Gün gelecek senin yemeklerini bayılarak yiycek birileri olacak.... asla dert etme.
Bende lise 4 ün son dönemleri bi öküze böyle emek verdim. Sesini duymak için yalvarırdım. Aramaz ilgilenmez hediye almaz nezaket kibarlık sıfır....
Sonra ünv gittim ve bi süre daha savaştm emek verdm. Ailemde biliyodu.
Abim dediki bigün hiç gülmüyorsn oysa tam tersi olmalı. Seven insan hep güler hep ağlamaz dedi...
Derken ben o dangozdan ayrılacak gücü kendimde buldum. Evet bana kıyamazdı elimi dahi tutmadı ama bayaa öküzdü.
Her şerde hayır vardır.
Sonra düşündüm ya ben elin delisini akıllandırmak zorundamıyım.... ben çile çekmeye mi geldim dünyaya.
Evlensek borçtan kurtulmuycak,küfür içki herşey var...
Şöyle sakin kafayla düşününce onun sadece alışkanlık oldugunu anladım. Kuş gibi hafifledim....
Veee iki yıllık çabası sonucu eşimi tanıdım.ilkkez birinden gül aldım. Düşünsene o öküz için ağladım okdr .
adam, en sevdigim çiçeği bilmiyordu...
Çok şükür rabbime. Eşim öyle değer veriyo ki. Evet toz pembe değil herşey sorunlar var maddi manevi... ama olsun. O benim ona verdigim değeri kat kat fazla veriyor bana.
Aşk ın ne oldugunu anladım ben ya. Onu tanıyınca mutluluktan ağlamak diye bişey varmış bunu öğrendm.
Hatalarıma rağmen bütün kötü huylarıma rağmen beni seven biri var. Abartmıyorum bak. Ünv de hastayken yüzüme bakıp ağlardı.
Anne baba şefkati, abi koruması, arkadaş,sırdaş,dost... herşey.
Bunları nispet yapmak için anlatmadım. Belki rabbim seni öyle çok seviyor ki kötü bi seçimden döndürmek için sebepler çıkarıyor karşına. Belki çok çok mutlu olacagın bi hayat bekliyor seni.
Ölümü bile düşünürken, ben ölürsem sen ne yaparsın, nasıl ayakta durursun diye düşünen bi adam bir yerlerde seni bekliyordur belki....
Belki hala asıl aşkı sevgiyi görmemişsindir.
“herkes kalbinin ekmeğini yer” diye. O kadar doğru ki allah herkesin kalbi gibi insanlar çıkartsın karşısına.. ben bana yaptıklarının hiç birini haketmedim.
