Öncelikle kendimden bahsedeyim. 4 yıllık evli 2,5 yaşında çocuğu olan mimar bi bayanım. Anadolu yakasında kayınvalidemle aynı apartmanda ikamet edip, Avrupa yakasında devlet memuru olarak çalışıyorum. Bunca senedir git gel o kadar yoruldum ki size anlatamam. Devletin tahsis ettiği araç ve şoförle gittiğim halde psikolojim bozulma derecesine gelmişti trafikten. 5te çıkıp her gün 7ye kadar trafik beni resmen öldürüyo. eve gelince de ev işleri, bütün gün seni hasretle bekleyen ilgi bekleyen kızım, hiç bir şeye yetişmeye zaten gücüm bile kalmıyor eve gelip sürekli ağlıyorum sinirden. Eşim kaç kere söz verdi bu yaz taşınıcaz diye ama bu arada eşimde kpssye girdi atanma durumumuz var diye taşınma işi de kaldı. Bu arada bu hafta aracımı aldılar ve servisle gidip gelmeye başladım. Servise binmek için her sabah yarım saat 2 kilometre yol yürüyorum. Eşime ya atanamazsan ben daha buna ne kadar dayanıcam diyorum. Yok işte yürümezsin otobüs saatlerine bakalım yok ben sana araba alırım ben sana senden daha çok üzülüyorum yaza kadar bekle atanıcam bi 6 ay için taşınmayalım diyo. Ben ne yapmalıyım bu trafik bu stres daha çekilir mi? Bana da evde benden her gün 3-4 saat fazladan ayrı kalan çocuğuma yazık değil mi? Bi eşim ailesiyle aynı apartmanda otursun diye, ev kendi evimiz kiraya çıkmayalım diye dayanmalı mıyım sizce ne yapmalıyım?