Ne yapsam bilemiyorum bir akıl verin boşansam mı ?

K Keyfikeder konuyu açalı üç hafta geçmiş neredeyse. Şu an nasılsınız, olaylar istediğiniz şekilde ilerliyor mu ?
Yazmıştım aslında son gelişmeleri daha önceki mesajlarda aynen buradaki arkadaşların dediği gibi hiç geri adım atmadım kartımı da vermedim geldi iki defa özür diledi şimdilik gayet iyi. Sizlere desteklerinizden dolayı teşekkür ederim.
 
Yaw kocam izin vermedi diye insan öp öz kardeşinin düğününe gitmez mi?

Evlendiniz ve ilk gün yapılan muhabbet "senin maaş kartın bundan sonra benim". Bu adama hemen çocuk doğurmadan biraz tanısa mıydınız keşke?

Hediye yok, ailenize değer vermiyor, ama size herhangi bir sevgi muhabbet besliyor mu? Bunu hissediyor muydunuz arada sırada?
 
Bu adamın karakteri böyle. Değişmez. Bir ömür çekmeyi göze alıyorsanız ne ala. Oğlunuz içün evlilik sürmez. İleride ergen olunca hiç ayrılamazsınız. Şimdiden ayrılacaksanız ayrılın alışması kolay olur. İlerde oğlun evlenecek yuva kuracak. Sen de bu günler için pişman olabilirsin. İyi anne olmak hayatını adamak değil ki. Güçlü bir anne profili çizmen doğru olan.
 
Uzun zamandır yazmayı düşünüyordum ama sıkıntılarımı anlatmaya okadar korkar olmuşum ki buraya bile yazmaya cesaret edemedim. Benim derdim evliliğim. Eşimle 6 yıl önce evlendik. Aynı okulda çalışıyorduk. İkimizde öğretmeniz. İki yıl aynı okulda çalıştıktan sonra aramızda birşeyler başladı ve nasılsa birbirimizi tanıyoruz diye çok uzatmadan birkaç ay içinde nişan ve düğünümüz oldu. Şimdi iki çocuğumuz var biri altı yaşında biri daha sekiz aylık. Sorunuma geleyim ; Evlendiğimiz günün gecesinde eşim benden maaş kartımı istedi. Vermem deyince küstü. Etrafımızda birilerinden örnekler vererek onlar eşlerini seviyorlar sen beni sevmiyorsun vs. Sözlerle beni ikna etti. İlk hatam maaş kartımı eşime vermem oldu. Kendisi kaynana gibi herşeye laf söyleyen biridir. Bir tartışma olsa beş yıl önceki sorunları getirip önüme koyar o zaman da bana bunları söylemiştin diye. Hiç hatasını kabul ettiğini görmedim. Sürekli bir baskı var üzerimde. Örneğin Kız kardeşim evlendi düğün başka şehirdeydi büyük oğlum altı aylıktı kızın peşine düşülüp başka şehire düğüne gidilmez vs. Diyerek bir sürü kavgalar ederek gitmeme izin vermedi bende kucağımda bebekle tek başıma gitmeyi göze alamadığım için gitmedim ikinci hatamdı bu. Bir çok konuda beni böyle baskıladı. Bir gün bir hediye almışlığı yoktur. İki doğum yaptım bir iğne almadı. Son olay annem vefat etti benim babamda ondan sonra yurt dışında bir iş buldu oraya gitti. İki hafta önce izne geldi on gün falan bekledim hemen gitmeyeyim ne olur ne olmaz salgın var diye. Sonra dedim gidelim mi babamın yanına bekliyor. Bana dediği şey sen onları yemeğe çağır gelsinler. Ben ve çocuklarım hiç bir yere gitmeyiz. Salgın var. Onlar benim de çocuklarım dedim ve tartışmaya başladık. Sen babanın evinden mı getirdin bu çocukları falan diyor saçma sapan. Dedim o zaman ben gideceğim arabanın anahtarını aldım. Bana para ver dedim. Param yok dedi. Kartlarımı ver dedim onları da aldım çıktım evden gittim babamı gördüm döndüm eve. Şimdi benim yaptığım yemeği yemiyor. Konuşmuyoruz. Ne yaparsa yapsın umrumda değil artık hatta kendimi rahatlamış hissediyorum. Boşanmak istiyorum ama büyük oğluma kıyamıyorum. Bir defa sözünü açtım sen kardeşin ve ben birlikte başka bir evde yaşayalım mı dedim. Olmaz burada babamda bizimle olacak dedi. tamam dedim üzülmesin diye. Aynı evde iki farklı hayat yaşamaya çalışıyoruz. Barışmayı düşünmüyorum. Ama böyle daha ne kadar gider bilmiyorum. kafam çok karışık.
Çok yüz vermişsiniz o da astarını istemiş
 
Şu "boşanmak istiyorum da oğluma kızıma kıyamıyorum " ne zaman "out" olacak acaba? Çocuğunu seven adam gelir görür ilgilenir bakar. Sevmeyen ilgilenmez ve çocuğun böyle biriyle görüşmemesi zaten daha iyi.
 
Yazmıştım aslında son gelişmeleri daha önceki mesajlarda aynen buradaki arkadaşların dediği gibi hiç geri adım atmadım kartımı da vermedim geldi iki defa özür diledi şimdilik gayet iyi. Sizlere desteklerinizden dolayı teşekkür ederim.
Adam yine değişti mi diye merak ettim. Özür dileyecek tabi, siz onun kartını alsanız, ailesine göndermesiniz hoşuna gider mi? Bazı erkekler ne kadar bencil oluyor.
 
Adam yine değişti mi diye merak ettim. Özür dileyecek tabi, siz onun kartını alsanız, ailesine göndermesiniz hoşuna gider mi? Bazı erkekler ne kadar bencil oluyor.
Yok şimdilik iyiyiz bazı konularda anlaşmaya vardık inşallah değişmez değişirse de kendi bilir artık benim sabrımn sonuna geldi biliyor artık geri adım atmayacağımın da farkında bazı arkadaşlarımızın da dediği gibi taviz tavizi doğurdu bizim ilişkimizde. Ama artık taviz yok benden yana.
 
Bence boşanmalisin çünkü o çocukların geleceğini sen daha iyi görebilirsin. Hem o kadar da büyük bir şey degil çocuklar hala babasıyla gorusebilecek ama aksini dusun ileride daha büyük kavgalarınız olduğunda cocuklariniz evliliğin iğrenç bir şey olduğunu dusunebilir hatta belki de sizin birbirinize olan tavrınızdan ötürü size olan hisleri değişebilir. Geleceği bilemeyiz önlem alınmalı bence sonuçta maaş kartını istemek bile büyük bir saygısızlık bence. Çocuklarınızın geleceğini düşünüp karar verin duygusal yaklaşmamaya çalışın.
 
Uzun zamandır yazmayı düşünüyordum ama sıkıntılarımı anlatmaya okadar korkar olmuşum ki buraya bile yazmaya cesaret edemedim. Benim derdim evliliğim. Eşimle 6 yıl önce evlendik. Aynı okulda çalışıyorduk. İkimizde öğretmeniz. İki yıl aynı okulda çalıştıktan sonra aramızda birşeyler başladı ve nasılsa birbirimizi tanıyoruz diye çok uzatmadan birkaç ay içinde nişan ve düğünümüz oldu. Şimdi iki çocuğumuz var biri altı yaşında biri daha sekiz aylık. Sorunuma geleyim ; Evlendiğimiz günün gecesinde eşim benden maaş kartımı istedi. Vermem deyince küstü. Etrafımızda birilerinden örnekler vererek onlar eşlerini seviyorlar sen beni sevmiyorsun vs. Sözlerle beni ikna etti. İlk hatam maaş kartımı eşime vermem oldu. Kendisi kaynana gibi herşeye laf söyleyen biridir. Bir tartışma olsa beş yıl önceki sorunları getirip önüme koyar o zaman da bana bunları söylemiştin diye. Hiç hatasını kabul ettiğini görmedim. Sürekli bir baskı var üzerimde. Örneğin Kız kardeşim evlendi düğün başka şehirdeydi büyük oğlum altı aylıktı kızın peşine düşülüp başka şehire düğüne gidilmez vs. Diyerek bir sürü kavgalar ederek gitmeme izin vermedi bende kucağımda bebekle tek başıma gitmeyi göze alamadığım için gitmedim ikinci hatamdı bu. Bir çok konuda beni böyle baskıladı. Bir gün bir hediye almışlığı yoktur. İki doğum yaptım bir iğne almadı. Son olay annem vefat etti benim babamda ondan sonra yurt dışında bir iş buldu oraya gitti. İki hafta önce izne geldi on gün falan bekledim hemen gitmeyeyim ne olur ne olmaz salgın var diye. Sonra dedim gidelim mi babamın yanına bekliyor. Bana dediği şey sen onları yemeğe çağır gelsinler. Ben ve çocuklarım hiç bir yere gitmeyiz. Salgın var. Onlar benim de çocuklarım dedim ve tartışmaya başladık. Sen babanın evinden mı getirdin bu çocukları falan diyor saçma sapan. Dedim o zaman ben gideceğim arabanın anahtarını aldım. Bana para ver dedim. Param yok dedi. Kartlarımı ver dedim onları da aldım çıktım evden gittim babamı gördüm döndüm eve. Şimdi benim yaptığım yemeği yemiyor. Konuşmuyoruz. Ne yaparsa yapsın umrumda değil artık hatta kendimi rahatlamış hissediyorum. Boşanmak istiyorum ama büyük oğluma kıyamıyorum. Bir defa sözünü açtım sen kardeşin ve ben birlikte başka bir evde yaşayalım mı dedim. Olmaz burada babamda bizimle olacak dedi. tamam dedim üzülmesin diye. Aynı evde iki farklı hayat yaşamaya çalışıyoruz. Barışmayı düşünmüyorum. Ama böyle daha ne kadar gider bilmiyorum. kafam çok karışik
 
Peki babanız torunlarını görmek istemiyor mu?nedir bu başlı?ya kardeşinizin düğününe gidememeniz bunlar sizi üzmüyor mu?keske mesele kart olsaymış sadece
 
evlendiği gece bir adamın aklına maaş kartı neden ve nasıl gelir ya aklım almıyor
 
Uzun zamandır yazmayı düşünüyordum ama sıkıntılarımı anlatmaya okadar korkar olmuşum ki buraya bile yazmaya cesaret edemedim. Benim derdim evliliğim. Eşimle 6 yıl önce evlendik. Aynı okulda çalışıyorduk. İkimizde öğretmeniz. İki yıl aynı okulda çalıştıktan sonra aramızda birşeyler başladı ve nasılsa birbirimizi tanıyoruz diye çok uzatmadan birkaç ay içinde nişan ve düğünümüz oldu. Şimdi iki çocuğumuz var biri altı yaşında biri daha sekiz aylık. Sorunuma geleyim ; Evlendiğimiz günün gecesinde eşim benden maaş kartımı istedi. Vermem deyince küstü. Etrafımızda birilerinden örnekler vererek onlar eşlerini seviyorlar sen beni sevmiyorsun vs. Sözlerle beni ikna etti. İlk hatam maaş kartımı eşime vermem oldu. Kendisi kaynana gibi herşeye laf söyleyen biridir. Bir tartışma olsa beş yıl önceki sorunları getirip önüme koyar o zaman da bana bunları söylemiştin diye. Hiç hatasını kabul ettiğini görmedim. Sürekli bir baskı var üzerimde. Örneğin Kız kardeşim evlendi düğün başka şehirdeydi büyük oğlum altı aylıktı kızın peşine düşülüp başka şehire düğüne gidilmez vs. Diyerek bir sürü kavgalar ederek gitmeme izin vermedi bende kucağımda bebekle tek başıma gitmeyi göze alamadığım için gitmedim ikinci hatamdı bu. Bir çok konuda beni böyle baskıladı. Bir gün bir hediye almışlığı yoktur. İki doğum yaptım bir iğne almadı. Son olay annem vefat etti benim babamda ondan sonra yurt dışında bir iş buldu oraya gitti. İki hafta önce izne geldi on gün falan bekledim hemen gitmeyeyim ne olur ne olmaz salgın var diye. Sonra dedim gidelim mi babamın yanına bekliyor. Bana dediği şey sen onları yemeğe çağır gelsinler. Ben ve çocuklarım hiç bir yere gitmeyiz. Salgın var. Onlar benim de çocuklarım dedim ve tartışmaya başladık. Sen babanın evinden mı getirdin bu çocukları falan diyor saçma sapan. Dedim o zaman ben gideceğim arabanın anahtarını aldım. Bana para ver dedim. Param yok dedi. Kartlarımı ver dedim onları da aldım çıktım evden gittim babamı gördüm döndüm eve. Şimdi benim yaptığım yemeği yemiyor. Konuşmuyoruz. Ne yaparsa yapsın umrumda değil artık hatta kendimi rahatlamış hissediyorum. Boşanmak istiyorum ama büyük oğluma kıyamıyorum. Bir defa sözünü açtım sen kardeşin ve ben birlikte başka bir evde yaşayalım mı dedim. Olmaz burada babamda bizimle olacak dedi. tamam dedim üzülmesin diye. Aynı evde iki farklı hayat yaşamaya çalışıyoruz. Barışmayı düşünmüyorum. Ama böyle daha ne kadar gider bilmiyorum. kafam çok karışık.
Nasil kardesinin dugunune goturmez ulkemizde kocaciklarin yüzde yetmişi zaten karisina ve ailesine feci sekilde takik düşman yani zaten ilk gece karti istemesi ne niyetle evlendigini gosteriyo cikar evliligi resmen kendisi anasinin evinden mi getirmis acaba meslegin de var bosan kurtul mecbur degilsin cekmeye cocuklar alisir 1 sene icinde
 
Çocukların bu durumu kabul etmesi kolay olmaz zaten. Ben bu durumu psikolojik destek alarak aşmanın cocuklar için daha çok yararlı olduğunu düşünüyorum.
 
Konu Sahibi en son geçen Perşembe günü gelmiş foruma.
Bir gelişme var mı? Nasıl şuan hayatın?
 
Boşanmış ailelerde de mutlu büyüyen çocuklar oluyor. Oğluma kıyamam deyip kendinize kıymayın. Zaten çalışan para kazanan bir kadınsınız. E çocuklar da mahrumiyet yaşamayacak. Hani böyle bir kısıtlılık durumu oluşacaksa ancak fedakarlık yapılabilir. Çocuklara bir zarar gelmeyecek durumlarda bile kadınların hayatlarını yalnızca çocuklarının isteklerine adamaları gereksiz ve anlamsız :\
 
X