- 31 Ağustos 2015
- 583
- 145
- 33
- Konu Sahibi hayatisir1234
- #1
25 yasinda minyon tipli 160 boylarinda biriyim. Yurt disinda yasiyorum. Bir geziye katildim bir Türk grubuyla. Ilk basta gercekten herkese acik, güler yüzlü ve iyi niyetli yaklastim. Konuskandim bayagi yani ilk baslarda ve bu durumu dün katildigim bir yabancilardan olusan kursta da uyguladim. Aslinda bilinc disi yapiyorum tanimadigim veya ilk defa gördügüm kisilere hemen sicak davranip ve iyi davranip kommunikasyon kuruyorum. Gelin görün ki ama en uyuz insanlar daha sonra bana yapisip kaliyor. Hem katildigim gezide hem de dünki kursta yemin ederim grubun en en en en en en en en uyuzlari sürekli dibimdelerdi. Konusuyorlarda konusuyorlar sabir gösterdim ilk basta daha sonralari uzaklastim ama yine de anlamiyorlar. hala yanima gelmeler, hala konusmak istemeler. Sanirim bende sorun ki insanlari tanimadan cok sicak davraniyorum ve onlarda kanka buldum saniyor. Neden böyle oluyor sizce neden ben en gereksiz ve uyuz insanlari kendime cekiyorum? Uyuzdan kastim, gözlerimin icine bakip duruyorlar, beni süzüp duruyorlar, konusup konusup duruyorlar benim ilgimi ceksin cekmesin. yavas yavas hareketlerle bir de. Yani ben hemen daha sonrasinda fark etsemde kimyalarimizin uyusmadigini uzaklasiyorum ama onlar pesimi birakma araftari degil. evet ben sucluyum aslinda ilk basta keske cok yakin veya sicak davranmasaydim Fakat diger insanlarla dogru insanlarla, bana göre olanlarla diyelim nedense böyle olmuyor mesela .. 
