyle tanistirmaya calisiyordu.
oyle bir zamanda soyledim ve bir ay icinde de aileler görüştü.
Daha evvel soyleseydim surekli kisitlamaya çalışacaklardi.
boyle olunca onlarin cok fazla dusunmeye firsatlari kalmadan evlenmis olduk :)


Bende kısıtlayacaklarını düşünüyorum . Tabii üniversite bitene kadar kim öle kim kala . Hiçbir şey kesin değil farkındayım ama ikimizde bunu gençlik hevesi olarak görmüyoruz . Onun okulu gelecek sene bitecek benimki de 3.5 yıl sonra . O atandıktan sonra adının konmasını istiyo en azından aileler arası söz olmasını istiyo ama benim ailem üniversite sonrası en az 3 yıl sonra evlenmemi istiyo.
 
tüm hayatım boyunca bunun baskısını yaşadım . Üniversite sınavına hazırlanırken bunun için çalıştım. İyi bir üniversite kazandım şimdi de sanırım benden üniversite birincisi olup oxforddan teklif almamı falan bekliyorlar. Benim çalışmaya odaklı bir insan olduğumı düşünüyorlar sanırım.
 
sanırım annen ilişkini bir yerden öğrenmiş ya da anlamış.. bu uyarı cümleleri de o sebeple yapılıyor olabilir..

sen hiç bir şey söyleme.. fazla güvenden kaynaklanan aşırı sorumluluk hissine de kapılma.. eğitimini en iyi şekilde tamamlamaya çalış, ilişkini de okulu bitirdiğinizde, istemeye gelecekleri zaman söylersin..
 
sanırım annen ilişkini bir yerden öğrenmiş ya da anlamış.. bu uyarı cümleleri de o sebeple yapılıyor olabilir..

sen hiç bir şey söyleme.. fazla güvenden kaynaklanan aşırı sorumluluk hissine de kapılma.. eğitimini en iyi şekilde tamamlamaya çalış, ilişkini de okulu bitirdiğinizde, istemeye gelecekleri zaman söylersin..

Hayır kesinlikle anlayacağını düşünmüyorum. Sırf bu yüzden gündüzleri bile telefonu elime almıyorum şüphe edilecek bir davranışım yok. Bu tavsiye bana yıllardır yapılıyo.
 
Hayır kesinlikle anlayacağını düşünmüyorum. Sırf bu yüzden gündüzleri bile telefonu elime almıyorum şüphe edilecek bir davranışım yok. Bu tavsiye bana yıllardır yapılıyo.

ilgili bir anne kızının kaşından, gözünden, bakışından, duruşundan, konuşmasından hatta konuşmamasından bile bu durumu anlayabilir :KK66:
 
ilgili bir anne kızının kaşından, gözünden, bakışından, duruşundan, konuşmasından hatta konuşmamasından bile bu durumu anlayabilir :KK66:

Mesafeli bir insanım ne hissettiğimi pek yansıtmam. Gerçekten bu konuda çok hassasım ve özen gösteriyorum . Anlayabileceği hiçbir şey yok
 
Mesafeli bir insanım ne hissettiğimi pek yansıtmam. Gerçekten bu konuda çok hassasım ve özen gösteriyorum . Anlayabileceği hiçbir şey yok

Düşünüyorum şu an acaba anlayabilir mi diye bulamıyorum gece konuşuyoruz diyorum ya onu bile annem uyuduktan sonra cesaret edebilirim. Hayal kırıklığına uğrayacaklar ama ne yapabilirim onların bulduğu birisiyle mi evlenip mutsuz olayım ?
 
Aileleri tanistirmaya karar verene kadar soylememeni tavsiye ederim.
soyle, birkac hafta sonra tanismaya gelsinler.
yoksa anlattigina gore sana huzur vermeyecekler.
benzeri durumdaydim, okul bitti iki yildir calisiyordum.
dedigin gibi kimse benden beklemiyordu.
hatta yakin cevrem surekli birileriyle tanistirmaya calisiyordu.
oyle bir zamanda soyledim ve bir ay icinde de aileler görüştü.
Daha evvel soyleseydim surekli kisitlamaya çalışacaklardi.
boyle olunca onlarin cok fazla dusunmeye firsatlari kalmadan evlenmis olduk :)

Benim de oyle oldu. :-)
 
Okulun bitmesine 3,5 sene var diyorsun.
bunu herhangi bir aile degil ultra genis aileler bile hos karsilamaz.
yerinde olsam aklima bile getirmezdim bile getirmezdim dile getirmeyi.
 
Okulunun yarısından çoğu bitince en erken söylenir bu meseleler. Yoksa onun ailesi tutturur evlenilir senin ailen istemez. Hem ailenden hem okulundan olma tehlikesine girersin. En az 2 yıl daha sabredersen rahat edersin.
 
Merhaba. Bana tavsiye verecek birilerine ihtiyacım var . Konuma hemen başlamak istiyorum.
Hem anne tarafımda hem de baba tarafımda küçüklere örnek gösterilen birisiyim. Bu durum hiç hoşuma gitmiyor. Tüm eğitim hayatım boyunca sınıftaki sessiz sakin örnek öğrenciydim . Bu yüzden Çevrem hep bir beklenti içinde. Başarısız olabileceğim benim de hata yapabileceğim akıllarına gelmiyor. Bende insanım sonuçta.

Erkek kardeşim ergenlik döneminde ve ağır atlatıyor. Annemi babamı canından bezdirdi .Böyle olunca annemde sürekli erkek kardeşin bizi yeterince üzdü sen de bizi üzecek bir şey yapma bizi başkalarına karşı utandırma diyerek beni uyarıyo. Bende insanım sonuçta. Neyse benim asıl derdim bu değil .

Benim çok güzel giden bir ilişkim var . Memleketlerimiz aynı. Tanıdığım kadarıyla kendisi de ailesi de iyi insanlar. Ve biz ciddi düşünüyoruz. Ama sorun şu ki ailem ve çevrem benden böyle bir şey beklemiyo. Sanırım mezun olduktan sonra görücü usulüyle evlenmemi istiyorlar!

Annem her lafında erkek arkadaş meselesine laf dokundurarak biz sana güveniyoruz başkalarına karşı bizi utandırma sen derslerinle ilgilen diyo. Ben kendime ve aileme yakışmayacak bir şey yapmıyorum zaten. Erkek arkadaşımı söylesem bi dert söylemesem içim rahat değil.

Sizce aileme erkek arkadaşımdan ne zaman bahsetmeliyim ? Beklemeliyim üniversite bitene kadar ? Siz ne tavsiye edersiniz ? İlişkinizi ne zaman söylediniz ?Ailenizin tepkisi ne oldu mesela
ben istemeye gelinmesine karar verdik aileme söyledim 2,5 ay sonrasında istemeye geldiler, uzun bir süre çıkmıştık, tabi okadar uzun olduğunu söylemedim, annem neden söylemedin dedi çalışıyorum söylesem hep aklınız bende kalacak mesai kalsam onunlamı diceksiniz , kendinizide benide huzursuz edicektiniz dedim, güldü sadece.
bende çok korkuyordum ama beklediğim gibi kötü tepki almadım , kararlarımada güveniyorlardı , sorun olmamıştı.
 
X