ben bebekleri çok severim hatta deli olurum...eşimden ayrıyken ondan ayrılacağımdan çok anne olmadığıma üzüldüğümüz hissettim...anne kelimesini duymak,ilk dişini emeklemesini...anlatırken bile gözlerimin yaşlarla dolduğunu hissediyorum...bazen aklımdan geçse bile kalbim hızla çarpmaya başlıyor...bir can taşımak istiyorum eşimin ve benim bir parçam olan büyütmek istiyorum içimde yüreğimde göğsümde...eşimide baba olarak görmek çok istiyorum...kimbilir belki sevgimden boğarım falan diye Allahım henüz kısmet etmedi...ne diyeyim herşeyin hayırlısı...