• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Neden sevilmiyorum anlamıyorum

Ciceknero

Yeni Üye
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
12 Mart 2025
54
27
3
Kimse tarafından aranıp sorulmuyor sevilmiyorum. Kimseye belli etmiyorum tabiki içimde bu hisler. Sitem etmem kimsenin bişeyine burnumu sokmam. Kimseye işimi yaptırmam,esprili komik kırmayan biriyim. Ama gelin görün ki patavatsız kırıcı egolu şamatalı kişiler daha çok aranıp soruluyor hatta etrafında pervane olunuyor. İşin maddi boyutları da vardır mutlaka ama ben de mecburen herkesten elimi çektim. Yalnızlığım anksiyetelerimle baş başa kaldım. Çökmüş gibiyim. Hüzün hissinden sanki herşey bitmiş hissinden bir türlü çıkamıyorum.
 
Kimse tarafından aranıp sorulmuyor sevilmiyorum. Kimseye belli etmiyorum tabiki içimde bu hisler. Sitem etmem kimsenin bişeyine burnumu sokmam. Kimseye işimi yaptırmam,esprili komik kırmayan biriyim. Ama gelin görün ki patavatsız kırıcı egolu şamatalı kişiler daha çok aranıp soruluyor hatta etrafında pervane olunuyor. İşin maddi boyutları da vardır mutlaka ama ben de mecburen herkesten elimi çektim. Yalnızlığım anksiyetelerimle baş başa kaldım. Çökmüş gibiyim. Hüzün hissinden sanki herşey bitmiş hissinden bir türlü çıkamıyorum.
Hiç mi arkadaşınız yok? Herkes bizi sevmek zorunda değil ve biz de herkesi sevmek zorunda değiliz. Ama insanız, sosyalleşmek, arkadaşlık kurmak da bir ihtiyaç. Bekar mısınız evli misiniz? Nasıl bir hayatınız var ?
 
Elbette ki sevilmek zorunda değiliz. Ama çok yakın aile olan insanların sevmesini beklemek doğal değil mi? Arkadaşlarım az var ne yazık ki yakınımda değiller. Evliyim. Sosyal olamıyorum bahsettiğim tiplerin ortamlarda talep görmesine tahammül edemiyorum çünkü. Kırıcılar evet ama buna tepki gösterdiğimde dışlanan ben oluyorum. Ve normal olan onlarmış anormal olan ayrık otu olan ben olurum
 
Bu dünya böyle canım maalesef.
Okşayan elin kıymetini bilmeyenler, tekmeleyen ayağı öperlermiş.
“İnce isen, ince ince kırarlar seni.
Hoyrat isen, el üstünde tutarlar seni.”
Nerden bildiğimi söylememe gerek yok sanırım. :)
Ne güzel anlattınız tam olarak yaşadığım ruh hali bu
 
Başkalarının aramasini beklemeyin siz olan yapıp birilerini dahil edin. Oyunu siz kurun cevrenizi siz olusturun. Mesela kitap okuma grubu olusturabilirsiniz, ya da tiyatroları takip edip bir iki kişiyle gidebilirsiniz. Kimse sessiz sessiz kimseye bulasmayan birini hatirlayip da ortamlara çağırmaz. Birileri de hatirinizin olması gerekir. Ufak birseydir ama iş yerinde kahve teklif edin birilerine ilkini ben davet ettim diyerek siz ismarlayin mesela. Karşılık beklemek için demiyorum. Jest olsun diye yapın. Birinin derdini duydugunuzda arayıp sorun. Kendinizi iletişime açık hale getirin. İnsanlarla bir araya gelince de iş, dert, hastalık ve bilmiş konuşmaların içine girmeyin. İzlediğiniz bir diziyi okuduğunuz bir kitabı ya da bir videoyu filan anlatıp gosterin.
 
Fazla hassas, ota çoka alınan, her şeye takılan, her şeyin altında bir sorun arayan, kendini çok nazik, çok ince görüp başkalarının hoyrat, nobran olduğunu düşünen insanlarla ben de yakın arkadaşlık kuramıyorum. Sizden de bu hissiyatı aldım.

İnsan arkadaşının yanında rahat olmak ister, filtresiz konuşmak ister, gerektiğinde en ağır eleştirenin en yakınımız olması gerekir, saçma sapan şeylere gülmek ister, dalga geçmek ister. Bunları yapamadığı insanla niye arkadaş/yakın arkadaş olsunlar ki?
 
Şamatalı insan nasıl oluyor?
Böyle çok sessiz, sakin, kibar insanlar da beni yoruyor.
Yenilerde biriyle tanıştık mesela, kadın çok zarif, kibar normal iletişimde tamam ama yakınlık kuramayacağım biri.
Ben de kaba saba biri değilim ama daha rahat olacağım insanlarla samimi oluyorum. İnsanlar o rahatlığı arayabiliiyor.
 
Sevilen, aranan, arkadaş çevresi çok olan herkesin patavatsız samimiyetsiz olması mümkün değil. Espriliyim dediniz ama eminim ki çoğu kişiye hitap etmeyen türdedir mizah anlayışınız. Ben bu tarz konularda sorunun genelde konuyu açanlarda olduğunu düşünüyorum. Herkes yanlışken tek doğru siz olamazsınız.
 
Mutlaka bir sıkıntın vardır farkında olmadığın ya muhabbetin sarmıyor ya sıkıcısın ya enerjin kötü. Bi insanın ne aileden ne eşten ne arkadaştan yüzü gelmemesi normal değil. Ayrıca egolu şamatalı patavatsız mı çevresi geniş olan herkes. Ki ben de güler yüzlü konuşkan biriyim gösterişliyim de çevrem geniş her yerde arkadaş bulurum hastaneye gitsem hastanede işe gitsem işte hiç yalnız kalmam ve öyle oyun kurucusu da değilim
 
Fazla hassas, ota çoka alınan, her şeye takılan, her şeyin altında bir sorun arayan, kendini çok nazik, çok ince görüp başkalarının hoyrat, nobran olduğunu düşünen insanlarla ben de yakın arkadaşlık kuramıyorum. Sizden de bu hissiyatı aldım.

İnsan arkadaşının yanında rahat olmak ister, filtresiz konuşmak ister, gerektiğinde en ağır eleştirenin en yakınımız olması gerekir, saçma sapan şeylere gülmek ister, dalga geçmek ister. Bunları yapamadığı insanla niye arkadaş/yakın arkadaş olsunlar ki?
Bahsettiğim şey öyle bişey değil tabiki. Sessiz sakin biri de değilim. Sadece öyle insanların özelliklerini aşağılayarak yada herkesin bir kusuruyla üstüne gide gide dalga geçerek komik olduğunu sanan biri değilim. Bu benim için filtresiz konuşmak olmuyor.
 
Şamatalı insan nasıl oluyor?
Böyle çok sessiz, sakin, kibar insanlar da beni yoruyor.
Yenilerde biriyle tanıştık mesela, kadın çok zarif, kibar normal iletişimde tamam ama yakınlık kuramayacağım biri.
Ben de kaba saba biri değilim ama daha rahat olacağım insanlarla samimi oluyorum. İnsanlar o rahatlığı arayabiliiyor.
Bomboş konuşan hiçbir bilgisi olmayan bağırarak başkalarını bastıran insan oluyor
 
Böyle hissetmeniz normal ama bence o yukarıda bahsettiğiniz karakterdeki insanların sevilmesini tahammül edemiyorum demişsiniz ya onlara çok odaklanmaktan kendinizi de ortaya çıkaramıyor olabilirsiniz ya da yanlış ortamlarda arkadaşlık arıyorsunuz
Ne yazık ki o insanlarla her yakın ortamımda oluyorum ondan gitmemek en iyisi oluyor.
 
Back
X