Eğitim hayalim varken kendimi birden evlenirken buldum 24 yaşındayım isteyerek evlendim ailem diretti tabi eğitime devam etmem için ama eşimi tanıyınca eğitimi erteledim ve 4 aylık evliyim. Yaklaşık 1 sene nişanlı kaldık ama bu süreçte dahası düğüne yakın zamanda eşime karşı bi kaç durumlardan dolayı güven sarsılması yaşadım ki o da farkına varıp toparladı kendini.. Ama o günden sonra ona karşı hep bi uzaklık hissettim hatta evlenmeyi ertelicektim ama olmadı.
Evlendik.. Tabi bende psikolojik sorunlar başlayınca haliyle ilk gecemiz de olmadı balayı desenz berbat...
Küçük bi kasabada yaşıyoruz eşimin ailesiyle birlikteyiz iki katlı evin 2. Katı bize ait ama yeme içme bir ..
Normalde okuyodum bırakmak zorunda kaldım ve memleketime dönünce çalışmaya başladım tekrar okucaktım çünkü.. Evlenmeye karar verince eşim açıktan okumamı tavsiye etti istemedim, çalışmamı istemedi neyse tamm dedim sevdiğim adam için değrr dedim lakinn işte güven sorunu tekrar başgösterince ben daha da psikolojik çöküntüye girdim.. (ama şu 4 ay içinde baya baya kendine dikkat etmeye çalıştı artık o problemi yaşamıyo gibiyim..)
Ek olarak eşimin aile içinde gerekse bazı akrabalarıyla sıkıntılarım oldu eleştirildim ufak şeylerce ve bana sürekli sen bu ailenin kurallarına ayak uydurmak zorundasın dendi ...çalışmak yok.. eğitimi boşver okursan açıktan oku..gibi şeyler
Zamanla eşimle kavga etmeye başladık en son kavgamızda kendi ailem de eşimin ailesinin yanına gelmişler normalde kavgaya şahit oldular boşanma lafları döndü ben tarafından.. Bunu da ailem duyunca yukarı çıktılar birden kendi babam bana şiddet uygulamaya yeltendi tabi eşim müsaade etmedi ...ve bu olaydan 1 hafta geçti ama ben ne aşağı eşimin ailesine iniyorum ne de kendi aileme gidiyorum bunaldığım için uzaklaşmak istiyorum ama imkanlar izin vermiyo
Ve bu süreçte yine eşimle takışmaya devam ediyoruz ona bile yaklaşmak istemiyorum ... (eşim iyi bi insan destek olmaya çalışır elden geldikçe) Ama çok bunalıyorum eve tıktım kendimi biyere gitmek istesem gidemiyorum çalışamıyorum yemek dahi yiyesim gelmiyo.. Kendimi kısıtlanmış hissediyorum ve hayatta bu denli kısıtlanmamıştım...
Eğer zaman ayırıp da okuduysanız çok teşekkür ederim.. Bunaldım sadecee her türlü tecrubenize fikrinize ihtiyaç duyuyorum ..
Evlendik.. Tabi bende psikolojik sorunlar başlayınca haliyle ilk gecemiz de olmadı balayı desenz berbat...
Küçük bi kasabada yaşıyoruz eşimin ailesiyle birlikteyiz iki katlı evin 2. Katı bize ait ama yeme içme bir ..
Normalde okuyodum bırakmak zorunda kaldım ve memleketime dönünce çalışmaya başladım tekrar okucaktım çünkü.. Evlenmeye karar verince eşim açıktan okumamı tavsiye etti istemedim, çalışmamı istemedi neyse tamm dedim sevdiğim adam için değrr dedim lakinn işte güven sorunu tekrar başgösterince ben daha da psikolojik çöküntüye girdim.. (ama şu 4 ay içinde baya baya kendine dikkat etmeye çalıştı artık o problemi yaşamıyo gibiyim..)
Ek olarak eşimin aile içinde gerekse bazı akrabalarıyla sıkıntılarım oldu eleştirildim ufak şeylerce ve bana sürekli sen bu ailenin kurallarına ayak uydurmak zorundasın dendi ...çalışmak yok.. eğitimi boşver okursan açıktan oku..gibi şeyler
Zamanla eşimle kavga etmeye başladık en son kavgamızda kendi ailem de eşimin ailesinin yanına gelmişler normalde kavgaya şahit oldular boşanma lafları döndü ben tarafından.. Bunu da ailem duyunca yukarı çıktılar birden kendi babam bana şiddet uygulamaya yeltendi tabi eşim müsaade etmedi ...ve bu olaydan 1 hafta geçti ama ben ne aşağı eşimin ailesine iniyorum ne de kendi aileme gidiyorum bunaldığım için uzaklaşmak istiyorum ama imkanlar izin vermiyo
Ve bu süreçte yine eşimle takışmaya devam ediyoruz ona bile yaklaşmak istemiyorum ... (eşim iyi bi insan destek olmaya çalışır elden geldikçe) Ama çok bunalıyorum eve tıktım kendimi biyere gitmek istesem gidemiyorum çalışamıyorum yemek dahi yiyesim gelmiyo.. Kendimi kısıtlanmış hissediyorum ve hayatta bu denli kısıtlanmamıştım...
Eğer zaman ayırıp da okuduysanız çok teşekkür ederim.. Bunaldım sadecee her türlü tecrubenize fikrinize ihtiyaç duyuyorum ..
