Her date’e kaygılarla çıkıyorum.Sabahlara kadar uyuyamıyorum.
Telefonla konuşmak ,sohbet etmek güzel ama ötesine gelince müthiş bir kaygı oluyor.Midemde sancılar,yanmalar,kusmalar vs..Panik ataklar,uyuyama durumu..
Ve bu kaygılarla güzel giden her şey bir anda mahvoluyor.
Geçenlerde internetten tanıştığım ve tesadüfen eski müdürümün yeğeni olduğunu öğrendiğim,hatta etkilendiğim biriyle görüştüm.
Neredeyse bir hafta her gün görüntülü konuştuk.
Bu sefer oldu galiba dedim.Çok güzel sohbet ettik.Oldukça donanımlı bir insan..Saatlerce sohbet edebildik..Keyif de aldık..O kadar naifti ki..aramadan önce ,”Konuşmak ister misin,aramamı ister misin?.” gibi kibar cümlelerle beni arayan,saatlerce sohbet ettiğim bir insandı..
“Mutlu seni korkutmak istemem ama kalbim sana karşı atmaya başladı.Çok etkilendim senden..İnşallah aramızdaki ilişki olumlu olur ve devamı gelir.” dedi..
Bu şekilde güzel muhabbetlerle ilerlerken yüzyüze görüşme kararı aldık.Gelin görğn ki ikimiz de etkilenemedik.
Benim etkilenememe sebebim göründüğünden daha minyondu.Ben de yapılı bir insanım.80 civarı kilodayım.Fotolarımdan belliydi.Görüntülğ de konuştuk.Hatta beni böyle çok beğendiğini filan da söyledi..
Bir de karşı tarafın bana yükseldiğini fark edince ben korkuyorum..Gözümde kğçülüyor o insan.
Neyse bu kişi 8 ay önce 4 senelik bir ilişkisini bitirmiş,nişan bozmuş.Çok emek verdiği ve tek taraflı yürütmeye çalıştığını,ailelerin çok araya girdiğini ve bitirdiğini söyledi.Bu süreç onu çok yıpratmış,vicdanen kendisini suçlu hissetmiş.
İş hayatı da yıpratmış.İşini sevmiyordu..Ve psikolojik olarak destek almış,ilaç kullanıyormuş.gerçekten de yıpranmış olduğu belliydi ama benimleyken iyiydi.
Bu sebeplerden ötürü korktum.Ama temiz niyetli olduğundan hiç şüphe etmedim.
Buluştuğumuzda beklediğim ilgiyi göremedim.Belki de gördüm ama anlayamadım.
Yemek yedik.O bana ailesinin fotolarını filan gösterdi.Çocukluk fotolarını gösterdi.
Yemeklerden konuştuk.Resimlerdekinden daha yapılı olduğumu söyledi.Açıkçası ğstü kapalı cümlelerle kilo vermem gerektiğini söyledi.Yani ben öule anladım.
Sonra başka bir kafede çaya geçtik.garson çaydan sonra bir şey istermisiniz dediğinde o bana sormadan teşekkğrler dedi.
Bir saat kadar daha sohbet ettik.
Ben ona bir kaç terapist önerdim,online dan bahsettim.O online ile yüzyüzenin aynı olmadığını anlattı.Biz de online görüştük ama gibisinden bir şeyler söyleyince ben bozuldum.
Bu arada ben de onu beğenemedim,hissedemedim bir şeyler ama güzel sohbetlerin hatrına devamı gelebilirsi diye düşündüm.
Ama o da bu şekilde davranınca hadi kalkalım dedim.
Arabayı bulabilirsin,otoparka gidelşm mi dedi?Normalde sormadan gelmesi gerekirdi?Ben de teşekkğr ettim,gerek yok dedim.Ama o ısrar etmiş oldu ve benimle geldi.
Ayrılırken kendine iyi bak dedim.
Eve gelince mesaj attı.
Varabildin mi eve dedi?Ben de vardığımı söyledim kendisinin varıp varmadığını sordum.O da ben de geldim.senin gelmene sevindim.Hemen yatacağım iyi geceler dedi.Ben de iyi geceler dedim..
Ve bir daha da aramadı..
İki gün oldu..Ben de yazmadım.Yazmam gerekir miydi acaba diye düşğndüm?
.
.
halt sanıyoruz kendimizi
acının tatlı tebessümü gibi oldu
.
