- 27 Aralık 2014
- 12
- 2
- 16
- 33
- Konu Sahibi berycherry
-
- #1
Öncelikle herkese merhaba , biraz uzun anlatacağım kızlar şimdiden hepinizden özür dilerim.
Geçen yıl bir şirkette işe girdim , mezun olduğumdan beri işsizim haliyle de ailem de bende bu durumdan rahatsız olmaya başlamıştık . İşe girdiğim ilk aylarda hiç bir problem yoktu klasik uyum sorunları vs . onun dışında her şey normaldi. Derken patronumun bana olan ilgisini farkettim , adam evli üstelik bir de . İşten çıkma gibi bir durumum olmadı maalesef aileme karşı mahçup duruma düşmek istemediğimden , uzak durarak işimi yapmaya devam ettim.
Uzun bir süre bu şekilde devam edebildim fakat işler başka bir boyuta geldiğinde işi bıraktım . Patronum dediğim adamın kardeşiyle de arkadaş gibiydik bu zaman zarfında . Konuşmamız ilerledi ve sevgili olduk , ama ben abisinin bana olan hislerini bir türlü dilim varmadı söyleyemedim , çünkü elde ne ispat var ne bir şey , kuru lafla da kimseyi kimseye kötü etmek istemedim açıkçası . Belki hatasını anlamıştır diye düşündüm hep kendi içimde .
Fakat o iş öyle değilmiş , biz evlenmeye karar verdik sevgilimle . Bu adam bir celallendi , asla olmazlar , dünyada bir araya gelemezsinizler , yine de bu dedikleriyle bizi ayıramadı . Bu sefer bel altı vurmaya başladı , aramızda bir şeyler oldu derim , kardeşimden ayrılıcaksın , onunla olamazsınlar . Ben de abisinin bu dediklerini sevgilime anlattım , bana hak verdiğini düşünmüştüm ama sağolsun kazığın en güzelini o attı bana .
Abisi bana iftira attı , bu attığı iftirayı da sevgilimin çevresindeki bir kaç arkadaşına anlatmış , sevgilimde onların dolduruşuna geldi bana sana inanıyorum dediği halde onlara inandı , benim evli bir adamla bir şeyler yaşayabilme ihtimalimin asla olmadığına , öyle bir kadın olmadığıma inanmadı . Bir erkeğin ağzından çıkan rastgele lafla şerefimden namusumdan üstüne bir de sevdiğim adamdan oldum anlayacağınız .
5 gündür ne yemek yiyebiliyorum ne doğru düzgün uyuyabiliyorum , sürekli ağlama nöbetleri geçiriyorum . Onu o kadar çok sevmiştim , güvenmiştim ki , hayatımda hiç böyle pis bir durumun içinde kalmadım . Aramızda bir şey geçtiği abisinin lafı , herkes onun lafına itimat ediyor ama ben adama şu gün gel görüşelim desem geliceğini de adım kadar iyi biliyorum böyle bir şerefsiz . Sevdiğim adam da arkamda duracak kadar yürekli değilmiş , canım o kadar çok yanıyor ki ölmeyi bile düşündüm , denedim ama yapamadım .
Bana güvenmeyen bir adamı sevdiğim için o kadar pişmanım ki , ölsem ölemiyorum kalsam duramıyorum , ne yapsam olmuyor , tek istediğim biraz teselli .
Şimdiden hepinize teşekkürler .
Geçen yıl bir şirkette işe girdim , mezun olduğumdan beri işsizim haliyle de ailem de bende bu durumdan rahatsız olmaya başlamıştık . İşe girdiğim ilk aylarda hiç bir problem yoktu klasik uyum sorunları vs . onun dışında her şey normaldi. Derken patronumun bana olan ilgisini farkettim , adam evli üstelik bir de . İşten çıkma gibi bir durumum olmadı maalesef aileme karşı mahçup duruma düşmek istemediğimden , uzak durarak işimi yapmaya devam ettim.
Uzun bir süre bu şekilde devam edebildim fakat işler başka bir boyuta geldiğinde işi bıraktım . Patronum dediğim adamın kardeşiyle de arkadaş gibiydik bu zaman zarfında . Konuşmamız ilerledi ve sevgili olduk , ama ben abisinin bana olan hislerini bir türlü dilim varmadı söyleyemedim , çünkü elde ne ispat var ne bir şey , kuru lafla da kimseyi kimseye kötü etmek istemedim açıkçası . Belki hatasını anlamıştır diye düşündüm hep kendi içimde .
Fakat o iş öyle değilmiş , biz evlenmeye karar verdik sevgilimle . Bu adam bir celallendi , asla olmazlar , dünyada bir araya gelemezsinizler , yine de bu dedikleriyle bizi ayıramadı . Bu sefer bel altı vurmaya başladı , aramızda bir şeyler oldu derim , kardeşimden ayrılıcaksın , onunla olamazsınlar . Ben de abisinin bu dediklerini sevgilime anlattım , bana hak verdiğini düşünmüştüm ama sağolsun kazığın en güzelini o attı bana .
Abisi bana iftira attı , bu attığı iftirayı da sevgilimin çevresindeki bir kaç arkadaşına anlatmış , sevgilimde onların dolduruşuna geldi bana sana inanıyorum dediği halde onlara inandı , benim evli bir adamla bir şeyler yaşayabilme ihtimalimin asla olmadığına , öyle bir kadın olmadığıma inanmadı . Bir erkeğin ağzından çıkan rastgele lafla şerefimden namusumdan üstüne bir de sevdiğim adamdan oldum anlayacağınız .
5 gündür ne yemek yiyebiliyorum ne doğru düzgün uyuyabiliyorum , sürekli ağlama nöbetleri geçiriyorum . Onu o kadar çok sevmiştim , güvenmiştim ki , hayatımda hiç böyle pis bir durumun içinde kalmadım . Aramızda bir şey geçtiği abisinin lafı , herkes onun lafına itimat ediyor ama ben adama şu gün gel görüşelim desem geliceğini de adım kadar iyi biliyorum böyle bir şerefsiz . Sevdiğim adam da arkamda duracak kadar yürekli değilmiş , canım o kadar çok yanıyor ki ölmeyi bile düşündüm , denedim ama yapamadım .
Bana güvenmeyen bir adamı sevdiğim için o kadar pişmanım ki , ölsem ölemiyorum kalsam duramıyorum , ne yapsam olmuyor , tek istediğim biraz teselli .
Şimdiden hepinize teşekkürler .