- 8 Eylül 2009
- 4.524
- 4.279
- 248
- Konu Sahibi vanilyalimuffin
-
- #21
hala seviyor musun?
onun gururu, yalanları yüzünden. ben çabaladım savaştım. o bana her durum için yalan uydurdu. ben yaparız hallederizdedikçe o uyduruk bahanelerle geldi. meğer anlamaığım onun zaten bu ilişkide etkisiz eleman olmasıymış.
öyle bir soru sordun ki şu an gözyaşlarımı zor tutuyorum . hiç beklemediğim bir soruydu.
ben nefret eikçe o başkasına ait olduğu halde nokta koyduğum sayfaya virgül atarak devam ediyor.
sevgi bende küllenmiş bir duygu ama o alevlendirioyr. her seferinde üzerine su dökmek bana kalıyor.
onda o gurur varken ben bir hiç oluyorum.
yok tatlım sen üzmedin.tamamen benden kaynaklı şu anki aklım olsa böyle olmazdı. ben saf duygularımla ne kadar salak yerine konduğumu düşünüyorum sadece. keşke kıymetli değer bilen biri olsaydı da değseydi.
artık yaşanmışlıkların birer ders olduğunu düşünüyorum. başarılı olursam ne mutlu bana. çok üzüldüm. onun anlattığı yalanlarla kederlendim. bir hiç uğruna bittim. şu an kendimi yeniden donattım. inşallah bundan sonra aynı hatayı yapmam. kalbimin mantığımı ele geçirmesine izin vermem.
Oy portim konu acmis gene damar konularniye olmadi biliyormusunuz kizlar ben seni herseyden cok seviyorum allah benim omrumu sanada versin diyen bir pislige inandgm icin.yaklasik 3 senemi verdim o benm icime dusen adam 2gunde artk olmuyor diyip cekip gitti . Onun icin annemi karsima aldim annem kac kere dedi ondan adam olmaz yok dedim anne beni seviyor .kac ay kus kaldim annemle degdimi hayir!. Simdi neredeyse 1sene olucak o kisi zerre umrumda degil ama cok pismanim onunla ciktigima hatirladikca kalbim sikisiyor kendime yazik ettim.ama ayrilgin bana getirdigi bir takim seyleri hala atlatamadim.ornegin hayatima birini alabilecekmiyim hic bilmiyorum sanki kimse istemeyecek beni gibi hissediyorum.bu beni tahmin edemeyecegim kadar cok etkiledi ozguvenimi kaybettigimi hissediyorum erkeklerle degil konusmak gozgoze bile gelemiyorum sanki kimse beni farketmiyor.. ama hepsi gececek biliyorum .tum yazimi aglayarak gecirdim hepsinin karsiligini Rabbim vericek insallah inaniyorum kimsenin ahi kimsede kalmazz
bu isler belli olmuyorki tam kavustum sanıyorsun bi bakıyorsun yine ayrısınama insan bir kere sevdigi insanı unutamıyor içine işlemisse ordan cıkarıp atmak imkansız ne yazıkki ona hissettigin duyguları arıyorsun karsına cıkanlarda
Olsun istersin
Hatta olsun diye yapılması gerekenden daha da fazla üstelersin.
Aşktır ; değer verirsin, ödün verirsin, sevgiden de öte saygı gösterirsin, olmayacak kaç şey varsa bir araya bile getirirsin
Bakarsın, ne anlattığını anlayabilmiş (?) ne de çözüm için bişeyler yapma gayretinde.
İştir ; sabahlarsın, olsun diye ailenden çaldığın zamanı oraya verirsin
Dosttur ; hayatta kimseyi dinlemediğin kadar dinler, kendine ayırmadığın onca şeyi Ona ayırmaya çalışırsın
Sonra olayın içinden kendini çıkartır şöyle karşıdan yaptıklarına bir bakarsın Bakarsın ki her şey başladığın gibi!
Olmuyorsa, olmuyordur!
Gönlün rahat mı?
Elinden geleni yaptın mı?
Cidden olmuyorsa zorlamayacaksın Can YÜCEL
Cok sevmistim onu , ama olmayinca olmyor o sevemedi ...
Kendimi bile yalanlarima inandirmistim o kadar kötüydü yani ...
Ama simdi kendime söz verdim ve iyiki bunu tutabiliyorum.
Unutmak istiyorsan ona bamamak en iyisi daha cabuk alisiliyor cok zor olsada yok gibi yapacaksin en iyisi...
Olmayınca olmuyor onu anladık, beni oldu zannettiğim olmamışlar mahvetti.
Onda da tek tesellin sanırım geç olmadan olmadığını farketmendir..
yeni hikayeler bekliyorum
Hayatıma aldığım ilk insandı ki gerçekten sevmesem asla beraber olmazdım.Çünkü o güne kadar hep ikili ilişkilerden kendimi sakınmıştım.Eğer biri olacksa buna değmeli diye düşünüyordum.Hata etmişim ,büyük konuşmuşum.7 ay ı tamamladık ama kavga,gürültülerle.Ben onun dürüst ,bana karşı açık olduğunu düşünürken o eski sevgilisinin ona hala mesaj atıp aradığını söylememişti.Bir de üstüne yalan söyledi " Sadece 1 kere mesaj attı diye.." Sustum. Güya etrafıma bakmışım (millete iş atıyorum sanki ) diye demediği laf kalmadı.Yine sustum.Son 2,5 ay hiç yüzyüze görüşemedik.Onun işi gücü borçları vardı.Bizim cenazemiz vardı aynı şehirde bulunamadık.Istanbula dönünde buluşalım dedim her defasında "bakarız" diye erteledi.Kafama koymuştum artık ayrılığı çünkü sevmedğni hissedyrdum (tamam belki kafası doluydu borçları vardı ama insan sevdiği insana böyle davranmazdı) , belli ettim.Son kez de olsa buluşp yüz yüze konuşalım diye.Yine ertelyp durdu (yok çok yorgunmuş,kafasını toplayamıyormuş,anlayış beklyrmuş benden..).Bi gece tutamadım kendimi aradım .Bağırdı ,çağırdı,küfretti sonra da yarın sizin ordaym şu saatte diyip kapadı.Yarın oldu ne gelen , ne giden.Aramadı da , sormadı da.Ben de mesajla bitirdim.Cevap bile vermedi .8 gün geçti hala ses seda yok.Arkadaşıma yaptıklarının yanlış olduğundan ,aklında hiç bir zaman ayrılık fıkrının olmadğdan , Kafasının çok dolu olduğundan bahsetmiş.Güya beni karşısına da alıp konuşacakmış...Tabii olanlardan sonra ben istersem . Allah sabrını veriyor ,varlığına nasıl alıştıysam yokluğuna da alışıyorm
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?