Neden.....Neden....Neden...

mavihayall · 19 Eylül 2020

Herkese tekrardan merhaba.Son günlerde oldukça düşünceliyim ve mutlu olamıyorum her zamanki gibi gözlemliyorumda benim çok ama çok zor hayatım oldu 23 yaşıma kadar ailem problemliydi sevgisiz ortamda büyüdüm hala öyleyim bacağımda rahatsızlık var yamuk yürüyorum diğer insanlar gibi topuklu ayakkabı giyemiyor koşamıyorum .Okull hayatımda hep ezildim üniversite için çok ama çok çalıştım ama zamanında olmadı 23 yaşında yeni başlıyorum ve kuzenlerime yada başka hayatlara bakıyorum üniversiteyi ilk yılda kazanmışlar aile yapıları mükemmel hiç benim gibi acılar yaşamadılar gezip eğleniyorlar ben ise hayatımda hiç denizi bile görmedim .Bu sebeple hemşireliği kazanmama bile sevinemiyorum 5 yıl aradan sonra kazandım insanların mezun olduğu yaşta ben yeni başlıyorum 27 yaşında mezun olacam ve yıllardır hayal ettiğim hayatı yaşayamıyorum çok mutsuzum yaşamanın ya da hayatta olmanın ne önemi var ki diyorum kendime günlerdir belki bana kızan olacak ama bunu hissediyorum psikologa da anlattım ama tatmin olmadım pek .

Kar perisi · 19 Eylül 2020

Canım bunları düzenli psikolog seansları ile yenebilirsin ancak, özgüvenini tekrar kazanman gerek

damdan · 19 Eylül 2020

27 yaşında mezun olduğunda geç kalmış olmayacaksın

ama hayatını kendine zehir edersen olmaz

dersine çalış hatta imkanın varsa part time iş de bul

yine sağlık sektöründe meslek lisesi vs çıkışın var ise onu kullan yok ise sekreterlik vs gibi alanlarda başla

kurumun içine gir ki hemşire olunca iş bulman kolay olsun

önünde uzun yıllar var

geçmişe üzülmek yerine daha yaşayacağın güzel günler ile motive et kendini

Lenochka · 19 Eylül 2020

Kendini üzülerek yeyip bitirdiğin halde değişen bir şey oluyor mu? Yok. Yine bu hayatı yaşıyorsun. O yüzden yaşadığın hayata olumlu tarafından bak. Topuklu ayakkabı giyemiyorum demişsin. Ya hiç ayakkabı giyemeseydin? Ben de topuklu ayakkabı giyemem mesela, beceremiyorum çünkü. Üniversiteyi biraz geç kazanmışsın ne çıkar? 35-40 yaşında mesleğini yeni eline alanlar var. 23 daha ne ki? Genceciksin. Önündeki güzel hayatı böyle tüketme.
Ayrıca psikoloğa ne kadar gittin? Bir-iki kere gitmeyle sonuç alınmaz.

NedirYani · 19 Eylül 2020

O kişilerin hayatında acı yok mu sanıyorsunuz?
Belki bir başkası da size bakıp "23 yaşında ne güzel üniversiteyi kazanmış hayatını yaşayacak" diye düşünüyor nereden biliyorsunuz?
O kişilerden birisi de gelip ilk seneden üniversite kazandım ama hayatımda şöyle şeyler oldu dese belki siz halinizle sukredeceksiniz
Çok yanlış bir bakış açısına sahipsiniz
Elinizdekiyle mutlu olamazsaniz sizi kimse mutlu edemez.
Biraz şükredin

olympikos · 19 Eylül 2020

Ben 18, 19 yaşında yapılan meslek tercihlerinin çoğu zaman mutsuzluk getirdiğini düşünüyorum. Henüz mantıkla hareket edilemeyen bir yaş. Şansım olsa bu sene yani sizin yaşınızda girip isteklerimden eminken okumak isterdim. Bu yüzden sizin adınıza sevindim, tebrik ederim.
23, 27 büyük yaşlar da değil üstelik. Sınıflarda her yaş grubundan insan olur daima. Evli, üçüncü üniversiteyi keyfi okuyan, üç çocuklu. Hatta bizim sınıf arkadaşımız bizle beraber 52 yaşında mezun oldu. Gayet mutlu idi. Okumanın yaşı yok hiçbir şeye geç kalmadınız.

vera2020 · 19 Eylül 2020

Üzülme. Hemşire olarak çalışıp paranı kazanmaya başladığında iyi ki de okumuşum diyeceksin. Geç kalmış değilsin bir şeye.

Simurg-30 · 19 Eylül 2020

mavihayall .!.:
Herkese tekrardan merhaba.Son günlerde oldukça düşünceliyim ve mutlu olamıyorum her zamanki gibi gözlemliyorumda benim çok ama çok zor hayatım oldu 23 yaşıma kadar ailem problemliydi sevgisiz ortamda büyüdüm hala öyleyim bacağımda rahatsızlık var yamuk yürüyorum diğer insanlar gibi topuklu ayakkabı giyemiyor koşamıyorum .Okull hayatımda hep ezildim üniversite için çok ama çok çalıştım ama zamanında olmadı 23 yaşında yeni başlıyorum ve kuzenlerime yada başka hayatlara bakıyorum üniversiteyi ilk yılda kazanmışlar aile yapıları mükemmel hiç benim gibi acılar yaşamadılar gezip eğleniyorlar ben ise hayatımda hiç denizi bile görmedim .Bu sebeple hemşireliği kazanmama bile sevinemiyorum 5 yıl aradan sonra kazandım insanların mezun olduğu yaşta ben yeni başlıyorum 27 yaşında mezun olacam ve yıllardır hayal ettiğim hayatı yaşayamıyorum çok mutsuzum yaşamanın ya da hayatta olmanın ne önemi var ki diyorum kendime günlerdir belki bana kızan olacak ama bunu hissediyorum psikologa da anlattım ama tatmin olmadım pek .

Öncelikle gerçekten sizi anlıyorum. Hayatın getirdiklerine sabretmek zor olduğu gibi bir de içinde biriktirmek geçmişi unutamamana yol açıyor. Lakin olaylara her zaman kar zarar yönünden bakmalısın bence. Gecmişi düsünmen sana ne katıyor? Sadece üzüntü. En ufak bir şeye dahi üzülüp geçmişi de içine katıp kendini parçalama. Kendini kendine düşman etme. Barış kendinle. Hepimizin acısı kendimize göre güç, o zaman savaşacak zorlukların üstesinden gelip barışı sağlayacak da yine bizleriz. Kendine yeni bir sayfa aç. Gecmişi sil, ne güzel hemşirelik kazanmışsın doya doya çevre edinerek yaşa. Bir kenardan izleyip herkesin artılarıyla kendini artılarını kıyaslayacağına daha fazla artı yaratmaya bak. Yani kısaca bakış açını değiştir, hayata toz pembe de bakma siyah da ortasını bul ve kenarda kalma hayatında, değişiklikler yap kafanı dağıt. Zaten farkina varmadan hayatinin ortasinda elbet bulursun kendini.

Cizirti · 19 Eylül 2020

Yeni bi hayata başlıyorsun, takılma yaşa. Ben 22 yaşımda mezun oldum da ne oldu? Bir sürü depresyonla uğraştım tam zamanlı bir iş hayatına 26 yaşında başladım.

dgdln · 19 Eylül 2020

mavihayall .!.:
Herkese tekrardan merhaba.Son günlerde oldukça düşünceliyim ve mutlu olamıyorum her zamanki gibi gözlemliyorumda benim çok ama çok zor hayatım oldu 23 yaşıma kadar ailem problemliydi sevgisiz ortamda büyüdüm hala öyleyim bacağımda rahatsızlık var yamuk yürüyorum diğer insanlar gibi topuklu ayakkabı giyemiyor koşamıyorum .Okull hayatımda hep ezildim üniversite için çok ama çok çalıştım ama zamanında olmadı 23 yaşında yeni başlıyorum ve kuzenlerime yada başka hayatlara bakıyorum üniversiteyi ilk yılda kazanmışlar aile yapıları mükemmel hiç benim gibi acılar yaşamadılar gezip eğleniyorlar ben ise hayatımda hiç denizi bile görmedim .Bu sebeple hemşireliği kazanmama bile sevinemiyorum 5 yıl aradan sonra kazandım insanların mezun olduğu yaşta ben yeni başlıyorum 27 yaşında mezun olacam ve yıllardır hayal ettiğim hayatı yaşayamıyorum çok mutsuzum yaşamanın ya da hayatta olmanın ne önemi var ki diyorum kendime günlerdir belki bana kızan olacak ama bunu hissediyorum psikologa da anlattım ama tatmin olmadım pek .

Corona olmasaydı aktif gidip eğitiminizi alsaydiniz inanın bunları soylemezdiniz.ben 2012 de mezun oldum üniv. Bir yıl geç gittim abim 4 yıl geç gitti. Üniv. Gidince orada yaş ortalamasinin oldukça büyük olduğunu gördüm.35-40 yaşlarında insanlarda oldukça fazla. Maruz kaldığınız zorbaliklara ayağı yamuk olmayan topuklu ayakkabı giyebilen insanlarda maruz kalıyor buna emin olun bir de kimsenin aile hayatı mükemmel değil sadece bazı insanlar kriz yönetiminde daha başarılı

dunya cadisi · 19 Eylül 2020

23 yaş hiç de geç değil.Mezun olduğunda 27 yaşında olacaksın tam da hayattan tad alacağın yaşlar olacak.Hemşirelik güzel bölüm ataması kolay.Ben sizin adınıza çok sevindim.Tebrikler...Başarılar.

dunya cadisi · 19 Eylül 2020

Topuklu ayakkabıyı biz de giymiyoruz.Artik herkes düz giyiyor dert etme.Ben zamanında nasıl giyiyormuşum şaşırıyorum kendime.Bayramlarda okula giderken bile tercih etmiyorum artık.

ManzaramDeniz · 19 Eylül 2020

Hayat size bi yerden kucak açmış,yeniden tutanacaksın hayatına.Bak şahane bir bölüm kazanmışsın.Rahay atanırsın.
iş ortamların olacak okul çevren olacak.birazda heyecanlan artık.
ben üniversiteyi bir yıl geç kazandım.23 ümde mezun oldum ama 29 umda atandım:) çok takılma yaş mevsusuna

Pamukannesi83 · 19 Eylül 2020

Benim dogustan bedenimde kalan bir sorun var. Bununla dalga gecenler oldu. Ayaklarim büyük (boyum uzun ama bazi insanlara göre bir kadin en fazla 38 giyer). Yürümem biraz garip. Nerdeyse hoplayarak yürüyorum. Ha sunu da ekleyeyim. 23/24 yasinda ilk defa kronik bir hastaligim oldugunu ögrendim. Simdi bunlari tabi ki göz önünde bulundurup kendime cok aciyabilirim. Bunu yaptim hatta. Senelerce kendimi dövmekte siyah kusak taktim resmen. Elime ne mi gecti? Depresyon. Panik atak. Bitmek bilmeyen egitim hayatim felan yani bi b** gecmedi. Eskiden kalan acilari sarmadan siz ayaklarinizi bir kenara ruhen hep topallayacaksiniz. Benim ayaklarim iltihaplandi senlerce topallayarak (ve hafif hoplayarak) yürüdüm. Insanlarin tepkilerini ve cevrenin size bakis acisini gayet iyi biliyorum. Size tavsiyem: Acilen kendinize acimayi birakin. Onun yerine kendinize sevgi ve sefkat göstermeye baslayin. Bu hic kolay birsey degil, ama adim adim ögreniyorsunuz. Egitiminize yeni baslamaniz ilerlediginizi gösteriyor. Unutun baskalarini. Baskalari sizin hayati sekillendirmiyor. Ha birini örnek almak istiyorsunuz alin da. Ama kendinizi eziklemeyin. Benim hayatim bugün güzelse ve iyisi, bunu en cok negatiflikten ve pasiflikten ciktigima bagliyorum. Hayatina yön vermek senin elinde. Profesyonel destege ihtiyac duyuyorsaniz muhakkak alin. Icinizdeki yükü hafifletir. Ben sevgisiz ve ilgisiz kalan bana yöneldim ilk. Ilk onu iyilestirdim. Gerisi arkadan geliyor. Kendinize iyi bakin. Mesleginizde insallah cok basarili olursunuz

Tavuk_suyu_ · 19 Eylül 2020

Hayat zaten 25 ten sonra başlıyor.
Üzülme mesleğini eline alınca acısını çıkartırsın.

captain price · 19 Eylül 2020

Denizi 25 yaşında gördüm.

rouges · 19 Eylül 2020

Böyle düşünmek için o kadar yolun başındasın ki. O kadar gençsin ki.
Neye geç kaldın. Afedersin 23 yaşında insan neye geç kalmış olabilir.

Songaripyolcu · 19 Eylül 2020

27 yaşındayım birbirleriyle çok zıt anne babam var belki biz olmasak çoktan ayrılırlardı. Üniveristeye erken gittim ama şu anda işsizim üstelik düğünüme 20 gün kala nişanlımdan ayrıldım hatta bence terk edildim bu süreçte çok sevdiğim bir yakınımı kaybettim bacağımda bir sorun yok ama topuklu ayakkabıyle yürümeyi beceremem genelde dalga konusu olurum ayrıca sadece eziyet olduğunu düşünüyorum.Yine de kendimi bu çıkmazdan kurtarmaya çabalıyorum kendimi sevmeye kabullenmeye her şeyin her zaman böyle olmayacağına inanıyorum çünkü ne kadar şansızım neden böyle diyerek bütğn kötü enerjileri kendş etrafıma ben toplamışım adeta.Sen de hayatındaki kötü şeyleri bir kenara bırak hiç bir şey için geç kalmadın kendine haksızlık etme pes etmeyip sonuçta kazanmışın bundan sonrası için güzel şeyler düşün ki güzel olsun.

IncIpek04 · 19 Eylül 2020

45 yaşında mühendislik okuyan gördüm asla geç değil

zeraseba · 19 Eylül 2020

mavihayall .!.:
Herkese tekrardan merhaba.Son günlerde oldukça düşünceliyim ve mutlu olamıyorum her zamanki gibi gözlemliyorumda benim çok ama çok zor hayatım oldu 23 yaşıma kadar ailem problemliydi sevgisiz ortamda büyüdüm hala öyleyim bacağımda rahatsızlık var yamuk yürüyorum diğer insanlar gibi topuklu ayakkabı giyemiyor koşamıyorum .Okull hayatımda hep ezildim üniversite için çok ama çok çalıştım ama zamanında olmadı 23 yaşında yeni başlıyorum ve kuzenlerime yada başka hayatlara bakıyorum üniversiteyi ilk yılda kazanmışlar aile yapıları mükemmel hiç benim gibi acılar yaşamadılar gezip eğleniyorlar ben ise hayatımda hiç denizi bile görmedim .Bu sebeple hemşireliği kazanmama bile sevinemiyorum 5 yıl aradan sonra kazandım insanların mezun olduğu yaşta ben yeni başlıyorum 27 yaşında mezun olacam ve yıllardır hayal ettiğim hayatı yaşayamıyorum çok mutsuzum yaşamanın ya da hayatta olmanın ne önemi var ki diyorum kendime günlerdir belki bana kızan olacak ama bunu hissediyorum psikologa da anlattım ama tatmin olmadım pek .

29 yaşındayım. İlkokul mezunuyum. Evliyim iki cocugum var. Tamam mutluyum rahatım yerimde. Keşke zamanında dışardan da olsa okusaydim. Keşke ehliyetimi alsaydım. Şimdi bebeğim küçük diye bahane ediyorum. Bekarsin ve çok gensin. Sakın vazgeçme. Allah yolunu açık etsin. İnan çok iyi yerlere geliceksin.

Neden.....Neden....Neden...

Aktif Üye

SABRIMA SÜKÛT EKLEDİM, TEVEKKÜLDEYİM...

Nirvana

Popüler Üye

Kalbindeki Endişeleri Yavaşlat

yok daha neler.

Guru

Yeni Üye

Hala muhterem , pek muhterem

Guru

bşl:01.06.2020/73,1kg gncl:64,8kg

bşl:01.06.2020/73,1kg gncl:64,8kg

Guru

Nirvana

Nirvana

erkek değilim ben

Guru

Üye

Güzel günler yakındır

MELEĞİMİ BEKİYORUM

Benzer Konular